نشانه های رفتار سمی | راه برخورد با رفتار سمی را بیاموزید

هریک از شما ممکن است افرادی را در اطراف خود مشاهده کرده باشید که حالتان را با حرف زدن یا رفتار شان بد کرده اند. رفتارهای منفی همیشه بر اطرافیان تاثیرات منفی می گذارد. لذا شناسایی این رفتارها و دوری از آنان برای سلامت روان اهمیت زیادی دارد. در این مقاله به نشانه های رفتار سمی و راه کاری برخورد با آن پرداخته شده است.  

رفتار سمی چیست؟

رفتارهای سمی به رفتارهایی گفته می‌شود که طیف وسیعی از احساسات منفی را ایجاد می کند، منجر به بیماری های روحی روانی و جسمانی می گردد و بهداشت روان و کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. این رفتارهای سمی ممکن است در خود یا در دیگران باشد. رفتارهای سمی اطرافیان را آزار می دهد و آنان را از فرد دور می کند. این رفتارها اکثرا ریشه در دوران کودکی و حفره های شخصیتی درون فرد دارد.
پیشنهاد می کنیم مقاله رابطه سمی را مطالعه کنید.  

اینفوگرافیک نشانه های رفتار سمی

نشانه های رفتار سمی

رفتارهای سمی علائمی دارند که هر فردی متوجه آنها می شود. برخی از رایج ترین این رفتارها شامل موارد زیر می شوند:

1-منفی اندیشی از نشانه های رفتار سمی

افرادی که جهان بینی منفی دارند و مدام از زندگی خود یا دنیا گله و شکایت دارند، عینک بد بینی را به دیگران تزریق می کنند. آنچه باعث ناراحتی دیگران می شود تفسیر ها، انتظارات و افکار است که در مورد وقایع بیرونی ایجاد می شود. برداشت های اشتباه و برخوردهای نامناسب که موجب تکدی خاطر می شوند و رضایت از زندگی را به مخاطره می‌اندازند، انواع بیماری ها را برای فرد ایجاد می کنند.  این رفتار از این جهت اهمیت دارند که باعث واکنش های غیر منطقی نسبت به وقایع می شود. آنها مدام نشخوار ذهنی با محتوای منفی دارند و برای هر موردی قضاوتهای بدبینانه دارند.

2-وابستگی

وابستگی به هر شکلی که باشد نتیجه  ای جز برهم زدن روال عادی زندگی نخواهد داشت. زمانی که وقت و انرژی خود را به توجه و تمرکز بر روی زندگی و مشکلات دیگران صرف می کنید بهانه خوبی به دست می آورید که به مشکلات و زندگی خود اهمیت ندهید. فردی که بی وقفه نگران مشکلات دیگران است و خوشبختی و آسایش و آرامش بقیه را بر خوشبختی خودش ترجیح می دهد سرانجام خسته و فرسوده می شود. بسیاری از وابستگی ها به این علت است که فرد خود را درگیر زندگی دیگران می کند چون از این طریق احساس غرور و افتخار می کند و فکر می کند که هویت یافتن و زندگی آنها معنا پیدا کرده است. آنها فکر می کنند که هدف و نقش در زندگی کمک به دیگران است.
ممکن است در کودکی آموخته باشند که زندگی خودشان اهمیتی ندارد و به همین علت زندگی خویش را رها کرده و اکنون که بزرگ شدن همان عادت رفتاری را ادامه می دهند اما متاسفانه این نوع دیدگاه ناسالم و بیمارگونه به زندگی باعث می شود روابط ناسالم همراه با سوء استفاده دیگران ادامه پیدا کند. برای این که زندگی خود را از زندگی دیگران جدا کنید باید بتوانید پیوندهای به شدت عاطفی و وابستگی های روانی و حتی روابط فیزیکی و  ناسالمی که با دیگران دارید و باعث آزار آنان می شوند را قطع کنید.  با این رفتار سمی افراد نمی توانند زندگی آرامی را تجربه کنند و نمی توانند کیفیت زندگی دیگران را بهبود ببخشند.

3-خودناتوان سازی از جمله نشانه های رفتار سمی

راهبردهای خودناتوان سازی رفتاری مهم‌ترین راهبردهای خودناتوان سازی هستند. زیرا مستلزم دست زدن به رفتارهایی هستند که عملکرد فرد را تضعیف می‌کند. زمانی که افراد حس می کنند به شدت به حفظ عزت نفس نیاز دارند راهبردهای خودناتوان سازی را انتخاب می‌کنند. زمانی افراد به راهبردهای خودناتوان سازی رفتاری متوسل می شوند که احساس کنند تلاش برای مقابله با مشکلی که موفقیت در آن تضمین نشده نیز خطرناک تر است. بنابراین ترجیح می‌دهند در موفقیت خود اخلال ایجاد کنند تا بدین ترتیب حداقل بهانه‌ای برای شکست داشته باشند.
نسبت دادن رفتارهای غیرقانونی و نامعقول به برخی چیزها آسان تر از اعتراف کردن به ضعف در کنترل تکانه یا قضاوت بد است. زمانی که افراد از خودناتوان سازی استفاده می کنند به شیوه ای رفتار نمی کنند که به طور مستقیم مزاحم عملکردشان شود، بلکه یک عامل تعدیل کننده ای را پیدا می کنند تا بتوانند به عنوان توجیهی برای عملکرد ضعیف خود ادعا کنند.

4-خودشیفتگی و غرور

فردی که نیاز به دیده شدن دارد و می خواهد خود را بزرگتر از آنچه هست نشان دهد دچار خودشیفتگی و غرور کاذب است که با دوست داشتن خود در تضاد است. خودشیفتگی صفتی ناپسند و اجتماعی تلقی می شود. افراد خودشیفته نسبت به انتقاد دیگران بسیار حساسند، عزت نفس کاذبی دارند، کلیه موفقیت هایشان را به توانایی‌های خود نسبت می دهند و شکست هایشان را به دیگران و عوامل بیرونی. این افراد به راحتی خود را در موقعیت های مختلف توجیه می کنند و اهل رقابت هستند. برعکس افراد خودشیفته افراد متواضع نیازی به غلبه بر دیگران ندارند و هرگز نمی خواهند برتری های خود را به رخ دیگران بکشند.
انسان مغرور نمی توانند فروتن و متواضع باشد. غرور با انسان در آمیخته است و از درون به او ضربه می زند. انسان مغرور به دنبال مقصر های بیرونی است. چرا که با پیدا شدن مقصر آرام می شود و احساس گناه نمی کند. چنین افرادی با کسانی که برای آنها زحمت کشیدند رفتار نامناسبی دارند. متواضع و فروتن بودن به این معنا نیست که در مورد خودتان احساس خوبی نداشته باشید بلکه اعتماد به نفس و احساس فروتنی چیزی جدا از غرور و خودخواهی است. فخر فروشی ریشه در بی اعتمادی به خود و عدم اطمینان به خویشتن دارد. هنگامی که محدودیت ها و کاستی های خود را بشناسد و به آنها آگاه باشید دچار غرور نمی شوید چرا که می دانید کسی است که در موردی دیگر حتماً از شما بهتر است.

5-پرخاشگری انفعالی از مهم ترین نشانه های رفتار سمی

افرادی که اغلب از ابراز علنی احساسات خود واهمه دارند احساسات واقعی آنها ممکن است به طور غیرمستقیم ابراز شوند به طوری که ناخودآگاه از انجام کارهای مربوط به افرادی که علاقه به آنها ندارند سر باز می زنند. پرخاشگری منفعلانه و شخصیت

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*

فرستادن دیدگاه