درمان اختلال دیس تایمی | تفاوت دیس تایمی با دیگر انواع افسردگی

درمان اختلال دیس تایمی مانند افسردگی مزمن است. اختلال دیس تایمی یکی دیگر از انواع افسردگی است که به علت علائم خفیف اما مدت دار در یک دسته جداگانه قرار می گیرد. افسردگی می تواند به صورت های متفاوتی فرد را مبتلا کند. ممکن است شما دچار افسردگی شوید و علائم آن حدود دو ماه شما را درگیر کند و علائم واضح و شدیدی داشته باشد که به آن افسردگی اساسی گفته می شود و یا در طول دوره افسردگی علائم خفیفی تجربه کنید اما مدت بیماری و اختلال شما بیش از دو سال یا بیشتر طول بکشد که در دسته دیگری جای می گیرد و به آن افسردگی دیس تایمی گفته می شود.برای کسب آگاهی بیشتر از مشاوره افسردگی مشورت بخواهید.

 

اختلال دیس تایمی چیست؟

اختلال دیس تایمی که به آن افسرده خویی نیز گفته می شود، بیماری افسردگی مزمن است که فرد مدت زیادی حداقل بالای دو سال به آن مبتلاست و همان مشکلات افسردگی اساسی از قبیل خلق پایین، خستگی و ناامیدی، تمرکز پایین و تغییر در اشتها را به عنوان نشانه های بیماری دارد.

افسردگی مزمن و افسرده خویی از جهت بروز علائم و نشانه ها شبیه یکدیگر هستند و هر دو علائم یکسانی بروز می دهند. تنها فرق این دو افسردگی در این است که در افسرده خویی علائم خفیف تر و مداوم وجود دارد ضمن این که در این نوع افسردگی افکار خودکشی و مرگ وجود ندارد. بیماران افسرده خو علائم شدیدی بروز نمی دهند به همین علت اغلب بدون درمان باقی می مانند مگر اینکه علائم بیماری آنها به حد افسردگی اساسی برسد. درغیر اینصورت این بیماران افسردگی خود را تحمل می کنند و ناتوانی و مشکلات شان اغلب پنهان است.

1-علائم اختلال افسرده خویی

در اختلال دیس تایمیا علائم افسردگی مدت زیادی خود را نشان می دهند اما بعد از مدتی فروکش می کنند و به مرور زمان عود می کنند و قبل از دوماه فروکش نمی کنند و بیشتر در طول روز و حداقل دو سال ادامه دارند. نشانه های افسرده خویی عبارتند از:

• خستگی و کمبود انرژی
• کاهش تمرکز
• ضعف در تصمیم گیری
• خودانگاره ضعیف و کمبود اعتماد به نفس
• ناامیدی
• اختلال خواب
• کاهش یا افزایش اشتها
• بی علاقگی به انجام فعالیت
• تحریک پذیری و عصبانیت زیاد
• حس غم و پوچی
• عزت نفس پایین
• احساس ناتوانی
• احساس گناه نسبت به گذشته
• کاهش بهره وری

2-درمان اختلال دیس تایمی | علل ابتلا به افسرده خویی

دلایل مشخصی برای ابتلا به این بیماری وجود ندارد و مانند سایر اختلالات افسردگی ممکن است به یکی از علل زیر فرد به افسرده خویی مبتلا شود. این علل می توانند شامل موارد زیر باشند.

1. تفاوت های بیولوژیکی در مغز: در دیس تایمی نیز مانند افسردگی اساسی ممکن است تغییرات در ساختار مغز باعث بروز علائم افسرده خویی و ابتلا به این بیماری باشد. اگرچه علت تغییر در ساختار مغز برخی از افراد مشخص نیست اما عامل ابتلا به افسردگی است.برای آشنایی با درمان افسردگی کلیک کنید.
2. تغییر مواد شیمیایی مغز: بر اساس یافته های علمی و نتایج تحقیقات تغییر در مواد شیمایی مغز و عملکرد انتقال دهنده های عصبی در مغز باعث تغییر خلق و خو و ابتلا به افسردگی است. مواد شیمیایی مغز نظیر سروتونین نقش تنظیم کننده خلق و خو را به عهده دارند که کمبود آن باعث کاهش خلق و افسردگی می شود.
3. ژنتیک: ویژگی های ارثی نیز یکی از عواملی است که در ابتلا به افسردگی موثر است. تحقیقات نشان می دهد در بین دو قلوهای هم سان اگر یکی از آنها به افسردگی مبتلا باشد احتمال ابتلای دیگری نیز بالا می رود. برای کسب آگاهی بیشتر از مشاوره ژنتیک راهنمایی بخواهید.
4. حوادث زندگی: برخی از شرایط ناگوار زندگی مانند از دست دادن نزدیکان، وجود مشکلات اقتصادی، تجربه شرایط استرس زا و اضطراب بالا همینطور برخی بیماری ها و  مصرف برخی داروها از عوامل ابتلا به افسردگی هستند. درواقع وقایع و رویدادهای تلخ و شرایط ناگوار نیز باعث تغییر در گیرنده های عصبی می شوند.

3-عوامل تشدید کننده دیس تایمی

از آنجا که افسرده خویی اختلالی است که بیشتر در سنین پایین شروع می شود، در سنین کودکی و نوجوانی و حتی اوایل جوانی. در این دوران از زندگی عواملی وجود دارند که به عنوان عامل خطر ریسک تشدید بیماری را بالا می برند. از آن جمله موارد زیر است. برای آشنایی با دلایل افسردگی در نوجوانی کلیک کنید.

• سابقه افسردگی در یکی از نزدیکان
• شرایط استرس زای زندگی
• خصوصیات فردی که باعث می شود فرد دچار خودانگاره منفی نسبت به خود شود مانند عزت نفس پایین، وابستگی زیاد، بدبینی و اعتماد به نفس پایین
• سابقه ابتلا به برخی اختلال های روانی دیگر مانند اختلال شخصیت. اختلال دو قطبی و...

 

تشخیص افسرده خویی یا دیس تایمی

دیس تایمی ممکن است در وهله اول قابل شناسایی نباشد یا با سایر اختلال های خلق اشتباه گرفته شود لذا پزشک ممکن است با استفاده از برخی اقدامات نسبت به شناخت آن اطمینان پیدا کند که شامل موارد زیراست.

1. معاینه: در صورتی که لازم باشد پزشک با استفاده از معاینه جسمی و پرسش سوالاتی در خصوص وضعیت سلامت جسمی شما به تشخیص بیماری اقدام می کند تا بتواند ضمن شناخت نوع اختلال علل احتمالی بروز افسردگی را نیز کشف کند. در برخی موارد وجود بیماری های جسمی مسبب اختلال افسردگی می شوند.
2. آزمایش های مورد نیاز: آزمایش ها اغلب برای اطمینان از وجود یا عدم وجود بیماری های جسمی انجام می شود تا پزشک فاکتورهای احتمالی جسمی را رد کند و بعد به علل روحی بپردازد. به عنوان نمونه از آزمایش خون برای تشخیص کم کاری تیروئید استفاده می شود. زیرا کم کاری تیروئید از دلایل جسمی ابتلا به افسردگی است.
3. ارزیابی روحی و روانی: در این مرحله روان درمانگر یا پزشک با مطالعه احساسات و رفتار فرد مورد نظر به ارزیابی روانی وی می پردازد و در این زمینه با پرسش سوالات مرتبط به تشخیص بیماری کمک می کند. با این ارزیابی می توان به وجود اختلال افسردگی یا سایر بیماری های روانی شایع پی برد.

تفاوت در بزرگسالان و کودکان

تشخیص افسرده خویی در بزرگسالان با کودکان کمی متفاوت است. در بزگسالان علائم دیس تایمی در اکثر روزها و به مدت دوسال یا حتی بیشتر ادامه پیدا می کند اما در کودکان تحریک پذیری به مدت یک سال و در اکثر روز اتفاق می افتد.اختلال دیسمی نه فقط نوجوانان بلکه در جمعیت عمومی شیوع دارد و درواقع 5تا 6 درصد از کل مردم به آن مبتلا می شوند به طوری که در بیماران مطب های روانپزشکی عمومی نیز حدود یک سوم بیماران را شامل می شوند.

• ابتلا به این اختلال در میان هر دو جنس مرد و زن نیز وجود دارد اما در زنان میانسال شیوع آن بیشتر از مردن با هر سنی است. در افراد جوان نیز این اختلال بسیار دیده می شود.
• افسرده خویی اختلالی است در بیشتر مواقع با همزمان با اختلالات دیگر رخ می دهد. به ویژه با اختلال افسردگی اساسی و این همزمانی باعث می شود که احتمال فروکش آن در بین دوره های بیماری کمتر شود.
• از دیگر اختلالاتی که همزمان با دیس تایمی اتفاق می افتد اختلال اضطرابی، سوءمصرف مواد و اختلال شخصیت مرزی است. دیس تایمی در میان بستگان و اقوام درجه اول که به افسردگی اساسی مبتلا هستند شدیدتر اتفاق می افتد.
• در میان این بیماران ممکن است مبتلایان به دیس تایمی انواع داروهای ضد افسردگی و رخوت زا را مصرف کنند.

 

درمان اختلال دیس تایمی | پیشگیری

برای جلوگیری از این اختلال راه مطمئنی وجود ندارد اما از آنجا که این بیماری در اغلب موارد در سنین نوجوانی شروع می شود  شناخت کودکی که در معرض خطر است می تواند به پیشگیری از اختلال کمک کند. در ارتباط با پیگیری از این اختلال می تواند راهکارهای زیر را به کار برد.

• افزایش و حفظ عزت نفس: اگر نوجوان شما دچار استرس می شود یا به سختی می تواند اضطراب خود را کنترل کند و یا در مدیریت احساسات خود مشکل دارد می توانید به او کمک کنید تا با آموزش مهارت های خودتنظیمی، مدریت احساسات و بالا رفتن عزت نفس خود به مدریریت بهتر استرس خود کمک کند. هرچه میزان مهارت های کلامی، ارتباطی و خودتنظیمی او بیشتر شود عزت نفس او نیز بالا می رود و کمتر دچار استرس و اضطراب می شود.
• مراجعه به روان درمانگر: با دیدن علائم خطر سعی کنید جهت جلوگیری از بروز علائم و ابتلا به رواندرمانگر مراجعه کنید و به کمک او به کنترل نشانه های بیماری و جلوگیری از بیماری کمک کنید.
• پیگیری جلسات درمانی: از کارهای دیگری که به پیشگیری از عود مجدد بیماری کمک می کند پیگیری روان درمانی است. برخی با دیدن نشانه های بهبود لزومی نمی بینند که جلسات را ادامه دهند اما اینکار می تواند به عود مجدد نشانه ها و وخامت بیماری منجر شود. جلسات را مرتب پیگیری کنید تا از برطرف شدن مشکل خود اطمینان پیدا کنید.

 

درمان اختلال دیس تایمی

در درمان این اختلال می توانید از راهکارهای متفاوتی به صورت تنهایی یا ترکیبی استفاده کنید. درمان افسردگی دیس تایمی ممکن است تفاوت هایی با درمان اختلال افسردگی داشته باشد. اما به طور کلی بهترین درمان ترکیبی از روان درمانی و دارو است ضمن اینکه در درمان بیماری به عوامل متعددی بستگی دارد. از جمله شدت علائم بیماری، تمایل بیمار برای رسیدگی به مشکل و تغییر سبک زندگی، روش های درمانی استفاده شده قبلی، سابقه بیماری و توانایی شما در تحمل داروها. بنابراین در درمان شرایط فردی و ویژگی های شخصیتی فرد بیمار درنظر گرفته می شود. نمونه های درمان دیس تایمی عبارتند از

1- درمان اختلال دیس تایمی | روان درمانی

هدف از  استفاده از روان درمانی در اختلال دیس تایمی یادگیری مهارت های مقابله ای مناسب برای موقعیت های متفاوت و مقابله با استرس های روزانه و همچنین تغییر باورهای غلط در فرد بیمار است. روان درمانی می تواند به فرد برای اصلاح سبک زندگی سالم کمک می کند و به فرد مبتلا و خانواده او علائم اولیه بیماری و راه های پیشگیری و جلوگیری از عود بیماری را نشان دهد.

2-درمان اختلال دیس تایمی | دارو درمانی

در درمان بیماری دیس تایمی نیز تمرکز بر داروهایی است که به جذب سروتونین بیشتر کمک می کند و از داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین استفاده می شود. در ابتدا ممکن است با مصرف داروها میزان استرس و اضطراب فرد بالا برود اما بعد از مدت کوتاهی فرد با دارو سازگار شده و می تواند جهت درمان استفاده کند.معمولا بعد از گذشت سه تا چهار هفته از مصرف داروها، علائم بهبود حاصل می شود و مشکلات روحی فرد رو به بهبود می رود. برای آشنایی با درمان افسردگی شدید درخانه کلیک کنید.

داروی تجویزی را می بایست مطابق با دستور پزشک و در وقت های تعیین شده مصرف کرد و از قطع خودسرانه آنها خودداری نمود تا بتوانند بهترین تاثیر را در روند کاهش علائم بیماری داشته باشند و ارتباط خود را با درمانگر قطع نکنید تا در صورت نیاز به تغییر دارو و جلوگیری از عوارض برخی داروها از رواندرمانگر خود کمک بگیرید.

 

تفاوت درمان در افسرده خویی و اختلال افسردگی

در درمان افسردگی معمولا روان درمانی همزمان با داروهای ضد افسردگی موثر واقع می شود. روش های روان درمانی نیز شامل درمانی شناختی رفتاری، روان درمانی فردی و خانواده درمانی است و در مواردی که بیماری حاد بوده و احتمال خودکشی وجود دارد بیمار را بستری می نمایند و برای مدتی تحت نظر قرار می گیرد.برای آشنایی با تفاوت افسرده خویی با افسردگی کلیک کنید.

زمینه درمان در هر دو اختلال تقریبا یکسان است اما بیماران مبتلا به افسردگی در مقایسه با بیماران دیس تایمی پاسخ بهتری به درمان می دهند و روند بهبود سریع تری دارند برخلاف افراد افسرده خو که به همان میزان که مدت بیماری بیشتری دارند طول درمان طولانی تری نیز دارند و به درمان دیرتر پاسخ می دهند و جلسات مشاوره بیشتری دارند.

در افسردگی طول دوره در صورت عدم درمان بین 4تا9 ماه طول می کشد اما این دروه در بیماران دیس تایمی بدون درمان ممکن است تا 20 یا 30 سال ادامه داشته باشد که البته به طور میانگین طول دوره بیماری افسرده خویی 5 سال است. طولانی بودن دوره افسرده خویی باعث می شود تا به واسطه عوارض بیماری و عدم لذت از زندگی و ناامیدی بیماران دیس تایمی بیشتر به سمت خودکشی کشیده شوند. همچنین همزمانی این اختلال با سایر اختلالات روانی بیشتر اتفاق می افتد. لذا درمان بیماری افسرده خویی ضرورت بیشتری دارد.

 

سخن پایانی

با توجه به مدت زمان افسرده خویی و آسیب هایی که می تواند به زندگی و روحیات بیمار وارد کند همچنین خطر همزمانی این اختلال با سایر مشکلات روانی پیگیری و درمان آن جهت پیشگیری از بروز مشکلات خلقی بیشتر اهمیت بالایی دارد. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره روانشناسی مشورت بخواهید.