جدیدترین مواد مخدر توهم زا | 3 ماده توهم زا که تا کنون نشنیده اید!

جدیدترین مواد مخدر توهم زا گاهی با ترکیبات و ساختار واقعا جدید روانه بازار می شوند و گاهی نوعی ترفند فروشندگان مواد مخدر برای ترغیب مصرف کننده به خرید ماده مخدر قدیمی با نام تازه و عجیب است. از جدیدترین مواد مخدر توهم زا می توان به موادی چون نخ و برنز و قارچ و انواعی دیگر مانند فلانکا و بنزای اشاره داشت. عوارض مصرف مواد توهم زا مشابه هم بوده و با شدت و ضعف متفاوت شامل اختلال در حواس مانند شنوایی و بینایی و از دست دادن قوای شناختی نسبت به زمان و مکان و اطرافیان می شود. مصرف مواد توهم زا غالبا با وابستگی شدید روانی و نه لزوما جسمانی همراه است که گاهی فرد به تنهایی قادر به ترک نبوده و نیازمند مداخله حرفه ای در مراکز ترک اعتیاد می باشد. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.

مواد مخدر توهم زا، روانگردان ها

مواد مخدر توهم زا یا روانگردان ها زیرمجموعه ای از داروهایی هستند که اثر اصلی آن ها ایجاد حالات روانی غیرعادی (معروف به تجربه های روانگردان یا "سفرهای" روانگردان) و یا گسترش آشکار و بسیار عمیق سطح خود آگاهی روانی است. گاهی اوقات، آن ها را توهم زاهای کلاسیک، توهم زاهای سروتونرژیک یا روانگردان های سروتونرژیک می نامند و اصطلاح روانگردان گاهی به طور گسترده تر برای انواع مختلف توهم زا یا آن هایی که غیر معمول یا شبیه روانگردان هستند مانند MDMA یا حشیش استفاده می شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه مواد توهم زا کلیک کنید.

روانگردان های واقعی باعث تغییرات روانشناختی، بصری و شنوایی خاص و اغلب اوقات تغییر قابل ملاحظه ای از وضعیت هوشیاری می شوند. حالت‌های روان‌گردان اغلب با انواع تغییرات ذهنی مراقبه‌ای، روان‌پویشی یا استعلایی(تعالی بخش و عرفانی) مقایسه می‌شوند. روانگردان های کلاسیک همان روانگردان هایی که بیشترین تأثیر علمی و فرهنگی را دارند می باشد و مسکالین، ال اس دی، سیلوسایبین و DMT هستند. ال اس دی به طور خاص برای مدت طولانی به عنوان ترکیب روانگردان پارادایمیک و معیار در نظر گرفته شده است که سایر روانگردان ها اغلب یا معمولاً با آن مقایسه می شوند.

1-اصطلاح مواد روانگردان و توهم زا

در طول سال ها نام های مختلفی برای این دسته دارویی پیشنهاد شده است. محبوب ترین نام ها اما توهم زا، روان گردان و ذهن آشکار، اغلب مقبول تر و به جای یکدیگر استفاده می شود. با این حال، در حال حاضر توهم زا رایج ترین نام در ادبیات علمی است. اگرچه توصیف کامل و درستی از اثرات واقعی این مواد و داروها نیست. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه انواع مواد اعتیاداور کلیک کنید.
اصطلاح روانگردان توسط همفری آزموند روانپزشک، ابداع شد و توسط خود او در سال 1957 به آکادمی علوم نیویورک ارائه شد. روانگردان از کلمات یونانی روح، ذهن و تجلی کردن مشتق شده است. با معنای مورد نظر تجلی ذهن. به معنای دقیق تر اینکه روانگردان ها می توانند پتانسیل های استفاده نشده ذهن انسان را آشکار کنند. اخیراً، اصطلاح انتوژنیک برای اشاره به استفاده از داروهای روانگردان و نیز انواع دیگر مواد توهم زا در زمینه مذهبی، معنوی و عرفانی به کار رفته است. در مجامع عمومی، اصطلاح روانگردان هنوز هم محبوب ترین است و نزدیک به چهار دهه است که رواج داشته است. اخیراً، جنبشی در محافل غیرعلمی برای شناخت توانایی این مواد در برانگیختن تجربیات عرفانی و برانگیختن احساسات با اهمیت معنوی راه افتاده است.

2-ساختار مواد مخدر توهم زا

بیشتر داروهای توهم زا در یکی از سه خانواده ترکیبات شیمیایی قرار می گیرند: تریپتامین ها، فن اتیل آمین ها یا لیسرگامیدها که ال اس دی، هم تریپتامین و هم لیسرگامید در نظر گرفته می شود. آن ها از طریق آگونیسم گیرنده سروتونین عمل می کنند. هنگامی که ترکیبات به گیرنده های سروتونین متصل می شوند، فعالیت مدارهای کلیدی در مغز که با ادراک حسی و شناختی درگیر است تعدیل می کنند. با این حال، ماهیت دقیق چگونگی ایجاد تغییرات در ادراک و شناخت از طریق گیرنده توسط روانگردان ها هنوز ناشناخته است.
اگرچه کاهش فعالیت شبکه حالت پیش‌فرض و افزایش اتصال عملکردی بین نواحی مغز محتمل بوده و در نتیجه ممکن است یکی از مرتبط‌ترین مکانیسم‌های دارویی زیربنای تجربه روان‌گردان، به‌ویژه احساس مرگ نفس باشد. تجربه روانگردان اغلب با اشکال غیرعادی آگاهی مانند آن هایی که در مدیتیشن تجربه می شوند، تجربیات عرفانی و تجربیات نزدیک به مرگ، مقایسه می شود که به نظر می رسد تا حدی همین طور باشد. با تغییر حالت پیش‌فرض، فعالیت شبکه پشتیبانی می‌شود. پدیده مرگ نفس، اغلب به عنوان یکی از ویژگی های کلیدی تجربه روانگردان توصیف می شود.

3-جدیدترین مواد مخدر توهم زا |پیشینه مواد مخدر توهم زا

بسیاری از داروهای روانگردان بر اساس کنوانسیون های سازمان ملل در سراسر جهان غیرقانونی هستند. به استثنای موارد مورد استفاده در مناسک آیینی یا زمینه های تحقیقاتی. با وجود این کنترل ها، استفاده تفریحی از مواد توهم زا و روانگردان ها رایج است. موانع قانونی، مطالعه علمی داروهای روانگردان را دشوارتر کرده است. روانگردان ها از نظر فیزیولوژیکی بی خطر هستند و به ندرت منجر به اعتیاد و وابستگی جسمانی می شوند. داروهای روانگردان ممکن است به درمان افسردگی، اعتیاد به الکل و اعتیاد به نیکوتین کمک کنند. اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است اما نتایج موجود نشان می‌دهد که روان‌گردان‌ها می‌توانند تحت نظر پزشک، درمان‌های مؤثری برای اشکال خاصی از آسیب‌شناسی روانی باشند.

4-انواع رایج مواد مخدر توهم زا

• تعدادی از روانگردان های متداول یا سنتی عبارتند از:
• Ayahuasca که حاوی DMT است. ال اس دی و ماری جوانا.
• سان پدرو، پیوته، و مشعل پرو که همگی حاوی مسکالین هستند.
• قارچ Psilocybe که حاوی psilocin و Tabernanthe iboga که حاوی روانگردان منحصر به فرد است.

موارد مصرف روانگردان ها و مواد توهم زا

مصارف آیینی جز قدیمی ترین اهداف مصرف روانگردان ها می باشد. اگرچه مردم فرهنگ غرب تمایل به استفاده از روانگردان ها برای دلایل روان درمانی یا تفریحی داشته اند، بیشتر فرهنگ های بومی به ویژه در آمریکای جنوبی، ظاهراً تمایل به استفاده از روانگردان ها برای دلایل فراطبیعی مانند پیشگویی دارند. اغلب می تواند به شفا یا سلامتی نیز مرتبط باشد اما معمولاً در زمینه یافتن مشکلات فردی است. همچنین درمورد جدیدترین مواد مخدر صنعتی بخوانید.
مانند استفاده از حالات روانگردان برای شناسایی یک بیماری و یا علت آن، تعیین محل اشیاء گمشده و شناسایی قربانی یا حتی عامل جادوگری. در برخی از فرهنگ‌ها و مناطق، حتی خود روان‌گردان‌ها مانند آیاهواسکا و گلسنگ روانگردان شرق اکوادور که ظاهراً حاوی 5-MeO-DMT و سیلوسایبین است نیز توسط جادوگران برای انجام جادوی مخرب استفاده شده است. به طور مشابه به هذیان‌های شبانه می انجامیده است.

روان درمانی

روان درمانی یا درمان با کمک روانگردان استفاده پیشنهادی از داروهای روانگردان برای درمان اختلالات روانی است. مواد روانگردان به طور قانونی در خارج از آزمایشات بالینی در دسترس نیست، به استثنای برخی موارد. روش درمان روانگردان با روش های درمانی با استفاده از داروهای روانپزشکی مرسوم متفاوت است. در حالی که داروهای معمولی بدون نظارت حداقل یک بار در روز مصرف می شوند، در روان درمانی معاصر، دارو در یک جلسه یا گاهی تا سه جلسه در یک زمینه درمانی تجویز می شود.
تیم درمانی بیمار را از قبل برای تجربه عوارض آن آماده می‌کند و به آن ها کمک می‌کند تا بینش‌های حاصل از تجربه دارویی را پس از آن بصورت یکپارچه کنند و شرح بدهند. پس از مصرف دارو، بیمار معمولاً از روش های بستن چشم استفاده می‌کند و به موسیقی گوش می‌دهد تا تمرکز بر تجربه روان‌گردان را تسهیل کند. تیم درمانی تنها در صورت بروز عوارض جانبی مانند اضطراب یا سرگردانی، کار را قطع می‌کند تا از بابت عدم آسیب اطمینان خاطر کسب کنند.

جدیدترین مواد مخدر توهم زا

مواد مخدری که خاصیت توهم زایی دارند غالبا با هدف رسیدن به وضعیتی که به نام سفر خوب شناخته می شود به مصرف می رسند. دنیای توهم زاها به طور مداوم در حال تکامل است و ممکن است در طول زمان پیشرفت های جدیدی رخ بدهد. قارچ از جمله مواد مخدر توهم زایی است که مصرف کننده را به این هدف می رساند. قارچ جز دسته مواد بسیار خطرناک طبقه بندی می شود و دوران ترک اعتیاد این ماده بدون مداخله حرفه ای درمانگران متخصص اعتیاد عملا غیرممکن بوده و با تهدیدات جانی همراه خواهد بود.
خواص این ماده روانگردانی بوده و به دلیل همین آثار تولیدی روانی رویاگونه به قارچ جادویی نیز معروف است. قارچ جادویی را به طور معمول از روش هایی مانند بلعیدن، ترکیب کردن با غذا و جویدن به مصرف می رسانند. برخی قارچ را درون یک کپسول قرار داده و آن را مانند سایر داروها میخورند. همان طور که گفته شد قارچ ها جز دسته مخدرهای بسیار خطرناک طبقه بندی می شوند. چرا که حتی با یکبار مصرف آسیب های پایدار جدی وارد کرده و فرد را در معرض اعتیاد روانی قرار می دهد که رهایی از آن آسان نیست‌.

1-میو میو

مواد مخدر برای تحت تاثیر قرار دادن مشتری ها هر بار با نام های عجیب و غریب و به ظاهر جذاب روانه بازار تقاضا می شوند. در این میان مخدر روانگردان چینی موجود است که با نام میو میو شناخته شده است. شیوه مصرف این ماده محرک نیز مانند سایر مواد به روش هایی چون استنشاقی و خو اکی و تزریقی وابسته است. مخدر میو میو در اشکال مختلف کپسولی یا به شکل قرص و حتی پودر سفید رنگ یافت می شود. اثرات و عوارض مصرف مخدر میومیو مانند عوارض مصرف آمفتامین و کوکائین می باشد. خاصیت اعتیادآوری شدیدی داشته و گاهی عوارض جبران ناپذیر جسمانی به جای می گذارد که از آن میان می توان به حمله قلبی و بروز تشنج در فرد اشاره کرد. سایر عوارض رایج مصرف میومیو به شرح زیر می باشد:

• عوارض هذیانی و توهم
• بروز بی‌نظمی در ضربان قلب
• تاثیرات گوارشی مانند تهوع و استفراغ
• اتساع (گشاد شدن) مردمک‌ چشم
• بروز اضطراب شدید. همچنین درمورد کنترل اضطراب بخوانید.

2-نخ

ماده مخدر جدید روانگردان محصولی است که به نام نخ معروف شده است که بیشتر به دلیل شکل مصرف آن به این نام شناخته می شود. نحوه مصرف نخ باعث استقبال کم مصرف کنندگان شده است. از طرفی علی رغم این نکته مثبت، به دلیل مصرف کم این ماده، عوارض جانبی آن نیز کمتر شناخته و بررسی شده اند. از این رو همان تعداد مصرف کنندگان کم به دلیل عدم وجود روش های مقابله ای برای درمان اعتیاد به مواد مخدر، در معرض خطرات جدی و آسیب های ناشی از اعتیاد به این نوع ماده قرار می گیرند.
آنچه از این ماده در دسترس است این است که ظاهر آن شبیه به دانه های سوخته برنج می باشد که آن را به دور سیگار پیچانده و دود می کنند. روش دیگر این است که ماده آماده شده را درون شیارهای پوستی مانند خراشیدگی ها قرار می دهند که آرام آرام از طریق پوست جذب شده و عمل کند. از عوارض مشاهده شده در پی مصرف مخدر روانگردان نخ می توان به افزایش فشار خون، کاهش سطح هوشیاری، بروز لرزش در بدن و ایجاد مشکل در ادراک فرد، تورم مغز و عدم تشخیص و شناسایی اطرافیان و بلاخره بروز مشکلاتی چون عارضه های کلیوی و کبدی و قلبی اشاره داشت.

3-جدیدترین مواد مخدر توهم زا |برنز

یکی دیگر از مواد مخدر جدید که عوارض و اثرات مخرب داشته و می‌تواند مغز و اعصاب را به‌ شدت تحت تاثیر قرار دهد ماده ای است که به نام مخدر برنز شناخته می شود. شیوه مصرف مخدر برنز نیز مانند شیوه استعمال مخدر نخ عجیب است. به این صورت که آن را روی یخ می گذارند و بخار حاصل شده رو استنشاق می کنند. آثار توهم زایی آن در حد اثرات مصرف نخ بوده و به همان اندازه اعتیاد آور است. برنز در عوارض ناشی از مصرف نیز با نخ مشابهت هایی دارد. از جمله مشکل در ادراک و شناسایی محیط و اطرافیان، افزایش فشار خون و کاهش هوشیاری، بروز آسیب های جسمانی مانند عارضه کبدی، کلیوی و قلبی. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.

مواد توهم زا و اثرات درمانی

جامعه علمی علاقه خود را به مطالعه مزایای درمانی بالقوه توهم زاها افزایش داده است. موسسات و سازمان‌های تحقیقاتی در حال انجام مطالعاتی برای بررسی اثرات، ایمنی و کاربردهای بالقوه موادی مانند LSD، DMT، ayahuasca و سایر ترکیبات روان‌گردان هستند. هدف این مطالعات درک تأثیر آن ها بر سلامت روان، اعتیاد، پریشانی پایان زندگی و سلامت کلی است. برخی از کاربردهای درمانی مواد توهم زا عبارتند از:

1-سیلوسایبین

سیلوسایبین یک ترکیب روانگردان طبیعی است که در گونه های خاصی از قارچ ها یافت می شود. این دارو به دلیل مزایای درمانی بالقوه خود در درمان شرایط سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات تحقیقاتی نتایج امیدوارکننده‌ای را در استفاده از درمان با کمک سیلوسایبین نشان داده‌اند و برخی از حوزه‌های قضایی حتی استفاده از آن را در زمینه‌های درمانی جرم‌زدایی یا قانونی کرده‌اند.

2-MDMA
 

که معمولاً به عنوان اکستازی یا مولی شناخته می شود، یک ماده روانگردان مصنوعی است که در درجه اول به عنوان یک محرک و سمپاتوژن عمل می کند. برای کاربردهای درمانی بالقوه آن، به ویژه در درمان PTSD مورد مطالعه قرار گرفته است. کارآزمایی‌های بالینی نتایج مثبتی را در صورت ترکیب با روان‌درمانی نشان داده‌اند که منجر به تایید درمان با کمک MDMA به عنوان درمان پیشرفت‌کننده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای شرایط خاص می‌شود.

سخن آخر درمورد جدیدترین مواد مخدر توهم زا

مواد توهم زا و روانگردان، همگی سابقه طولانی و گسترده ای در استفاده معنوی، شمنی و سنتی توسط مردم بومی در مناطق مختلف جهان به ویژه در آمریکای لاتین و آفریقا در مورد ایبوگا تا کنون دارند. کشورها و یا مناطق مختلف با استفاده سنتی یا معنوی از روانگردان های خاص مرتبط شده اند. مانند استفاده باستانی و گیاه زا از قارچ psilocybe توسط مردم بومی اواکسا و مکزیک، یا استفاده از دم کرده آیاهواسکا در حوزه آمازون، به ویژه در پرو برای شفای روحی و جسمی و همچنین برای جشنواره های مذهبی. پیوته همچنین برای چندین هزار سال در دره ریو گراند در آمریکای شمالی توسط قبایل بومی به عنوان یک توهم زا مورد استفاده قرار گرفته است. اما گستردگی و قدمت استفاده از یک ماده وجود عوارض آن را نفی نمی کند. بنابراین با شناخت و آگاهی کافی از مواد از ابتلا به مشکلات بزرگی مانند اعتیاد پیشگیری کنید. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی کلیک کنید.