ما از ساعت 9:00 الی 19:00 در خدمت شما عزیزان هستیم!
جردن- خیابان 33 پلاک 50 واحد 7
علائم افتادگی رحم زمانی رخ می دهد که رحم به سمت دهانه واژن کشیده شده باشد. رحم به طور معمول در داخل لگن با توده ماهیچه ها و رباط ها محافظت و در جای خود نگه داشته می شود. وقتی رباط های پشتیبان رحم ضعیف می شوند، رحم دیگر نمی تواند در جای خود بماند و به سمت پایین می لغزد و در نتیجه افتادگی ایجاد می شود. به دلیل بارداری یا زایمان های سخت و دلایل دیگر، در برخی از زنان این ماهیچه ها ضعیف می شود. در صورت عدم درمان، علائم افتادگی رحم با گذشت زمان بدتر می شود. برخی از روش های درمانی از جمله جراحی یا ابزارهای داخل واژنی به کنترل بیماری پرداخته می شود.
.gif)
افتادگی دهانه رحم که به عنوان فتق دهانه رحم نیز شناخته می شود، وضعیتی است که در آن دهانه رحم به داخل کانال واژن بیرون زده است. زمانی اتفاق می‌افتد که بافت‌ها و ماهیچه‌های حمایت‌کننده در ناحیه لگن ضعیف می‌شوند و به دهانه رحم اجازه می‌دهند تا پایین بیاید یا آویزان شود. می تواند منجر به علائم مختلف و اثرات بالقوه بر سلامت فرد شود.
با افزایش سن، فشارهای جسمی زیاد مانند زایمان های دشوار، از دست دادن طبیعی هورمون استروژن، رحم می تواند به داخل کانال واژن بیفتد که این حالت را به عنوان افتادگی رحم می شناسند. رباط هایی که به ثابت نگه داشتن رحم در جای خود کمک می کنند عبارتند از رباط تخمدان، رباط گرد، رباط پهن و رباط های رحمی. مهم ترین رباط هایی که از افتادگی رحم جلوگیری می کنند، رباط های داخل رحمی هستند. در موارد شدیدتر افتادگی رحم، ممکن است بافت رحم تا چند سانتیمتر از دیواره واژن به سمت بیرون نیز گسترش یابد. ضعف یا شل شدن عضلات به رحم امکان می دهد در مراحل مختلف شل شود یا کاملاً از بدن خارج شود.
پُری واژینال را می توان به عنوان حسی توصیف کرد که در آن فرد احساس می کند فشار یا احساس پری در ناحیه واژن افزایش یافته است. برخی ممکن است بگویند که احساس می کنند روی یک توپ نشسته اند. وقتی فرد دراز می کشد این احساس کاهش می یابد. زمانی که فرد دچار فشار می شود مانند سرفه یا بلند کردن چیزی که بیش از حد سنگین باشد، احساس فشار افزایش می یابد. پری واژن همچنین باعث احساس سنگینی در ناحیه واژن یا لگن می شود. برای کسب اطلاعات کاملتر درباره پرولاپس قدامی یا افتادگی واژن کلیک کنید.
درد هنگام رابطه جنسی یا دیسپارونیا می تواند به دلیل مسائل روانی یا پزشکی باشد. درد می تواند در سطح دستگاه تناسلی یا عمیق تر از آن در ناحیه لگن رخ دهد. برای تشخیص علت درد، تعیین ماهیت و محل و مدت زمان درد برای پزشک مهم است. در بیشتر موارد، درد هنگام رابطه جنسی به دلایل متعدد زمینه ای ایجاد می شود. برخی از علل درد در هنگام رابطه جنسی عبارتند از عفونت های مربوط به دستگاه تناسلی زنان، سرطان، آسیب بافتی، اندومتریوز، آدنومیوز، افتادگی رحم، کیست تخمدان یا تومورها.
برخی از مشکلات ادراری که بیماران مبتلا به افتادگی رحم تجربه می کنند شامل افزایش دفعات و فوریت در ادرار است. تکرر ادرار زمانی اتفاق می افتد که فرد با وجود داشتن مقدار کمی ادرار احساس می کند نیاز به ادرار دارد. فوریت ادرار، به نیاز شدید برای ادرار کردن و عدم توانایی در نگه داشتن ادرار تا رسیدن به توالت اشاره دارد. فوریت ادرار به دلیل انقباضات غیر ارادی عضله مثانه رخ می دهد. برخی از مسائل دیگر شامل داشتن جریان ادرار ضعیف یا طولانی مدت است که در آن جریان ادرار می تواند تا حدی که دریبل می شود کند شود.
پس از ادرار، برخی از بیماران احساس می کنند که تخلیه ناقص رخ داده است. آن ها همچنین نیاز به تغییر موقعیت برای شروع یا تکمیل ادرار پیدا می کنند. مشکلات ادراری در بیماران مبتلا به افتادگی رحم زمانی رخ می دهد که پرولاپس، حالب را به سمت پایین می کشاند. برای کسب آگاهی بیشتر از نشانه های واژن سالم کلیک کنید.
بی اختیاری ادرار یا ادرار غیر ارادی زمانی اتفاق می افتد که نشت کنترل نشده ادرار وجود داشته باشد. این یک مسئله بسیار رایج است اما می تواند ناراحتی قابل توجهی ایجاد کند زیرا بر کیفیت زندگی تأثیر منفی می گذارد. یک مسئله مهم در میان بیماران سالمند مربوط به بی اختیاری ادرار است. عوامل زمینه ساز بی اختیاری ادرار عبارتند از ورود به دوران پساقاعدگی (منوپوز)، سابقه جراحی لگن، بارداری و زایمان. بی اختیاری ادرار به طور کلی به بی اختیاری فوری، بی اختیاری سرریز، بی اختیاری استرسی و بی اختیاری عملکردی طبقه بندی می شود. بیماران مبتلا به افتادگی رحم که دچار بی اختیاری ادرار می شوند از روش ترمیم جراحی نفع خواهند برد.
از نظر پزشکی، یبوست به صورت دفع کمتر از ۳ بار در هفته تعریف می شود. در حالی که موارد شدید زمانی رخ می دهد که کمتر از ۱ بار مدفوع در هفته وجود داشته باشد. یبوست باعث درد زیر شکم، خونریزی مقعدی، شقاق مقعد و بواسیر می شود. یبوست ناشی از مسائل مختلف مانند کم آبی بدن، مصرف خوراکی هایی با فیبر کم، عادات بد روده ای، عوارض جانبی داروها، سوء مصرف ملین ها و اختلالات هورمونی خواهد بود. در بیماران مبتلا به افتادگی رحم، یبوست زمانی اتفاق می افتد که پرولاپس راست روده را به سمت پایین کشیده و باعث خم شدن یا پیچ خوردگی لوله می شود و در نتیجه یبوست ایجاد می شود.
کمردرد وضعیتی است که درد آن می تواند شدید یا آرام و مداوم، ثابت یا متناوب باشد. درد حاد کمتر از 6 هفته، زیر سطح مزمن ۶ تا ۱۲ هفته و مزمن بیش از ۱۲ هفته طول می کشد. کمردرد باید دلایل مکانیکی، غیر مکانیکی یا ارجاعی داشته باشد. برخی از دلایل کمردرد عبارتند از: رگ به رگ شدن، کشیدگی و آرتروز، فتق، دیسک نخاعی و انحطاط دیسک های بین مهره ای، اندومتریوز، سرطان رحم و تخمدان، فیبروم رحم و کیست تخمدان.
کمردرد نیز به عنوان یکی از علائم افرادی که دچار افتادگی رحم هستند گزارش شده است که به دلیل رباط هایی می باشد که رحم را در محل خود نگه داشته اند. مانند رباط داخل رحمی که استخوان خاجی و رحم را به هم متصل می کند. هنگامی که رحم افتادگی پیدا می کند، رباط کشیده شده بر روی استخوان خاجی قرار می گیرد و به کمردرد منتهی می شود.
لکه بینی واژن به خونریزی خفیفی از واژن اشاره دارد که به دلیل قاعدگی نباشد. ممکن است به دلیل خونریزی از دیواره واژن یا هر قسمت دیگر از دستگاه تناسلی باشد. می تواند در هر سنی رخ دهد و اگر در کودکان یا زنان منوپوز رخ می دهد باید همیشه مورد بررسی قرار گیرد. برخی از علل لکه بینی واژن شامل آدنومیوز، فیبروم رحم، سرطان دهانه رحم و سرطان رحم است. لکه بینی واژن در بیماران مبتلا به افتادگی رحم می تواند ناشی از زخم شدن واژن یا دهانه رحم بیرون زده، باشد. در این رابطه مطالعه مقاله تست پاپ اسمیر پیشنهاد میشود.
شکم را می توان به ۹ ناحیه تقسیم کرد: هیپوکندری راست، اپی گاستریک، هیپوکندری چپ، کمر چپ، ناف، راست کمر، ایلیاک راست، سوپراپوبیک و ناحیه ایلیاک چپ. مناطق مختلف شکم می توانند به تشخیص درد یا ناراحتی شکمی کمک کنند. ناراحتی در ناحیه تحتانی شکم به نواحی راست ایلیاک، سوپراپوبیک و ایلیاک چپ اشاره دارد. برخی از علل شایع عبارتند از: درد قاعدگی، دیورتیکولیت، وجود گاز، بیماری التهابی روده، یبوست و فتق. بر اساس مطالعه ای که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد، زنان مبتلا به افتادگی اندام لگن (مانند افتادگی رحم) بیشتر در معرض درد زیر شکم قرار می گیرند که در کارهای روزمره آن ها اختلال ایجاد می کند.
مدفوع به عمل دفع در آخرین عمل هضم که در آن مواد زائد نیمه جامد یا جامد از طریق مقعد از دستگاه گوارش دفع می شوند اشاره دارد. مدفوع با کمک پرستالیز در دیواره های روده بزرگ دفع می شود که به حرکت مواد مدفوع به سمت راست روده کمک می کند. در بیماران مبتلا به افتادگی رحم، راست روده توسط رحم به سمت پایین کشیده می شود و باعث خم شدن آن و در نتیجه مشکلات اجابت مزاج مانند نیاز به فشار در هنگام اجابت مزاج، احساس تخلیه ناقص و نیاز به تخلیه مجدد برای کمک به کامل شدن اجابت مزاج ایجاد می شود. مانند علائم ادراری، این مشکل نیز معمولاً با انجام ترمیم جراحی برای بازگشت رحم به محل طبیعی خود برطرف می شود. برای آشنایی با مشکلات جنسی زنان کلیک کنید.
در مراحل پیشرفته افتادگی رحم، بیماران ممکن است علائم بسیار ناخوشایندی را تجربه کنند. با پیشرفت بیماری، بخشی از رحم ممکن است از واژن خارج شود. این علامت با مراحل پیشرفته بیماری همراه است و اغلب به اصلاح با جراحی نیاز است. بسیار مهم است که برای تشخیص و درمان مناسب به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
تشخیص را می توان بر اساس معاینه بالینی انجام داد. افتادگی رحم در اصل نوعی افتادگی اندام لگن است. پزشک می تواند با گرفتن سابق پزشکی و معاینه فیزیکی لگن افتادگی را تشخیص دهد. اگر لازم باشد پزشک شما را در حالت ایستاده و نیز در حالت درازکش معاینه می کند و از شما می خواهد سرفه کنید یا فشار بیاورید تا میزان فشار در شکم افزایش یابد. در شرایط خاص مانند انسداد حالب به دلیل افتادگی کامل نیاز به ابزار معاینه به نام پیلوگرام خواهد بود که داخل وریدی IVP می باشد. یا سونوگرافی کلیوی انجام می شود.
رنگ به رگ شما تزریق می شود و یک سری اشعه ایکس برای مشاهده پیشرفت بیماری از طریق مثانه گرفته می شود. سونوگرافی همچنین برای رد سایر مشکلات لگن انجام می شود. گاهی اوقات در صورت داشتن بیش از یک اندام افتاده یا کمک به برنامه ریزی جراحی، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی لگن MRI انجام می شود.
افتادگی دهانه رحم می تواند بر کیفیت زندگی، سلامتی عاطفی و عملکرد جنسی فرد تأثیر بگذارد. اگر مشکوک به افتادگی دهانه رحم هستید، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید زیرا گزینه های درمانی در دسترس هستند. درمان ها شامل تمرینات کف لگن، پساری و هورمون درمانی یا مداخله جراحی در موارد شدیدتر باشد. یک متخصص مراقبت های بهداشتی زنان می تواند تشخیص مناسب را ارائه دهد و بر اساس شرایط فردی مناسب ترین درمان را توصیه کند.
درمان بستگی به این دارد که ساختارهای حمایتی اطراف رحم شما چقدر ضعیف شده اند. بخشی از درمان ها شامل روش های خودمراقبتی است که در خانه با انجام تمرینات کگل و تقویت ماهیچه های لگن پیگیری می شود. این کار را با سفت کردن ماهیچه های لگن، گویی سعی می کنید جریان ادرار را متوقف کنید انجام می دهید. این تمرین باعث تقویت دیافراگم لگن و پشتیبانی از رحم می شود. از پزشک خود بخواهید که راه های مناسب برای جداسازی و تمرین ماهیچه ها را به شما آموزش دهد. بخش دیگر درمان افتادگی رحم محافظه کارانه تر با استفاده از ابزارهای مکانیکی یا جراحی می باشد. این احتمال با افزایش سن به ویژه در افرادی که دوران پساقاعدگی را پشت سر گذاشته اند، افزایش می یابد.
انواع کرم های استروژنی(هورمونی) تخمک ها، حلقه های شیافی که در واژن قرار می گیرند در بازگرداندن قدرت و شادابی بافت های واژن موثرند. اما استروژن فقط برای استفاده در زنان منوپوز انتخاب می شود.
بسته به سن شما و اینکه آیا می خواهید باردار شوید یا خیر، پزشک با جراحی می تواند رحم را ترمیم کرده یا آن را خارج کند. در صورت نشان دادن علایم شدید رحم با هیسترکتومی برداشته می شود. در حین عمل جراحی، جراح می تواند افتادگی دیواره های واژن، پیشابراه، مثانه یا راست روده را نیز اصلاح کند. جراحی ممکن است با یک روش باز شکمی، از طریق واژن یا از طریق برش های کوچک در شکم و واژن با ابزارهای تخصصی انجام شود. برای کسب اطلاعات کاملتر از مشاوره جنسی تلفنی کلیک کنید.
اگر مایل به جراحی نیستید یا گزینه نامناسبی برای جراحی باشی از یک وسیله مراقبتی به نام پساری در کانال واژن به عنوان تکیه گاه برای پیشگیری از سقوط و افتادگی رحم استفاده می شود. می توانید به طور موقت یا دائمی از این دستگاه استفاده کنید. آن ها در اشکال و اندازه های مختلف ارائه می شوند و مناسب ترین برای شما انتخاب می شود. اگر افتادگی شدید باشد پساری ممکن است جواب ندهد. همچنین پساری ها با تحریک داخل واژن گاهی ترشحات واژن بدبو می شود.
پیگیری بستگی به نحوه درمان بیماری شما دارد. اگر عمل جراحی انجام داده اید باید طبق توصیه جراح خود پیگیری های لازم را انجام دهید. اگر پساری را در واژن وارد کرده اید باید وضعیت بهداشتی مناسب آن در فواصل منظم، توسط پزشک معالج، تمیز و بررسی شود؛ مگر اینکه در مورد نحوه برداشتن و تمیز کردن آن در خانه راهنمایی شده باشید. اگر به شما گفته شده است که تمرینات کگل را انجام دهید باید به طور مرتب ویزیت کنید تا پزشک شما بتواند پیشرفت قدرت عضلانی شما را بررسی کند.
برای پیشگیری از افتادگی رحم می توانید وزن خود را کاهش دهید. با خوردن رژیم غذایی سرشار از فیبر از یبوست جلوگیری کنید. برای تقویت عضلات لگن تمرینات کگل انجام دهید. از بلند کردن یا کشیدن اجسام بسیار سنگین خودداری کنید. پیشگیری از افتادگی رحم را همچنین می توان از طریق مدیریت مشکلات تنفسی مزمن، عدم استعمال دخانیات انجام داد. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره روانشناسی راهنمایی بخواهید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*
.jpg)
