قرص ناپروکسن | موارد مصرف، هشدار ها و عوارض

اگر به دنبال قرص های تسکین درد هستید، احتمالا از قبل نام ناپروکسن را شنیده اید. این مسکن ضد التهابی محبوب برای طیف وسیعی از بیماری‌ های مختلف از جمله آرتریت، نقرس و درد قاعدگی استفاده می‌ شود. اما دوز مناسب ناپروکسن برای شما چیست؟ وقتی نوبت به مصرف ناپروکسن (یا در واقع، هر داروی دیگری) می رسد، مهم است که دوز مصرفی خود را به درستی دریافت کنید تا مطمئن شوید که درد شما به درستی درمان می شود و بی جهت از عوارض جانبی ناخواسته رنج نمی برید. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.

ناپروکسن چیست؟

ناپروکسن یک مسکن ضد التهابی قوی است که برای تسکین درد و التهاب مرتبط با طیف وسیعی از بیماری‌ های مختلف (مانند آرتریت، نقرس یا درد قاعدگی) استفاده می‌ شود. وقتی نوبت به مصرف ناپروکسن برای تسکین درد می رسد، مهم است که دوز مصرفی خود را به درستی دریافت کنید و دستورالعمل هایی را که پزشک یا داروساز برای شما تعیین کرده است، دنبال کنید. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه پریود دردناک کلیک کنید.

مصرف دوز نادرست ناپروکسن به هر دلیلی توصیه نمی شود. اگر دوز بالاتر از میزان مورد نیاز مصرف کنید، شانس خود را برای تجربه عوارض جانبی نامطلوب و خطرات احتمالی سلامتی مرتبط با استفاده از دوزهای قوی ناپروکسن (به ویژه روی معده) افزایش می‌ دهید. برعکس، مصرف دوز ناپروکسن که برای شما و وضعیت بیماریتان اگر کمتر باشد ممکن است به این معنی باشد که درد و التهاب شما به طور موثر درمان یا تسکین نمی یابد. همچنین درمورد درمان درد پریود خانگی بخوانید.

همیشه باید این دارو (و هر داروی دیگری) را دقیقا همان طور که داروساز یا پزشک به شما گفته است مصرف کنید. دوره درمان و دوز توصیه شده برای شما روی نسخه شما روی برچسب روی بسته دارویی شما چاپ می شود. اگر اصلا در مورد نحوه مصرف ناپروکسن یا دوز مصرفی خود مطمئن نیستید، می توانید برای راهنمایی بیشتر با داروساز و یا پزشک خود صحبت کنید.

1-مصرف ناپروکسن با الکل

ترکیب الکل و ناپروکسن هیچ اثر خطرناکی بر سلامتی شما نخواهد داشت. با این حال، توصیه می شود به مقدار معقول مصرف الکل پایبند باشید. هنگامی که الکل با ناپروکسن مخلوط شود، مقادیر زیاد الکل می تواند معده را تحریک کند و عوارض جانبی دستگاه گوارش مانند ناراحتی معده، درد معده و حالت تهوع را تشدید کند. برخی از افرادی که قرص ناپروکسن مصرف می کنند ممکن است عوارض جانبی مانند سرگیجه یا خستگی را نیز تجربه کنند که می تواند با نوشیدن زیاد الکل نیز بدتر شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه اعتیاد به الکل کلیک کنید.

2-تداخلات دارویی قرص ناپروکسن

قرص‌ های ناپروکسن می‌ توانند با داروهای دیگر تداخل داشته باشند که می‌ تواند بر میزان اثر بخشی داروهای دیگری که در حال حاضر مصرف می‌ کنید (و هم چنین عملکرد ناپروکسن) تأثیر بگذارد. این فعل و انفعالات هم چنین می تواند شانس شما را برای تجربه عوارض جانبی افزایش دهد و هم چنین آن ها را شدید تر کند. اگر در حال حاضر از هر یک از دارو های زیر استفاده می کنید یا قصد استفاده از آن را دارید، از مصرف ناپروکسن خودداری کنید:

• دارو هایی برای درمان فشار خون بالا مانند کاپتوپریل، رامیپریل یا پروپرانولول، لوزارتان یا کاندسارتان
• سایر دارو های ضد التهابی مانند آسپرین، ایبوپروفن یا دیکلوفناک
• رقیق کننده های خون یا دارو هایی که لخته شدن خون را کاهش می دهند مانند هپارین یا وارفارین
• کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزولون یا دگزامتازون
• دیورتیک ها (قرص های آبکی) مانند فوروزماید
• دارو های ضد افسردگی SSRI مانند فلوکستین
• بیس فسفونات ها مانند آلندرونیک اسید
• کلستیرامین، برای جلوگیری از تداخل در جذب، ناپروکسن را یک ساعت قبل یا 4 تا 6 ساعت بعد از کلستیرامین مصرف کنید.
• گلیکوزیدهای قلبی مانند دیگوکسین
• هیدانتوئین ها مانند فنی توئین
• سولفونامید هایی مانند سولفامتوکسازول
• سیتالوپرام
• سولفونیل اوره ها مانند گلی بن کلامید یا گلیکلازید

همیشه باید قبل از شروع دوره جدید درمانی ابتدا با پزشک خود مشورت کنید، به خصوص اگر از قبل دارو مصرف می کنید. پزشک شما می‌ تواند به شما در مورد این که آیا ناپروکسن برای مصرف شما مناسب است یا خیر، توصیه جدیدی کند یا جایگزینی بهتر پیشنهاد کند.

3-هشدارهای مصرف

اگر چه ناپروکسن نباید در کنار سایر داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن یا آسپرین مصرف شود (این می تواند به معده آسیب برساند)، می توانید ناپروکسن را در کنار برخی مسکن های دیگر مصرف کنید. این مسکن ها را می توان همزمان با ناپروکسن مصرف کرد:

• پاراستامول
• کدئین
• کوکودامول
• ترامادول
• مورفین
• پاراستامول و مسکن‌ های اپیوئیدی (مانند کدئین) در کنار ناپروکسن مناسب هستند.

هم چنین مهم است که به یاد داشته باشید داروهای سرما خوردگی و آنفولانزا گاهی اوقات می توانند حاوی ایبوپروفن یا آسپرین باشند، بنابراین باید در حین استفاده از ناپروکسن از مصرف آن خودداری کنید. همین امر در مورد ژل های ضد التهاب نیز صدق می کند. اگر مطمئن نیستید که چه چیزی را می توانید یا نمی توانید در کنار قرص ناپروکسن مصرف کنید، می توانید مواد تشکیل دهنده یا لیست بیماران را برای هر دارو بررسی کنید یا برای مشاوره بیشتر با ما صحبت کنید.

4-مدت اثر قرص ناپروکسن

وقتی صحبت از مدت زمان اثر گذاری ناپروکسن می شود، معمولا حدود یک ساعت پس از مصرف قرص است. ممکن است تا دو ساعت طول بکشد تا شما اثرات کامل دوز ناپروکسنی را که مصرف کرده اید احساس کنید. با این حال، برای اکثر مردم، نتایج سریع تر از این است. در مورد مدت زمان ماندگاری ناپروکسن، تسکین درد ناپروکسن حدود 8 تا 12 ساعت طول می‌کشد؛ در مقایسه با ایبوپروفن که 4 تا 6 ساعت طول می‌ کشد. در برخی موارد (بسته به دوز، دوره درمان و شرایط فرد)، ممکن است تا سه روز طول بکشد تا اثرات کامل ناپروکسن به درستی کار کند. همچنین درمورد ایبوپروفن برای کودکان بخوانید.

5-مصرف روزانه ناپروکسن

مصرف ناپروکسن هر روز (و چند بار در روز) تا زمانی که برای مدت زمان کوتاهی باشد بی خطر است. در واقع برای درمان موفقیت آمیز یک آسیب حاد مانند رگ به رگ شدن یا کشیدگی اغلب بهتر است آن را به طور منظم (روزانه یا دو بار در روز) برای چند روز مصرف کنید. با این حال، مصرف روزانه ناپروکسن برای مدت زمان طولانی توصیه نمی شود، مگر این که به طور خاص توسط پزشک شما توصیه شود.

اگر متوجه شدید که روزانه بیش از دو هفته ناپروکسن مصرف می کنید، بهتر است با پزشک یا داروساز خود در مورد این که آیا راه حل مناسب تری برای تسکین درد شما وجود دارد یا خیر صحبت کنید. آن ها هم چنین ممکن است دارویی مانند امپرازول را پیشنهاد کنند که به سرکوب اسید معده کمک می کند و از پوشش معده شما در برابر هر گونه آسیب ناشی از ناپروکسن محافظت می کند.

6-جایگزین های قرص ناپروکسن

چند دارو وجود دارند که به عنوان جایگزین ناپروکسن عمل می کنند که عمدتا از سایر NSAID هایی است (دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی) که می توانند به طور موثر التهاب و تورم را درمان کنند. دیکلوفناک (همچنین به عنوان دیکلوفناک سدیم شناخته می شود) و آسکلوفناک به روشی مشابه با ناپروکسن عمل می کنند و اثرات و اثر بخشی مشابهی دارند. با این حال، علی رغم این که ناپروکسن و دیکلوفناک از نظر اثر بخشی مشابه هستند، ناپروکسن به طور کلی توسط پزشکان و داروسازان نسبت به دیکلوفناک توصیه می شود. این به دلیل خطر بالاتر عوارض جانبی ناخواسته دیکلوفناک، از جمله مشکلات گوارشی و قلبی است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه دیکلوفناک برای ترک اعتیاد کلیک کنید.

اتودولاک (یکی دیگر از NSAID ها) نیز از نظر اثر بخشی با ناپروکسن قابل مقایسه است. دارای مجوز برای درمان آرتروز و آرتریت روماتوئید است. در داروخانه ها جایگزین های مبتنی بر ناپروکسن را برای قرص های ناپروکسن عمومی می دهند:

• قرص Naprosyn 250mg و 500mg (نسخه مارک ناپروکسن)
• قرص Vimovo MR (که حاوی دو ماده فعال است؛ ناپروکسن و اسموپرازول) برای دریافت مشاوره تلفنی کلیک کنید.

هم چنین می توانید از قرص ایبوپروفن 400 میلی گرمی با قدرت بالا که یک ضد التهاب و مسکن نیز هست به عنوان جایگزین ناپروکسن استفاده کنید. اگر درد شما موضعی است، می توانید ژل ایبوپروفن را روی ناحیه آسیب دیده بمالید تا درد و التهاب را کاهش دهید. بسته به علت درد و نوع دردی که دارید، می‌ توانید به جای دارو های ضد التهاب، مسکن‌ های دیگری مانند آسپرین یا پاراستامول که برای خرید بدون نسخه در دسترس هستند امتحان کنید. اگر می‌ خواهید دارو های قوی‌ تری مانند کوکودامول یا درمان‌ های مبتنی بر کدئین یا دوز های بالاتر بخرید، ممکن است به نسخه نیاز داشته باشید.

تفاوت بین دوزهای ناپروکسن چیست؟

چند دوز ناپروکسن با قدرت متفاوت وجود دارد که برای درمان طیف وسیعی از شرایط و مشکلات سلامتی مختلف (از 250 میلی گرم تا 750 میلی گرم قرص قدرتی) استفاده می شود. دوز ناپروکسنی که برای شما تجویز می شود به دلیل مصرف آن، سن شما، سلامت عمومی شما (و هم چنین سایر بیماری های زمینه ای) و این که چقدر به علائم شما کمک می کند بستگی دارد. در داروخانه می‌ توانید ناپروکسن را در دو دوز تهیه کنید: قرص‌ های ناپروکسن 250 میلی‌ گرمی و قرص‌ های ناپروکسن 500 میلی‌ گرمی. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه دارو درمانی کلیک کنید.

1-قرص ناپروکسن 250 میلی گرم

اگر به دوز ضعیف تری نیاز دارید، می توانید از قرص ناپروکسن 250 میلی گرمی استفاده کنید. دوزهای پایین تر مانند این معمولا برای افراد مسن و هم چنین افرادی که مشکلات قلبی، کلیوی یا کبدی دارند تجویز می شود. ناپروکسن 250 میلی گرم ممکن است برای درمان طیف وسیعی از شرایط مانند سردرد، درد پریود و گرفتگی عضلات، درد های عضلانی، تاندونیت و درد های دندانی و هم چنین التهاب و سفتی ناشی از آرتریت، بورسیت و حملات نقرس استفاده شود. برای شرایط خاص و اختلالاتی مانند این، پزشک یا داروساز شما ممکن است ابتدا 500 میلی گرم و سپس در صورت لزوم 250 میلی گرم هر شش تا هشت ساعت توصیه کند. همچنین درمورد قرص های باز شدن پریود بخوانید.

2-ناپروکسن 500 میلی گرم

قرص ناپروکسن 500 میلی گرمی ممکن است برای درمان آرتریت و اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده شود (دوز معمول برای این مورد بین 500 میلی گرم تا 1000 میلی گرم در روز در یک یا دو دوز است). برای حملات نقرس، دوز طبیعی 750 میلی‌ گرم است و پس از آن 250 میلی‌ گرم هر هشت ساعت تا پایان حمله تجویز می‌ شود.

آیا قرص ناپروکسن خطرناک است؟

اگر از آن فقط برای تسکین درد کوتاه مدت (معمولاً حدود چند هفته یا بیشتر) استفاده می کنید، ناپروکسن خطرناک نیست. بسته به دلیل مصرف ناپروکسن، پزشک ممکن است فقط مصرف آن را برای یک یا دو روز توصیه کند یا ممکن است برای مدت بیشتری به آن نیاز داشته باشید. استفاده از ناپروکسن برای تسکین درد طولانی مدت معمولا توصیه نمی شود، به خصوص در دوزهای قوی. به این دلیل است که مصرف ناپروکسن برای مدت طولانی خطراتی برای سلامتی دارد.

مصرف ناپروکسن به مدت طولانی یا در دوزهای زیاد می تواند باعث ایجاد زخم در معده یا روده و هم چنین خون ریزی گوارشی و سایر مشکلات شود. این خطرات معمولا با استفاده از دارویی به نام PPI، مانند امپرازول، برای محافظت از معده شما قابل جبران است. هم چنین ممکن است (اگر چه این یک خطر کوچک است) منجر به نارسایی قلبی با افزایش خطر سکته مغزی، حملات قلبی و مشکلات لخته شدن خون و نارسایی کلیه شود. اگر متوجه شدید که ناپروکسن را اغلب، در دوزهای زیاد یا برای مدت طولانی مصرف می کنید، باید با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. آن ها قادر خواهند بود در مورد سایر گزینه های تسکین درد که در دراز مدت برای شما بهتر و ایمن تر کار می کنند، مشورت کنند.

مصرف بیش از حد قرص ناپروکسن

مانند هر دارویی، می توان ناپروکسن را بیش از حد مصرف کرد. این عمل ممکن است منجر به عوارض جانبی ناخواسته و ناخوشایند شود که می تواند مضر باشد.

به همین دلیل است که دریافت دوز ناپروکسن برای شرایط و نیازهای شما بسیار مهم است. اگر مصرف یک قرص را فراموش کردید و یا یک نوبت را از یاد بردید، پس از یادآوری قرص دیگری را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی ناپروکسن است، نوبت فراموش شده را رها کنید و طبق معمول ادامه دهید و قرص بعدی خود را در زمانی که معمولا می خورید مصرف کنید. هرگز برای جبران از دست دادن دوز دارو را دو برابر نکنید. اگر به طور تصادفی بیش از حد قرص ناپروکسن مصرف کردید، با پزشک خود و یا اورژانس تماس بگیرید.

آیا قرص های مسکن اعتیاد آور هستند؟

همچنان که ذکر شد ناپروکسن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که معمولاً برای تسکین درد، التهاب و تب استفاده می شود. در حالی که ناپروکسن معمولاً با همان سطح پتانسیل اعتیاد مانند مواد افیونی یا سایر مسکن‌های قوی‌تر همراه نیست، هنوز هم ممکن است افراد به ناپروکسن وابستگی پیدا کرده و یا آن را سوء استفاده کنند.

اعتیاد به مسکن هایی مانند ناپروکسن ممکن است به اندازه اعتیاد به مواد افیونی رایج نباشد، اما همچنان می تواند رخ دهد، به خصوص در مواردی که افراد از دارو سوء استفاده می کنند یا به دلایلی غیر از تجویز مربوطه از آن استفاده می کنند. برخی از علائم اعتیاد احتمالی به ناپروکسن یا سایر مسکن ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. مصرف دوزهای بالاتر از مقدار تجویز شده یا استفاده از دارو بیشتر از حد توصیه شده.
2. ادامه مصرف دارو علیرغم تجربه پیامدهای منفی، مانند مشکلات سلامتی یا مسائل مربوط به روابط.
3. احساس میل شدید و هوس استفاده از دارو.
4. استفاده از دارو به دلایلی غیر از تسکین درد، مانند مقابله با استرس یا مسائل عاطفی.
5. خرید پزشک یا انجام رفتارهای دیگر برای دریافت نسخه های متعدد دارو.

اگر مشکوک هستید که شما یا شخصی که می شناسید ممکن است به ناپروکسن یا هر مسکن دیگری اعتیاد پیدا کنید، مهم است که از یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا متخصص اعتیاد کمک بگیرید. درمان اعتیاد به مسکن ممکن است شامل ترکیبی از درمان های رفتاری، درمان با کمک دارو، گروه‌های حمایتی و سایر مداخلات متناسب با نیازهای فرد باشد.

پرداختن به هرگونه نگرانی در مورد مصرف مسکن و جستجوی کمک و حمایت مناسب برای جلوگیری از ایجاد اعتیاد و به حداقل رساندن خطرات احتمالی مرتبط با سوء استفاده از این داروها ضروری است.

جایگزین احتمالی برای قرص های ضد درد مانند ناپروکسن

1. استامینوفن (تیلنول): استامینوفن یک مسکن پر مصرف است که بدون نسخه در دسترس است. این اغلب برای دردهای خفیف تا متوسط ​​استفاده می شود و زمانی که طبق دستور مصرف شود برای اکثر افراد بی خطر در نظر گرفته می شود.

2. ایبوپروفن (ادویل، موترین): ایبوپروفن یکی دیگر از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ناپروکسن است. این دارو مانند ناپروکسن در کاهش درد، التهاب و تب عمل می کند. با این حال، برخی افراد ممکن است ایبوپروفن را برای معده ملایم‌تر بدانند.

3. آسپرین: آسپرین نیز یک NSAID است و می تواند برای تسکین درد موثر باشد. معمولا برای سردرد، درد عضلانی و درد مفاصل استفاده می شود. آسپرین دارای مزایای دیگری مانند کاهش خطر لخته شدن خون است، اما ممکن است برای همه افراد، به ویژه کسانی که شرایط پزشکی خاصی دارند، مناسب نباشد.

4. درمان های موضعی: مسکن های موضعی به شکل کرم ها، ژل ها یا چسب هایی هستند که می توانند مستقیماً روی پوست در ناحیه دردناک اعمال شوند. این محصولات اغلب حاوی موادی مانند منتول، کپسایسین یا لیدوکائین هستند که می‌توانند تسکین موضعی را بدون نیاز به داروی خوراکی ایجاد کنند.
 

سخن آخر

به طور کلی توصیه می شود که ناپروکسن را برای مدت طولانی در دوزهای بالا مصرف نکنید. انجام این کار خطر عوارض جانبی ناخواسته و مضر، به ویژه برای معده و روده شما (مانند زخم معده یا خونریزی دستگاه گوارش) را افزایش می دهد. با این حال، اگر از ناپروکسن به عنوان توصیه شده استفاده کنید، به عنوان یک درمان برای درد و التهاب بسیار ایمن و موثر است. مصرف ناپروکسن هر روز (و چند بار در روز) برای مدت کوتاهی به عنوان تسکین درد کوتاه مدت کاملا بی خطر است. اگر مطمئن نیستید که کدام یک از دوزهای ناپروکسن برای شما بهترین است، با داروساز داروخانه صحبت کنید. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی کلیک کنید.