علائم روان پریشی کودکان | چگونه سایکوز را در کودکان کنترل کنیم؟

علائم روان پریشی کودکان چیست؟ روان پریشی ها بیماری های پزشکی هستند که منجر به اختلال تفکر، ادراکات حسی، رفتارها و احساسات عجیب و غریب و نامعمول می شوند. سایکوز یک وضعیت مبتنی بر عملکرد ناهنجار مغز است که توسط عوامل محیطی مانند مصرف مواد مخدر و استرس بهتر یا بدتر می شود. کودکان و جوانانی که روان پریشی را تجربه می کنند اغلب می گویند که چیزی در میان آنچه که احساس و درک می کنند درست نیست یا نمی توانند تشخیص دهند که آیا چیزی که حس می کنند واقعی است یا نه. این یک بیماری روانپزشکی ناشایع در کودکان خردسال است و تشخیص آن در مراحل اولیه دشوار است. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.

 

روان پریشی چیست؟

متخصصان روان‌ پریشی را به‌عنوان «اختلال در افکار و ادراکات افراد که تشخیص واقعی و غیر واقعی را برای او دشوار می‌کند» توصیف می‌کنند. روان پریشی یک بیماری به تنهایی نیست بلکه نشانه ای از اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی است. هر سال تقریباً صدهزار آمریکایی یک دوره روان پریشی را تجربه می کنند که می تواند شامل علائمی مانند دیدن، شنیدن یا باور به چیزهایی باشد که واقعی نیستند یا رفتارها و احساسات نامنظم را نشان می دهند.

با چنین تعریفی به طور خلاصه و مختصر روان‌پریشی نشان‌دهنده وجود هذیان‌ها (باورهای غیرقابل قبول نادرست) یا توهمات (ادراکات نادرست شامل هر روش حسی) می باشد. تعاریف گسترده‌تر روان‌پریشی شامل تظاهرات اختلالات فکری، بی‌ نظمی و خارج از چهارچوب مشخص رفتاری یا کاتاتونی است. اعضای خانواده به‌ویژه والدین اغلب نگران این هستند که کودکانی که هذیان یا توهم نشان می‌دهند بیماری اسکیزوفرنی داشته باشند. خوشبختانه اکثر اشکال روان پریشی در کودکان و نوجوانان نتیجه اسکیزوفرنی نیست.

 

روان پریشی در کودکان

تا حدودی بیماران، خانواده‌ها و پزشکان از اسکیزوفرنی می‌ترسند زیرا افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در معرض خطر بالایی برای خودکشی هستند. مطالعات نشان داده است که ۹۰ درصد از جوانانی که دست به خودکشی می زنند دارای اختلال روانی هستند و تا ۳۰ درصد از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در طول زندگی خود اقدام به خودکشی می کنند. با این حال به جای اینکه منادی اسکیزوفرنی باشد علائم روان پریشی در دوران کودکی و نوجوانی به احتمال زیاد با سایر شرایط روانپزشکی مانند افسردگی شدید، اختلال دوقطبی یا حالت های تجزیه ای همراه است.

افتراق اسکیزوفرنی زودرس یا اسکیزوفرنی با شروع دوران کودکی از سایر اختلالات روانپزشکی پیامدهای درمانی مهمی دارد. برای مثال یک بیمار کودک مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب توهم و هذیان را تجربه می‌کند اما ویژگی‌های بالینی شیدایی، افسردگی یا هر دو را نیز دارد. علائم معمولا به سرعت با مداخلات روان درمانی و یا اجتماعی کاهش می یابد.

اهمیت بالینی

شناخت فزاینده محققان از تجربیات روان پریشی در جوانان چندان مشخص و امیدبخش نیست. برخی از پزشکان ممکن است شنیدن صداها را هنگامی که بیمار بداند واقعی نیستند یک پدیده خوش خیم بدانند. با این حال فعالیت های اخیر نشان می‌دهد که پزشکان نباید اهمیت این علائم را نادیده بگیرند.

یک مطالعه طولی و مبتنی بر پرسشنامه در مورد پیشگیری از خودکشی در دانش‌آموزان دبیرستانی ارتباط قوی غیرمنتظره‌ای بین تجربه توهمات شنیداری و تلاش‌های خودکشی بعدی برای پیگیری پیدا کرد. ۳۴ درصد از دانش آموزانی که قبلاً آسیب شناسی روانی و توهمات را تأیید می کردند تلاش های خودکشی را برای پیگیری تأیید کردند.

میزان شیوع  اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی یک اختلال روان پریشی مزمن با شیوع تخمینی در سراسر جهان ۰.۴۶٪ است. افراد ۱۴ تا ۳۵ سال با ۵۰٪ موارد قبل از سن ۲۵ سالگی تشخیص داده می شوند. شروع اسکیزوفرنی در سنین ۱۳ تا ۱۸ سالگی به عنوان اسکیزوفرنی با شروع زودرس یا اسکیزوفرنی با شروع نوجوانی شناخته می شود. اسکیزوفرنی که قبل از ۱۳ سالگی تشخیص داده می شود به طور متغیر به اسکیزوفرنی با شروع خیلی زود پیش از بلوغ یا اسکیزوفرنی با شروع دوران کودکی گفته می شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه تست اختلال اسکیزوفرنی کلیک کنید.

اسکیزوفرنی با شروع دوران کودکی که اکنون به عنوان نسخه کودکی از همان اختلال که توسط نوجوانان و بزرگسالان نشان داده می شود پیش آگهی بدی دارد. خوشبختانه در مقایسه با اسکیزوفرنی با شروع بزرگسالان، اسکیزوفرنی با شروع دوران کودکی نادر است، با بروز کمتر از یک در هزار کودک. با این حال تا ۲۰٪ از بزرگسالان مبتلا به اسکیزوفرنی قبل از سن ۱۸ سالگی بیمار شده اند.

بررسی‌های مبتنی بر جمعیت نشان می‌دهد که شیوع علائم روان‌پریشی ممکن است بسیار بیشتر از آنچه قبلاً در نظر گرفته شده بود باشد. با یک متاآنالیز نشان می‌دهند که میزان شیوع ۵٪ تا ۸٪ در جمعیت عمومی که تقریباً ده برابر بیشتر از شیوع قابل تصور می باشد.  اختلالات روان پریشی تشخیص داده شده و میزان شیوع چنین علائمی در میان جوانان حتی بیشتر می باشد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه روان پریشی کوتاه مدت کلیک کنید.

شروع دوران کودکی

بیشتر کودکان مبتلا به اختلالات روان پریشی و اسکیزوفرنی مدت‌ها قبل از ظاهر شدن علائم روان‌پریشی (توهم، اختلالات هذیانی، و اختلال تفکر) در زبان و سایر عملکردها تاخیر نشان می‌دهند. در سال های اول زندگی حدود ۳۰ درصد از این کودکان دارای علائم گذرا اختلال نافذ رشدی مانند تکان خوردن مداوم درجا، وضعیت قرار گرفتن و تکان دادن بازو هستند. شروع روان پریشی در دوران کودکی ممکن است با رشد حرکتی ضعیف مانند خزیدن غیرمعمول تظاهر کند و این دسته از کودکان در مقایسه با آن هایی که دیرتر شروع می کنند مضطرب تر و مخرب تر باشند.

توجه به تغییرات ناگهانی در افکار و رفتارها بسیار مهم است. به خاطر داشته باشید که شروع چندین مورد از علائم زیر و نه تنها یک تغییر، نشان دهنده مشکلی است که باید ارزیابی شود. علائم زیر نباید به دلیل مصرف اخیر مواد و دارو یا شرایط پزشکی دیگر باشد. یک راه سریع و محرمانه برای تعیین اینکه آیا ممکن است روان پریشی داشته باشید انجام یک غربالگری سلامت روان است. غربالگری یک راه تشخیصی نیست بلکه راهی است برای درک اینکه آیا علائم شما به اندازه کافی بر بروز بیماری تأثیر دارد یا خیر که باید از پزشک یا متخصص دیگر کمک بگیرید.

 

علائم هشدار روان پریشی در کودکان

برای کسانی که ممکن است در بزرگسالی دچار اختلالات روان پریشی یا اسکیزوفرنی شوند شروع کردن به تجربه علائم هشدار دهنده اولیه در سن بلوغ یا نوجوانی غیر معمول نیست. بازه زمانی که یک کودک یا نوجوان علائم هشدار دهنده اولیه روان پریشی را تجربه می کند پرودروم نامیده می شود. در این مدت آن ها تشخیص می دهند که آنچه تجربه می کنند (شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند) عجیب یا نگران کننده است. آن ها ممکن است به راحتی این مشکلات را نپذیرند مگر اینکه از آن ها خواسته شود. آگاهی از علائم هشدار دهنده اولیه و و به دنبال آن ارائه پشتیبانی بسیار مهم است.

1. احساس می‌کنند مغزشان کار نمی‌کند
2. احساس می‌کنند ذهن یا چشم‌ها آن ها را فریب می‌دهند و غیرمعمول به نظر می رسد.
3. افزایش حساسیت به نور، صداها، بوها یا لمس.
4. این تصور که مردم به دنبال آن هاهستند.
5. وجود ترس یا سوء ظنی که توجیهی ندارد.
6. گوشه گیری و انزوا طلبی
7. مشکلات شدید در ایجاد و حفظ رابطه دوستانه
8. مشکل در صحبت کردن، نوشتن، تمرکز یا مدیریت کارهای ساده

علائم رفتاری و پیش آگهی شروع

رفتار کودکان مبتلا به این بیماری ممکن است در طول زمان تغییر کند. روان پریشی به تدریج یا ناگهانی ایجاد می شود. کودکان و نوجوانان شروع به صحبت در مورد ترس ها و ایده های عجیب و غریب می کنند. آن ها ممکن است شروع به چسبیدن به والدین بکنند یا چیزهایی بگویند که منطقی نیست. دیگرانی که قبلاً از روابط با همسالان خود لذت می بردند خجالتی تر یا گوشه گیرتر شده یا به نظر می رسد در دنیای خود غرق هستند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه اختلالات روانی کودکان کلیک کنید.

تجربیات هذیان و توهم

تجارب و هذیان های توهم در بیماران بیشتر از آن چیزی است که تصور می شود و اغلب در جمعیت کودکان رخ می دهد. اگرچه یک اتفاق خوش‌خیم نیست اما علائم روان‌پریشی لزوماً پیشرفت بیماری اسکیزوفرنی در آینده را نشان نمی‌دهند. علائم روان پریشی در کودکان و نوجوانان می تواند در زمینه مجموعه ای از اختلالات روانپزشکی به غیر از اسکیزوفرنی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی، استرس پس از سانحه و اختلالات طیف اوتیسم رخ دهد یا می تواند ثانویه به یک طیف گسترده باشد.

 

تشخیص روان پریشی در کودکان

مشخص نیست که آیا اختلالات روان‌پریشی در افراد جوان‌تر واقعاً شایع‌تر شده است یا اینکه تلاش‌های آموزشی برای غربالگری و درمان پیشرفته تشخیص موارد را بهبود بخشیده است. مداخلات موثر و ایمن باید برای به حداکثر رساندن اثرات مفید و به حداقل رساندن عوارض مرتبط با دارو مانند افزایش وزن، دیابت و بیماری قلبی به کار گرفته شود. سوالی که برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی امروزی مطرح می شود این نیست که آیا فرد با علائم روان پریشی در تمرینات روزمره مواجه می شوند یا خیر‌ بلکه این است که چگونه می توان با اطمینان و به طور موثر شرایطی را که در آن بروز می کند تشخیص داد و درمان کرد.

سوالات مهمی که در این باره مطرح می شود مانند اینکه  آیا تا به حال در مورد اینکه یک فرد جوان در مشاوره با شما روان پریش نشان داده است یا صرفاً رفتاری تخیلی بوده مطمئن نبوده اید؟ آیا از خود پرسیده‌اید که چگونه چنین بیماری را ارزیابی کنید؟ مانند انجام آزمایش عصبی روان‌شناختی و چه منابعی را برای ارزیابی توصیه می کنید؟ آیا احتمال بروز عوارض جانبی نامطلوب داروهای ضد روان پریشی در کوتاه مدت یا بلندمدت شما را نگران می کند یا خیر.

شروع علائم پیشرونده

قبل از شروع روان پریشی معمولاً دوره ای از علائم غیر روان پریشی به نام علائم پیشرونده (prodromal) وجود دارد. در سال های اخیر تحقیقات قابل توجهی در تلاش های مرتبط با مداخله زودهنگام در روان درمانی یا داروهای ضد روان پریشی با تمرکز بر مراحل اولیه اسکیزوفرنی و بر روی جوانان با علائم پرودرومال انجام شده است. در حال حاضر داده های نتایج برای نتیجه گیری قطعی کافی نیست. به هر روی تشخیص زودهنگام و درمان پزشکی مهم است.

بسیار مهم است که کودکان و نوجوانان با مشکلات و علائم ذکر شده در بالا ارزیابی کاملی دریافت کنند. والدین باید از پزشک خانواده یا متخصص اطفال بخواهند که آن ها را به روانپزشک کودک و نوجوانی که به طور ویژه در ارزیابی، تشخیص و درمان کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی آموزش دیده و ماهر است معرفی کند. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه درمان اسکیزوفرنی کلیک کنید.

 

درمان روان پریشی در کودکان

کودکان مبتلا به روان پریشی  نیاز به برنامه‌های درمانی فردی دارند که متخصصان دیگر حوزه ها را نیز در بر بگیرد. ترکیبی از دارو درمانی و درمان فردی، خانواده درمانی و برنامه های تخصصی شامل خدمات تکمیلی، درمان زودرس روان پریشی اغلب ضروری است. تغییر در سبک زندگی (کم کردن استرس، مصرف روغن ماهی)، حمایت های اضافی (درمان و حمایت در مدرسه) و داروهای روانپزشکی برای بسیاری از علائم و مشکلات شناسایی شده مفید خواهند بود.

دارودرمانی

انتخاب در مورد استفاده یا عدم استفاده از داروها می تواند دشوار باشد. داروهای آنتی سایکوتیک نسل دوم (آتیپیک) معمولاً ابتدا آزمایش می شوند زیرا ممکن است عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای استاندارد ایجاد کنند. عوارض جانبی جدی داروهای ضداسافیکوتیک نسل دوم می تواند شامل افزایش وزن، دیابت و کلرسترول بالا باشد. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.

در حال حاضر استفاده از دو داروی نسل دوم را در کودکان ۱۳ تا ۱۷ ساله، ریسپریدون (ریسپردال) و آریپیپرازول (ابیلیفای) تایید شده است. درمان دارویی علائم روان پریشی در یک جمعیت کودکان از بسیاری جهات مشابه درمان عفونت با آنتی بیوتیک ها است. پزشک باید داروی مناسب را با دوز کافی انتخاب کند و سپس منتظر نتایج درمانی باشد در حالی که عوارض جانبی احتمالی را زیر نظر دارد.

 

سخن آخر

در دهه گذشته بیماری های روانپزشکی و به ویژه اختلالات روان پریشی در کودکان و نوجوانان بیشتر شناسایی شده است. این افزایش شناخت همراه با روندهای تغییر در ارائه مراقبت های بهداشت روانی باعث شده است که پزشکان مراقبت های اولیه و متخصصان اطفال به طور فزاینده ای به عنوان درمانگران اصلی جوانان مبتلا به روانپزشکی و خانواده های آن ها خدمت کنند.

ارائه دهندگان مراقبت های اولیه و خدمات سلامت رفتاری مثلاً در مراقبت های محلی، شیوه های مراقبتی، خانه های بیمار محور و مشاوره ها ستون فقرات ارزیابی و مدیریت روان پریشی معاصر را تشکیل می دهند. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی  در زمینه علائم روان پریشی کودکان کلیک کنید.