از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم؟

از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم؟ سوزش و خارش واژن و ناحیه تناسلی و وجود ضایعه غیر طبیعی در ناحیه تناسلی یا ران و مقعد می تواند نشان دهنده وجود بیماری های مقاربتی در شما باشد. این عفونت ها از شرکای جنسی به یکدیگر سرایت می کند پس تشخیص و درمان زود هنگام آن بسیار مهم است. یکی از بهترین روش ها برای مقابله با این بیماری ها پیشگیری با کاندوم است. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره جنسی مشورت بخواهید.

بیماری های مقاربتی چیست؟

بیماری های مقاربتی (STD) که به عنوان عفونت های مقاربتی (STIs) نیز شناخته می شوند، بسیار شایع هستند. میلیون ها عفونت جدید هر ساله رخ می دهد. بیماری های مقاربتی از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. آن ها همچنین می توانند از طریق تماس فیزیکی صمیمی که دست ها آلوده باشند پخش شوند، اگرچه این خیلی رایج نیست.

بیماری های مقاربتی همیشه علائم ایجاد نمی کنند یا ممکن است فقط علائم خفیف ایجاد کنند. بنابراین ممکن است عفونت داشته باشید و از آن بی خبر باشید. به همین دلیل است که در صورت داشتن رابطه جنسی، انجام آزمایش STD مهم است. اگر تشخیص STD مثبت دریافت کردید، بدانید که همه آن ها با دارو قابل درمان هستند و برخی کاملاً قابل درمان هستند. بیماری های مقاربتی قابل پیشگیری هستند. اگر رابطه جنسی دارید، بدانید چگونه از خود و شریک جنسی خود در برابر بیماری های مقاربتی محافظت کنید.

از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم؟ توجه به علائم

فهرست بیماری های مقاربتی بسیار طولانی است، اما بیماری های مقاربتی کمتری وجود دارد. آن ها از بیماری التهابی لگن (PID)، ناشی از بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا و سوزاک، تا برخی از انواع سرطان، ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را شامل می شود. در زیر مهم ترین بیماری های مقاربتی که باید از آن ها آگاه بود آمده است.

1-بیماری التهابی لگن

سوزاک، کلامیدیا و تریکومونیازیس از بیماری‌های مقاربتی شایع هستند که در صورت عدم درمان می‌توانند منجر به PIDTrusted Source شوند. اما همه موارد PID به دلیل یک بیماری مقاربتی ایجاد نمی شوند، زیرا سایر عفونت های باکتریایی می توانند نقش داشته باشند. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) حدود 2.5 میلیون زن سابقه ابتلا به بیماری های التهابی لگن در طول عمر خود را دارند. اگر چه این عفونت دستگاه تناسلی زنان به عنوان یک بیماری طبقه بندی می شود، اما برخی از افراد هیچ علامتی ندارند. کسانی که علائم دارند ممکن است این موارد را تجربه کنند:

• درد لگن یا پایین شکم
• درد در هنگام رابطه جنسی نفوذی واژینال یا هنگام ادرار کردن
• خونریزی نامنظم، شدید یا دردناک واژن
• ترشحات غیر معمول واژن
• حالت تهوع
• درجه حرارت بالا

اگر به اندازه کافی زود تشخیص داده شود، آنتی بیوتیک ها می توانند با موفقیت PID را درمان کنند. با این حال آن ها هیچ گونه اسکار روی لوله های فالوپ را که ممکن است رخ داده باشد، درمان نمی کنند. این اسکار می تواند بارداری خارج از رحم را بیشتر محتمل کند و همچنین با ناباروری مرتبط است، به طوری که از هر 10 نفر مبتلا به التهاب لگن یک نفر در نتیجه نابارور می شود.

2-سفلیس

مراحل اولیه سفلیس - یک عفونت نسبتاً غیر معمول - یک عفونت مقاربتی در نظر گرفته می شود. عفونت ابتدا به صورت یک یا چند زخم کوچک گرد در ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان ظاهر می شود. در صورت عدم درمان، بیماری سفلیس به مرحله نهفته منتقل می شود که هیچ علامتی ندارد. با این حال، حدود یک چهارم افراد از این مرحله به سیفلیس ثالثه مبتلا می شوند - فرآیندی که می تواند بین 10 تا 30 سال پس از عفونت اولیه طول بکشد. این بیماری می تواند عواقب جدی برای چندین سیستم اندام در بدن داشته باشد که منجر به موارد زیر می شود:

• از دست دادن بینایی
• مشکلات شنوایی
• از دست دادن حافظه
• شرایط سلامت روان
• عفونت های مغز یا نخاع
• بیماری قلبی

هرچه سیفلیس زودتر تشخیص داده شود و درمان شود، آسیب کمتری به فرد وارد می شود. در حالی که تزریق پنی سیلین به طور معمول برای درمان سیفلیس سوم و حذف باکتری ها از بدن استفاده می شود، آن ها نمی توانند هیچ آسیبی را که قبلاً رخ داده است، معکوس کنند و علائم را بهبود بدهند. البته، اگر بیماری باعث ایجاد مشکلاتی در اندام‌های اصلی مانند قلب شود، ممکن است به داروها و روش‌های دیگری نیاز باشد. برای آشنایی با علائم بیماری های مقاربتی در مردان کلیک کنید.

3-سرطان

اگرچه برخی از گونه‌های HPV تمایلی به ایجاد بیماری ندارند، سویه‌های دیگر می‌توانند باعث تغییرات غیرطبیعی سلولی شوند. این می تواند منجر به انواع سرطان شود، از جمله:

• سرطان دهان
• احتمال سرطان دهانه رحم
• سرطان فرج
• ابتلا به سرطان آلت تناسلی
• سرطان مقعد

بر اساس منبع معتبر موسسه ملی سرطان، اکثر موارد سرطان مرتبط با HPV در ایالات متحده توسط HPV 16 و HPV 18 ایجاد می شود. HPV باعث تقریباً همه سرطان‌های دهانه رحم و همچنین بیش از 90 درصد سرطان‌های مقعد، 75 درصد سرطان‌های واژن و بیش از 60 درصد سرطان‌های آلت تناسلی می‌شود. برای آشنایی با علائم سرطان رحم و تخمدان کلیک کنید.

علائم این سرطان ها بسته به جایی که در بدن تاثیر می گذارند متفاوت است. تورم و توده، خونریزی و درد می تواند شایع باشد. اگر سرطان زود تشخیص داده شود، درمان آن با شیمی درمانی، رادیوتراپی یا جراحی اغلب آسان تر است.برخی از آزمایشات غربالگری برای تشخیص تغییرات سلولی پیش سرطانی ناشی از ویروس  HPV وجود دارد.

4-زگیل ناحیه تناسلی

برخی از گونه های کم خطر HPV می توانند باعث بیماری به نام زگیل تناسلی شوند. این برجستگی های همرنگ پوست یا سفید در ناحیه تناسلی یا مقعد ظاهر می شوند و سالانه بیش از 350000 نفر به آن ها مبتلا می شوند. آن ها قابل درمان هستند، اما قابل حذف کامل نیستند، زیرا ویروس ایجاد کننده آن ها ممکن است باقی بماند. (در برخی موارد، HPV خود به خود از بین می رود.) زگیل تناسلی نیز می تواند خود به خود از بین برود، اما ممکن است دوباره عود کند. اگر می خواهید آن ها را بردارید، گزینه ها از انجماد یا سوزاندن آن ها تا استفاده از کرم یا مایع شیمیایی متغیر است.

5-ایدز

HIV می تواند به سیستم ایمنی آسیب برساند و خطر ابتلا به ویروس ها یا باکتری های دیگر و ابتلا به سرطان های خاص را افزایش دهد. با درمان های امروزی، بسیاری از افراد مبتلا به HIV زندگی طولانی و سالمی دارند. اما اگر این ویروس درمان نشود، می تواند به بیماری ایدز منجر شود، جایی که بدن در برابر عفونت ها و بیماری های جدی آسیب پذیر می شود. افراد مبتلا به ایدز ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

• کاهش وزن سریع
• خستگی مفرط
• زخم ها
• عفونت ها
• اختلالات عصبی
• سرطان ها

هیچ درمانی برای ایدز در دسترس نیست و با توجه به انواع بیماری هایی که می تواند در نتیجه ضعف شدید سیستم ایمنی ایجاد شود، امید به زندگی بدون درمان حدود 3 سال است.

از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم؟ مراجعه به پزشک

شما می توانید به یک پزشک عمومی مراجعه کنید، اما اگر فکر کنند ممکن است شما یک بیماری مقاربتی داشته باشید، احتمالاً شما را به یک کلینیک سلامت جنسی ارجاع می دهند. کلینیک های سلامت جنسی مشکلات دستگاه تناسلی و ادرار را درمان می کنند. معمولاً می توانید بدون قرار قبلی مراجعه کنید. برای آشنایی با روش های بهداشت جنسی کلیک کنید.

شما اغلب نتایج آزمایش را سریع تر از پزشک عمومی دریافت خواهید کرد و ممکن است مجبور نباشید هزینه ای برای درمان بپردازید. شما می توانید احساس راحتی کنید که اطلاعات مربوط به فعالیت های جنسی یا جهت گیری خود را با پزشک به اشتراک بگذارید. اگر نمی خواهید، نیازی به ذکر نام واقعی خود ندارید یا به کارکنان بگویید که نمی خواهید هیچ اطلاعاتی در مورد بازدید شما از کلینیک با پزشک عمومی یا هر فرد دیگری خارج از کلینیک به اشتراک گذاشتهشود و اساسا مراکز باید چنین پروتکل محرمانه ای را رعایت کنند. مگر اینکه شما درخواست کنید. در صورت تمایل می توانید به پزشک یا پرستار زن یا مرد مراجعه کنید.

1-از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم؟ | تست های تشخیصی

بیماری های مقاربتی اغلب بدون علامت هستند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند غیر اختصاصی باشند. علاوه بر این، آزمایش‌های آزمایشگاهی بر روی نمونه‌های خون، ادرار یا آناتومیک متکی هستند. سه محل تشریحی حداقل می توانند حامل یک بیماری مقاربتی باشند. این تفاوت ها توسط جنسیت و خطر جنسی تعدیل می شود. این تفاوت‌ها می‌تواند به این معنی باشد که تشخیص بیماری‌های مقاربتی اغلب نادیده گرفته می‌شود و افراد اغلب برای 2 یا بیشتر STI تحت درمان قرار می‌گیرند. در این رابطه مطالعه مقاله نکات بهداشتی قبل و بعد از نزدیکی پیشنهاد می شود.

تست های تشخیصی دقیق برای بیماری های مقاربتی (با استفاده از فناوری مولکولی) به طور گسترده در کشورهای با درآمد بالا استفاده می شود. این ها به ویژه برای تشخیص عفونت های بدون علامت مفید هستند. با این حال، آن ها تا حد زیادی در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​(LMICs) برای کلامیدیا و بیماری سوزاک در دسترس نیستند. حتی در کشورهایی که آزمایش در دسترس است، اغلب گران است و به طور گسترده در دسترس نیست. علاوه بر این، زمان دریافت نتایج اغلب طولانی است. در نتیجه، پیگیری ممکن است با مشکل مواجه شود و مراقبت یا درمان ناقص باشد.

از سوی دیگر، آزمایش‌های ارزان و سریع برای سیفلیس، هپاتیت B و HIV در دسترس هستند. تست سریع سیفلیس و تست سریع دوگانه HIV/سیفلیس در چندین موقعیت با منابع محدود استفاده می شود. چندین آزمایش سریع دیگر در دست توسعه هستند و پتانسیل بهبود تشخیص و درمان STI را دارند، به ویژه در شرایط محدود با منابع.

درمان بیماری های مقاربتی

درمان بیماری های مقاربتی یا بیماری های مقاربتی ناشی از باکتری ها معمولا آسان تر است. عفونت های ویروسی را می توان مدیریت کرد اما همیشه درمان نمی شود. اگر باردار هستید و مبتلا به بیماری مقاربتی هستید، درمان فوری می تواند از ابتلای کودک شما جلوگیری کند یا خطر ابتلا را کاهش دهد. درمان بیماری های مقاربتی معمولاً بسته به عفونت شامل یکی از موارد زیر است.

1-از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم؟ | آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک ها، اغلب در یک دوز، می توانند بسیاری از عفونت های باکتریایی و انگلی مقاربتی از جمله سوزاک، سیفلیس، لامیدیا و تریکومونیازیس را درمان کنند. به طور معمول، شما به طور همزمان برای سوزاک و کلامیدیا تحت درمان قرار می گیرید زیرا این دو عفونت اغلب با هم ظاهر می شوند. همچنین مقاله " آیا آب دهان مرد باعث عفونت واژن می شود" پیشنهاد می شود.

پس از شروع درمان آنتی بیوتیکی، لازم است که نسخه را تمام کنید. اگر فکر نمی کنید که نمی توانید دارو را طبق دستور مصرف کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است یک دوره درمانی کوتاه تر و ساده تر در دسترس باشد. علاوه بر این، مهم است که تا هفت روز پس از اتمام درمان آنتی بیوتیکی و بهبود هر گونه زخم، از رابطه جنسی خودداری کنید. متخصصان همچنین پیشنهاد می‌کنند که زنان در حدود سه ماه دیگر آزمایش شوند زیرا احتمال عفونت مجدد زیاد است. برای آشنایی با 5 بیماری قابل انتقال از مقعد کلیک کنید.

2-از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم؟ | داروهای ضد ویروسی

اگر تبخال یا HIV دارید، یک داروی ضد ویروسی برای شما تجویز می شود. اگر درمان سرکوب کننده روزانه با یک داروی ضد ویروسی تجویزی مصرف کنید، عود تبخال کمتری خواهید داشت. با این حال، هنوز هم ممکن است به همسر ویرس تبخال را انتقال بدهید. داروهای ضد ویروسی می توانند عفونت اچ آی وی را برای سال ها تحت کنترل نگه دارند. اما شما همچنان حامل ویروس هستید و همچنان می توانید آن را منتقل کنید، اگرچه خطر کمتر است.

هر چه زودتر درمان HIV را شروع کنید، موثرتر است. اگر داروهای خود را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید، ممکن است بار ویروسی در خون کاهش یابد. به طوری که به سختی قابل تشخیص باشد. اگر یک STI داشته اید، از پزشک خود بپرسید که چه مدت پس از درمان نیاز به آزمایش مجدد دارید. انجام مجدد آزمایش اطمینان ایجاد می کند که درمان مؤثر بوده و مجدداً آلوده نشده اید.

3-از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم؟ پیشگیری

اگر آزمایشات نشان می دهد که شما یک STI دارید، شرکای جنسی شما - از جمله شریک فعلی شما و هر شریک دیگری که در طول سه ماه تا یک سال گذشته داشته اید - باید مطلع شوند تا بتوانند آزمایش شوند. اگر آلوده باشند، می توان آن ها را درمان کرد. همچنین از روابط جنسی پرخطر خودداری کنید. بخش‌های بهداشت عمومی اغلب از متخصصان آموزش دیده مداخله در بیماری استفاده می‌کنند که می‌توانند به شرکای خود اطلاع دهند و افراد را برای درمان معرفی کنند.

اطلاع رسانی رسمی و محرمانه شریک می تواند به محدود کردن شیوع بیماری های مقاربتی، به ویژه برای سیفلیس و HIV کمک کند. این عمل همچنین افراد در معرض خطر را به سمت مشاوره و درمان مناسب سوق می دهد. از آنجایی که می توانید بیش از یک بار به برخی از بیماری های مقاربتی مبتلا شوید، اطلاع رسانی شریک خطر ابتلای مجدد شما را کاهش می دهد. 

تاثیر اطلاع از ابتلا به بیماری های مقاربتی بر سلامت روان

آگاهی از بیماری های جنسی می تواند تاثیرات مثبت و منفی بر سلامت روان داشته باشد. از جنبه مثبت، اطلاع از بیماری های جنسی می تواند منجر به افزایش آگاهی، دانش و درک خطرات مرتبط با فعالیت جنسی شود. این دانش می تواند افراد را برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد سلامت جنسی خود، انجام رابطه جنسی ایمن تر و جستجوی مراقبت های پزشکی مناسب در صورت نیاز توانمند کند.

با این حال، از جنبه منفی، دانستن بیماری های جنسی نیز می تواند منجر به احساس اضطراب، ترس، شرم و انگ شود. ترس از ابتلا به یک عفونت مقاربتی (STI) یا HIV/AIDS می‌تواند باعث استرس و نگرانی قابل توجهی شود، به‌ویژه برای افرادی که رفتارهای پرخطر انجام می‌دهند یا تجربیات قبلی با STI داشته‌اند. این ترس می تواند بر سلامت و رفاه روانی تأثیر بگذارد و منجر به افزایش سطح اضطراب، افسردگی و پریشانی کلی شود.

علاوه بر این، ننگ پیرامون بیماری های جنسی می تواند به احساس شرم، گناه و انزوا کمک کند. اگر افراد مبتلا به STI تشخیص داده شوند، ممکن است از سوی دیگران مورد قضاوت یا انگ قرار بگیرند، که می تواند تأثیر منفی بر عزت نفس و سلامت روان داشته باشد. این ننگ همچنین می‌تواند افراد را از جستجوی مراقبت‌ها و حمایت‌های پزشکی لازم باز دارد و مسائل مربوط به سلامت روان را تشدید می‌کند.

به طور کلی، دانستن بیماری‌های جنسی می‌تواند اثرات پیچیده‌ای بر سلامت روان داشته باشد، و برای افراد مهم است که به دنبال اطلاعات، پشتیبانی و منابع دقیق برای رفع نگرانی‌ها یا ترس‌های خود باشند. ارتباط آزاد با پزشکان و متخصصان امور جنسی و شرکا و افراد مورد اعتماد می تواند به کاهش اضطراب و ارتقای رفاه کلی در مورد سلامت جنسی کمک کند. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره روانشناسی مشورت بخواهید.