اسپیدبال چیست؟ امروزه استفاده از مواد مخدر به صورت ترکیبی رواج پیدا کرده است. استفاده ترکیبی از مواد مخدر، خطرات و پیامدهای جانبی مصرف مواد را افزایش می دهد. یکی از رایج ترین ترکیبات مخدر مخلوط کردن کوکائین که خود یک ماده مخدر به شدت اعتیاد آور و خطرناک به شمار می رود با هروئین است که به روش تزریقی انجام می گیرد و به آن اسپیدبال می گویند. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
هروئین و کوکائین از مواد مخدر بسیار اعتیادآوری هستند که به میزان بالایی مورد سوءمصرف قرار گرفته یا ترکیبی مصرف می شوند. این دو ماده اعتیادآور عوارض مرگ آوری به همراه دارند که استفاده ترکیبی از آن ها یا به عبارتی اسپیدبال آن رواج پیدا کرده است. اسپیدبال یک ماده مخدر ترکیبی است که گونه اول آن از ترکیب کوکائین به عنوان محرک مغز و مرفین به عنوان آرام بخش به دست می آید. اما در حال حاضر اسپیدبال بیشتر از ترکیب کوکائین و هروئین به دست می آید؛ البته از خانواده های بنزودیازپین ها و باربیتوریت ها نیز می توان به عنوان آرام بخش ها استفاده کرد.
کوکائین الکالوئید گیاهی و ماده محرک مغز است که مصرف آن باعث تشدید ضربان قلب، فشار خون بالا، افزایش انرژی و از بین رفتن خواب آلودگی می شود اما هروئین الکالوئید تریاک است که باعث تضعیف عملکرد سیستم عصبی مرکزی می شود و مخچه و بصل النخاع را تحت تاثیر قرار داده باعث کند شدن سیستم تنفسی می شود.
از مواد مخدری که بسیار مورد توجه بوده و میزان آسیب رسانی بالایی دارد و از لحاظ تاثیرگذاری بر مغز و ایجاد وابستگی مانند مسکن های مخدر عمل می کند. هروئین پس از مصرف به گیرنده های مغز متصل شده و باعث ایجاد حس سرخوشی و لذت و آرامش عمیق می شود. این مخدر به سرعت فرد را از لحاظ جسمی و روحی وابسته می کند و به شدت اعتیادآور است. زیرا با افزایش تولید دوپامین در مغز مسیرهای پاداش مغز را تغییر می دهد. زمانی که شخص هروئین مصرف می کند این ماده مخدر به گیرنده های افیونی مغز متصل شده و سپس سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار می دهد. باعث ترشح دوپامین به میزانی بیشتر از حد طبیعی شده و فرد احساس ارزشمندی و شادابی می کند. با تکرار مصرف ماده مخدر بدن به مقدار بالای دوپامین ترشح شده عادت می کند و تمایل به تکرار این رفتار و تجربه لذت دوباره را دارد. در نتیجه فرد میل به مصرف مجدد مواد پیدا می کند و تداوم این کار باعث می شود شخص برای تجربه احساس اولیه نیاز به مصرف دوز بیشتری داشته باشد و حس لذت بخشی که دریافت می کرد زود از بین می رود. در این مرحله فرد به هروئین معتاد شده است و برای جلوگیری از علائم ترک مجبور به مصرف هروئین است.
بعد از مدت کوتاهی از مصرف هروئین عوارض زیر در فرد مصرف کننده بروز می کند و مشاهده برخی از آن ها هشداری زود هنگام برای تشخیص اعتیاد است.
مصرف طولانی مدت هروئین باعث بروز عوارض شدیدتر و خطرناک تری می شود که از جمله مهمترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد.
هروئین بسیار اعتیاد آور بوده و بر گیرنده های سیستم عصبی مغز تاثیر منفی گذاشته ایجاد وابستگی می کند. بعد از وابستگی به مصرف هروئین ترک آن باعث ایجاد حس بیماری و بروز علائم ترک می شود و مقاومت فرد را در مقابل ترک می شکند.
کراک یا کوکائین کراک، شکل کریستالی کوکائین است نه فرم پودری آن و این کوکائین خالص را می توان از طریق سیگار کشیدن مصرف کرد. از اثرات آن سرخوشی کوتاه مدت اما شدید است؛ ضمن اینکه از اعتیادآورترین نوع کوکائین به شمار می رود. بنابراین هروئین و کراک یکی نیستند و این تفاوت ها همان تفاوت های هروئین و کوکائین است. هروئین کاهنده سیستم عصبی و کراک نوعی محرک مغز و تحریک کننده است.
کوکائین یا کک یک محرک قوی مغز است که از گیاه کوکا گرفته شده است. این ماده مخدر بر سیستم عصبی مرکزی فرد تاثیر می گذارد. مصرف آن باعث ایجاد حس سرخوشی، بالا رفتن انرژی و میزان هوشیاری است. در برخی از افراد نیز ممکن است باعث پارانویا و سوءظن و خصومت شود. در ابتدا ممکن است کوکائین را به عنوان دارو مصرف کنید و حس خوبی دریافت کنید اما هرچه بیشتر از آن استفاده می کنید بیشتر مغزتان به وجود این ماده وابسته شده و عادت می کند و در نهایت مجبور می شوید دوز مصرفی را بیشتر کنید تا بتوانید احساس لذت اولیه را به دست آورید. این روند منجر به اعتیاد می شود. کوکائین نیز بر میزان ترشح دوپامین در مغز تاثیر می گذارد و اعتیاد به آن از همین اثرگذاری بر سیستم پاداش مغز آغاز می شود. زیرا افزایش و تجمع دوپامین در مغز باعث ایجاد حس انرژی زیاد و موقتی است و باعث هشیاری بالا می شود و تکرار مصرف برای دریافت این احساسات باعث اعتیاد به کوکائین می شود.
در صورت مصرف این ماده بدن نسبت به آن حساس شده و میل به ادامه مصرف آن باعث بروز علائم کوتاه مدت می شود که عبارتند از موارد زیر:
وقتی مصرف کوکائین از حالت عادی خارج شد و استفاده از آن به شکل اعتیاد در آمد، عوارض منفی در بدن بروز پیدا می کند که عبارتند از:
مصرف دوزهای قوی تر و مداوم کوکائین باعث تغییرات طولانی مدت در شیمی مغز می شود. بنابراین فکر کردن و خوابیدن فرد مختل می شود و حافظه با مشکل مواجه می شود. همچنین ممکن است زمان واکنش های فرد کندتر شده و فرد در معرض مشکلات قلبی، ریوی و معده قرار بگیرد.
بررسی این دو ماده نشان می دهد که کوکائین و هروئین با هم متفاوت هستند اما در برخی جهات شباهت هایی با یکدیگر دارند که عبارتند از:
به ترکیب دو ماده مخدر کوکائین و هروئین و مصرف همزمان آن ها اسپیدبال گفته می شود که به صورت تزریقی انجام می شود. تاثیر هروئین در بدن کاهش فعالیت سیستم عصبی مرکزی است و کوکائین سرعت انتقال داخلی را بالا می برد و نوعی محرک مغز است. بنابراین ممکن است که فرد برای مقابله با خواب آلودگی که در اثر مصرف هروئین ایجاد شده کوکائین مصرف کند. مصرف همزمان این دو مخدر باعث افزایش تاثیرگذاری آن ها شده و می تواند منجر به اوردوز شود.
ترکیب مواد افیونی با اثرات و عملکرد متضاد، مانند آنچه در اثر متفاوت هروئین و کوکائین دیده شد و سایر آنتاگونیست های مواد افیونی، خطرات قابل توجهی به دنبال دارد و می تواند عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد. آنتاگونیستهای اپیوئیدی داروهایی هستند که با اتصال به گیرندههای اپیوئیدی بدون فعال کردن آنها، اثرات آن را مسدود میکنند. در اینجا برخی از خطرات مرتبط با استفاده از مواد افیونی در کنار اقدامات متضاد ذکر شده است:
- آنتاگونیست های مواد افیونی، مانند نالوکسان یا نالترکسون، می توانند علائم ترک ناگهانی و شدید را در افرادی که از نظر فیزیکی به مواد افیونی وابسته هستند، ایجاد کنند.
- علائم ترک ممکن است شامل تهوع، استفراغ، اسهال، گرفتگی شکم، اضطراب، بی قراری، تعریق و دردهای عضلانی باشد که در موارد شدید می تواند بسیار ناراحت کننده و بالقوه تهدید کننده زندگی باشد.
- آنتاگونیست های اپیوئیدی با اتصال رقابتی به گیرنده های مواد افیونی، اثرات ضددردی (تسکین دهنده) مواد افیونی را مسدود می کنند.
- ترکیب مواد افیونی با اقدامات متضاد می تواند مزایای درمانی مواد افیونی را خنثی کند و آنها را برای مدیریت درد بی اثر کند.
- در موارد مصرف بیش از حد مواد افیونی، آنتاگونیست های اپیوئیدی مانند نالوکسان برای معکوس کردن اثرات مواد افیونی و بازگرداندن تنفس طبیعی تجویز می شود.
- ترکیب مواد افیونی با اقدامات متضاد می تواند با اثربخشی عوامل معکوس کننده مصرف بیش از حد مواد افیونی تداخل داشته باشد و در صورت مصرف بیش از حد، مداخلات نجات دهنده زندگی را به تاخیر بیاندازد یا از آن جلوگیری کند.
- مواد افیونی می توانند باعث افسردگی تنفسی شوند، یک عارضه جانبی بالقوه کشنده که با تنفس آهسته و کم عمق مشخص می شود.
- ترکیب مواد افیونی با اثرات متضاد ممکن است خطر افسردگی تنفسی را به دلیل مسدود شدن گیرنده های مواد افیونی افزایش دهد و منجر به اختلال در تنفس و کمبود اکسیژن شود.
- آنتاگونیست های مواد افیونی ممکن است تغییراتی در ضربان قلب و فشار خون هنگام تجویز در کنار مواد افیونی ایجاد کنند که به طور بالقوه منجر به عوارض قلبی عروقی مانند تاکی کاردی، فشار خون بالا یا آریتمی می شود.
- ترکیب مواد افیونی با اثرات متضاد می تواند منجر به اثرات سیستم عصبی مرکزی، از جمله گیجی، بی قراری، توهم، و تشنج، به ویژه در افراد با سابقه اختلالات عصبی یا روانی شود.
- تجربه ترک ناگهانی مواد افیونی یا از دست دادن اثرات ضددرد اپیوئیدی می تواند باعث ناراحتی روانی، اضطراب و بی ثباتی عاطفی شود و اثرات منفی آنتاگونیست های مواد افیونی را بیشتر تشدید کند.
با توجه به آگاهی که نسبت به اسپیدبال کوکائین و هروئین به دست آمد، می توان نتیجه گرفت از ترکیب این دو ماده بیشتر از آنچه در تصور شکل می گیرد خطرناک و آسیب زا بوده به ویژه اثرات جانبی دائمی و طولانی مدت این ماده ترکیبی. بنابراین ضرورت دارد قبل از گرفتار شدن در دام این مواد افیونی کمی به نتایج اسف بار و ماندگار این تفریح زودگذر تامل شود. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی در زمینه اسپیدبال چیست کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*