ترک اعتیاد قرص خواب آور

ترک اعتیاد قرص خواب آور چگونه صورت می گیرد؟ بی خوابی شایع ترین اختلال خواب است و احتمالا بیش از یک سوم جمعیت هر کشوری به طور منظم کمتر از مقدار توصیه شده استراحت می کنند. با تلاش بسیاری از افراد برای داشتن خواب کافی، در نهایت قرص های خواب آور محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند. نسخه های کمکی و داروهای کم مصرف خواب به معنای استفاده گاه به گاه است اما افراد بیشتر و بیشتر به آن ها برای استراحت شبانه وابستگی پیدا کرده اند. متخصصان به دلیل تأثیرات منفی طولانی مدت این داروها بر سلامتی، نگران این روند هستند. اعتیاد به قرص های خواب آور می تواند به طور غیر منتظره ای عود کند. چندین عارضه منفی و علائم خطرناک ترک در این نوع از اعتیاد وجود دارد. برای اطلاع بیش تر در زمینه مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.

استفاده طولانی مدت از داروهای کمکی خواب

قرص های خواب آور همان طور که اسمش پیداست، داروهایی هستند که در گروه خواب آورها دسته بندی می شوند. بیشترین داروهای تجویز شده آمبین، سوناتا و لونِستا بوده اند. این ها داروهای قدرتمندی هستند که قرار است در دوزهای کم و فقط برای درمان کوتاه مدت بی خوابی استفاده شوند. نیاز بیمار به نسخه کمکی خواب باید فقط پس از ۱۰ – ۲۸ روز ارزیابی شود. اگر بهبود رخ داده باشد قطع مصرف توصیه می شود. این امر در اطلاعات دارویی که توسط شرکت دارویی به بیماران ارائه می شود به وضوح بیان شده است.

اینفوگرافیک ترک اعتیاد قرص خواب آور

استفاده طولانی مدت از داروهای خواب آور بدون نسخه

متخصصان پزشکی نگران تعداد کسانی هستند که برای کمک به خوابیدن به داروهای بدون نسخه اعتماد می کنند. داروهایی که حاوی دیفن هیدرامین هستند ممکن است بی ضرر به نظر برسند اما می توانند تأثیر زیادی بر بدن داشته باشند. این داروها عملکرد مغز را کاهش می دهند و هوشیاری را دشوار می کنند. این نوع داروهای بدون نسخه می توانند یادگیری و حافظه را در طولانی مدت تحت تأثیر قرار دهند و به ویژه برای سالمندان خطرناک هستند. به عنوان مثال تحقیقات ژورنال انجمن پزشکی آمریكا پیوندی قوی در استفاده منظم از این داروهای خواب آور بدون نسخه (بدون نیاز ضروری) و زوال عقل پیدا كرده است.

خطر وابستگی و اعتیاد به قرص خواب آور

مجله انجمن پزشکی آمریكا دریافته است كه بیش از ۶۸٪ بیمارانی كه قرص های خواب آور تجویز می كنند، آن ها را برای مدت طولانی تری از حد توصیه شده مصرف می كنند. آن ها همچنین دریافتند که بسیاری مقادیر بیشتری از دوز تجویز شده مصرف می کنند. این روند یک مشکل است زیرا این مواد کنترل شده در حال شکل گیری به صورت عادت هستند. احتمال وابستگی شما به قرص های خواب آور زیاد است. همچنین وابستگی روانی به مصرف قرص برای کمک به آرامش و خواب رفتن وجود دارد.

یادآوری خطرات فوری و طولانی مدت سو استفاده از قرص های خواب آور برای بسیاری از افراد کافی است تا هنگام استفاده از آن ها احتیاط کنند. با این حال بسیاری از مردم از خطرات این داروها آگاهی ندارند. تأثیرات خطرناک داروهای خواب از تشنج تا تنفس کند را شامل می شود. بعضی از افراد همچنین واکنش های آلرژیک ناشی از قرص های خواب آور را تجربه می کنند که می تواند باعث دشواری تنفس، درد قفسه سینه، حالت تهوع و تورم شود. اگرچه نادر است اما افرادی که از قرص های خواب آور استفاده می کنند حتی ممکن است دچار پاراسومنیا شوند. پاراسومنیا به عنوان اختلالات خواب تعریف می شود که شامل رفتارهایی مانند داشتن رابطه جنسی، رانندگی در خواب و سایر فعالیت های بالقوه خطرناک مرتبط با خواب است.

ضرورت شناخت علایم وابستگی به قرص خواب

اکثر مردم تا زمانی که سعی در قطع مصرف آن ندارند، نمی دانند که به این دارو اعتیاد پیدا کرده اند. در اینجا علائم هشدار دهنده وابستگی به این نوع داروها آورده شده است. در صورت عدم استفاده، علایمی چون عدم موفقیت در توقف مصرف و بازگشت مکرر، بروز اضطراب در صورت عدم دسترسی به دارو، درخواست دوباره برای تجویز کردن از چندین پزشک و کاهش مکرر ظرفیت حافظه بروز خواهد کرد. اگر فکر می کنید ممکن است با اعتیاد به مواد مخدر دست و پنجه نرم کنید یا نگران یکی از عزیزان خود هستید، لطفاً از متخصص کمک بگیرید.

شناخت اعتیاد به قرص خواب آور

قرص های خواب خطر جدی وابستگی جسمی را ایجاد می کنند؛ به خصوص اگر بیش از دو هفته مصرف شوند. افراد غالباً درک نمی کنند که تحمل با قرص های خواب آور به چه سرعت ایجاد می شود، به خصوص هنگامی که فرد برای هر نوع بیخوابی، قرص اضافی می خورد. تحمل می تواند منجر به وابستگی جسمی و یا اعتیاد شود. بسیاری از افرادی که به داروهای خواب آور اعتیاد پیدا می کنند، گزارش کرده اند که بعد از کاهش اثرات، دوز خود را افزایش داده اند. با گذشت زمان آن ها دوره تحمل را پشت سر گذاشتند که در نهایت به یک اعتیاد تبدیل شد. اولین قدم برای غلبه بر این اعتیاد قدرتمند، تشخیص وجود یک مشکل است. سپس اراده برای حل آن مشکل. برای کسب اطلاع در زمینه ترک اعتیاد کلیک کنید.

علائم سو مصرف قرص خواب آور

قرص های خواب برای درمان بی خوابی، سایر اختلالات خواب و برای ایجاد خواب عمیق تر تجویز می شوند. قرص های خواب آور فقط به عنوان یک راه حل کوتاه مدت برای خواب تجویز می شوند. بسیاری از آن ها امکان سو استفاده و اعتیاد را دارند. گرچه تجویز آن ها استفاده های قانونی دارند، اما قرص های خواب آور با خطرات و عوارض جانبی قابل توجهی هم روبرو هستند که بسیاری از مردم متوجه آن نمی شوند.

قرص خواب می تواند زندگی کسی را که برای شما مهم است نجات دهد. بسیاری از افراد مصرف قرص های خواب آور قدرتمند مانند آمبین یا سوناتا را در زندگی یک فرد و خطرات سو مصرف این داروها دست کم می گیرند. بخش کثیری از افراد که از قرص های خواب آور استفاده می کنند، دچار مشکلات حافظه و تمرکز می شوند. برخی از علائم سو مصرف قرص خواب عبارتند از:

_لکنت زبان
_حرکات ناهماهنگ
_راه رفتن ناپایدار
_عدم توانایی در تمرکز
_اختلال در حافظه
_سرخوشی غیرمعمول

اثرات فوری اعتیاد به قرص خواب آور

خطرات فوری قرص های خواب آور از خستگی جزئی تا کما است. برخی از این عوارض جانبی حتی می تواند منجر به مصرف بیش از حد کشنده شود و خطرات واقعی قرص های خواب آور را روشن کند. علائم و عوارض جانبی سو مصرف قرص خواب شامل موارد زیر است:

_سرگیجه
_دهان خشک
_مشکل در هماهنگی
_خواب آلودگی روزانه
_از دست دادن حافظه
_رویاهای غیرمعمول
_خارش و تورم
_سبکی سر
_میزان تنفس کم رمق

اثرات طولانی مدت مصرف قرص خواب آور

کسانی که به مدت طولانی از قرص های خواب آور استفاده می کنند، عوارض جانبی شدیدتری را تجربه می کنند. با ادامه مصرف این قرص ها به مرور زمان، این ماده در بدن آن ها جمع شده و عوارض جانبی ناخواسته ایجاد می کند. این اثرات ممکن است شامل فشار خون بالا، ضربان قلب نامنظم و افسردگی باشد. تکیه بر قرص های خواب آور برای مدت زمان طولانی تر یا در دوزهای بالاتر احتمال بروز عوارض جانبی منفی در آن فرد را افزایش می دهد. برخی از موارد سلامتی که با این داروها مرتبط هستند عبارتند از: سردرد، سرگیجه و سبکی سر، تهوع و استفراغ، خواب گردی، توهم، اختلال در مهارت های حرکتی و عدم هماهنگی، خواب آلودگی در روز و افسردگی.

دیگر علایم مصرف طولانی مدت قرص خواب آور

علاوه بر آنچه گفته شد، برخی از داروهای خواب با افزایش خطر زمین خوردن، صدمات و تصادفات رانندگی ارتباط دارند. برخی تحقیقات همچنین تشخیص قابل توجهی از بالا بودن احتمال سرطان را برای بیمارانی که به طور منظم از قرص های خواب آور استفاده می کنند، نشان داده است. طبق گفته سازمان غذا و دارو، در صورت مصرف همراه با سایر داروهای تجویز شده برای كمك به خواب، می توانند با كاهش فشار خون، مشکلات قلب و میزان تنفس، اثرات خطرناكی به دنبال داشته باشند.

اعتیاد به داروهای خواب آور 
 

در برخی از تحقیقات معیارهای کامل تشخیص بالینی اعتیاد را بیان شده است. این معیارها شامل علائم رفتاری، جسمی و روانی است که ناشی از مصرف طولانی مدت مواد مخدر است. کسانی که به داروی خواب خود معتاد می شوند ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

_نیاز به دوزهای بیشتر برای خوابیدن
_تلاش و عدم موفقیت در ترک بیش از یک بار
_نادیده گرفتن تعهدات اجتماعی، شغلی، آموزشی و خانوادگی
_منزوی شدن از دوستان و خانواده
_انجام رفتارهای خطرناک در حالی که تحت تأثیر دارو هستید.
_علائم ترک را تجربه می کنید.
_دیگر به فعالیت هایی که قبلاً لذت بخش بوده اند نمی پردازید.
_با مصرف بیش از پیش قرص های خواب آور تغییرات خلقی را نشان می دهید.

اقدام به ترک قرص های خواب آور

اگر شخصی که به او اهمیت می دهید علائم و نشانه های اعتیاد به قرص های خواب آور را نشان می دهد، وقت آن است که در مورد کمک گرفتن با آن ها صحبت کنید. طبق تحقیقات مرحله بندی یک مداخله، یکی از بهترین راه ها برای کمک به فرد معتاد این است که نشان دهید طرف او هستید و کمک گرفتن اشکالی ندارد. هدف از مداخله این است که فرد معتاد فوراً تحت معالجه قرار گیرد. برخی از خانواده ها یک متخصص مداخله برای کمک به مدیریت اوضاع استخدام می کنند. همچنین متخصصان می توانند به شما کمک کنند بفهمید چه چیزی به شخص معتاد بگویید و در صورت امتناع از کمک، عواقب آن را مشخص کنید.

ترک و درمان

افرادی که به قرص های خواب آور وابسته شده اند، هنگام ترک اعتیاد علائم ترک را تجربه می کنند. وابستگی می تواند در کمتر از ۷ روز ایجاد شود. علائم ترک می تواند بسته به مدت زمان استفاده، سن، جنس، سطح دوز و سایر عوامل چند هفته طول بکشد. تحقیقات نشان می دهد که یکی از بهترین راه ها برای کنترل علائم ترک، گذر از سم زدایی پزشکی است.

سم زدایی پزشکی معمولا برای اطمینان از ایمنی جسمی و سلامتی افرادی که دچار ترک قرص خواب می شوند توصیه می شود. روند ترک می تواند چالش برانگیز باشد، اما با حمایت و راهنمایی صحیح، افراد می توانند با موفقیت وابستگی فیزیکی خود را به قرص های خواب آور قطع کنند و سفر خود را به سمت یک زندگی سالم تر و بدون مواد مخدر آغاز کنند.

سم زدایی از قرص خواب آور

چگونه از قرص های خواب آور سم زدایی کنیم؟ اگر می خواهید بدانید  چگونه با خیال راحت از قرص های خواب کناره گیری کنید، باید ابتدا به دنبال نظارت پزشکی باشید. قطع ناگهانی مصرف قرص خواب‌آور می‌تواند خطرناک باشد و حمایت پزشکی حرفه‌ای به مدیریت و به حداقل رساندن ناراحتی ناشی از ترک کمک می کند. سم زدایی در یک مرکز معتبر امکان کاهش تدریجی دوز را فراهم می کند و خطر عوارض شدید ترک را کاهش می دهد. مدت زمان سم زدایی از قرص های خواب بر اساس شدت اعتیاد و مدت زمانی که فرد دارو مصرف کرده است متفاوت است. به طور معمول، این روند حدود سه هفته طول می کشد.

بی خوابی برگشتی که در آن افراد پس از قطع قرص های خواب آور، مشکلات خواب بدتری را تجربه می کنند، در طول ترک اعتیاد رایج است. می تواند مانند تجربه بی خوابی مضاعف باشد و فرآیند سم زدایی را چالش برانگیزتر کند. استفاده از داروهای جایگزین در هنگام کاهش قرص‌های خواب نیز در برخی موارد مورد توجه قرار می گیرد، اما تحقیقات بیشتری برای تعیین اثربخشی این رویکرد مورد نیاز است.

علایم بارز ترک مصرف قرص خواب آور

شدت علائم ترک در افراد مختلف متفاوت است. علائم ترک شامل بی خوابی، اضطراب، حملات هراس، تحریک پذیری، تعریق زیاد، افسردگی، تنش عضلانی، حالت تهوع، استفراغ و گاهی تشنج است. غلبه بر بی خوابی برگشتی به ویژه برای بسیاری از افراد بسیار دشوار است اما با درمان مناسب می توان آن را کنترل کرد. یک متخصص پزشکی آموزش دیده می تواند بدون بوجود اومدن علائم شدید ترک به شما کمک کند تا بر اعتیاد به قرص خواب خود غلبه کنید.

یک عارضه جانبی ترک حاد قرص های خواب آور که اکثر افراد تجربه می کنند “بی خوابی برگشتی” یا تجدید حیات در خواب است. بی خوابی برگشتی معمولاً هنگامی اتفاق می افتد که فرد به طور ناگهانی مصرف داروی خود را متوقف کند یا دوز دارو را کاهش می دهد. اغلب این نوع بی خوابی بدتر از بی خوابی اصلی است. بی خوابی برگشتی حتی ممکن است باعث رویاهای عجیب و غریب و آزار دهنده شود که می تواند منجر به حملات پانیک و افزایش اضطراب هنگام بیدار شدن شود. بی خوابی برگشتی علامت ترک اعتیاد به قرص خواب آور است و نباید آن را دلیلی برای ادامه استفاده دانست. بی خوابی برگشتی اغلب علت عود افرادی است که سعی در بهبودی دارند. این می تواند چرخه سو استفاده خطرناکی ایجاد کند.

روش های ترک اعتیاد قرص خواب آور

درمان اعتیاد به قرص های خواب آور معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود. توانبخشی در بیماران بستری، جایی که بیمار در یک مرکز توانبخشی زندگی می کند انجام می شود. در این محل تحت نظر پزشکی و روانشناسی مداوم است که به طور کلی بهترین روش برای دستیابی و حفظ هوشیاری در نظر گرفته می شود. توانبخشی در بیماران بستری به ویژه برای کسانی که اعتیاد شدید به قرص خواب دارند موثر است. همچنین کسانی که در گذشته اقدام به درمان ناموفق کرده اند و کسانی که در محیط مستعد به دسترسی راحت به مواد اعتیادآور زندگی میکنند توصیه می شود.

شیوه توانبخشی سرپایی برای درمان وابستگی به قرص خواب آور

توانبخشی سرپایی شامل بخش مسکونی یا نظارت پزشکی نیست، اما لازم است شرکت کنندگان چندین بار در هفته و هر بار چند ساعت جلسه داشته باشند. توانبخشی سرپایی ممکن است برای کسانی که قبلاً یک برنامه بستری را گذرانده اند و نیاز به تنظیم مجدد زندگی عادی دارند بهتر باشد. همچنین برای کسانی که وظایف شغلی، تحصیلی یا خانوادگی دارند و نمی توانند آن را کنار بگذارند، بهترین راه حل است. بیماران بالقوه باید ارزیابی سو مصرف مواد توسط یک متخصص اعتیاد انجام دهند تا مشخص شود که سطح مراقبت برای آن ها کافی و مناسب است.

چند توصیه برای ترک اعتیاد به قرص خواب آور
 

• برای خوابیدن، هر شب به قرص های خواب آور اعتماد نکنید.
• اگر با همان دوز همیشگی اثرات یکسانی را تجربه نمی کنید، دوز مصرف را افزایش ندهید.
• مشغله های قبل از خواب دلیل کافی برای مصرف دارو نیستند. راهی درست برای رفع مشغله ها پیدا کنید.
• مصرف دارو بدون قصد خوابیدن، صرفا به منظور احساس اثرات سرخوشی ایجاد شده شما را در معرض خطر وابستگی قرار می دهد. به عواقب انتخاب و تصمیم خود آگاه باشید.
• هوس استفاده از قرص های خواب آور در طول روز غلبه کنید. برای چگونگی مقاومت با پزشک و مشاور مشورت کنید.

سخن آخر

مصرف قرص های خواب آور یک درمان قطعی طولانی مدت برای بی خوابی یا سایر اختلالات خواب نیستند. آن ها می توانند عوارض جانبی جدی برای سلامتی شما داشته باشند. همچنین مشکل را دائمی حل نمی کنند. اعتماد زیاد به داروها در واقع می تواند مانع تشخیص صحیح معضلات بشود. برای رسیدگی موفقیت آمیز به این مسئله، ابتدا لازم است اختلال خواب زمینه ای را با کمک آزمایش خواب شناسایی کنید.

گزینه های درمانی بدون دارو و طولانی مدت برای افرادی که با کمبود خواب مداوم دست و پنجه نرم می کنند وجود دارد. به عنوان مثال، نشان داده شده است که رفتار درمانی شناختی یک درمان موثر برای مشکلات مرتبط با استرس و بی خوابی است. اگر در طول شب مشکل خوابیدن دارید، با پزشک در مورد ارزیابی خواب بالینی صحبت کنید. قربانی کمبود خواب طولانی مدت نشوید. برای تعیین وقت مشاوره همین امروز برای راه حل های سلامت خواب تماس بگیرید. برای کسب اطلاعات در زمینه مشاوره تلفنی کلیک کنید.

سوالات متداول

چرا خوردن هر شب قرص خواب بد است؟

مصرف هر شب قرص های خواب آور می تواند منجر به وابستگی و اعتیاد شود. این داروها هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی اعتیاد آور هستند و استفاده طولانی مدت ممکن است باعث شود بدن فرد برای به خواب رفتن به آن ها وابسته شده و به طور بالقوه منجر به مشکل در خوابیدن بدون آن ها بشود.

با قطع مصرف قرص های خواب چه اتفاقی می افتد؟

هنگامی که مصرف قرص های خواب آور را متوقف می کنید، به خصوص پس از استفاده طولانی مدت، علائم ترک را تجربه می کنید. علائم رایج ترک عبارتند از مشکل در خواب، بیقراری، اضطراب، تحریک پذیری، افسردگی و میل به مواد مخدر. در برخی موارد، بی خوابی برگشتی ممکن است رخ دهد، جایی که بی خوابی پس از قطع دارو عود می کند یا بدتر می شود.

چگونه به طور طبیعی قرص های خواب آور را ترک کنید؟

ترک قرص‌های خواب‌آور به‌طور طبیعی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد اما کاهش کمتر دوز با راهنمایی پزشک توصیه می‌شود. حمایت روانشناختی یا درمانی نیز می تواند در طول فرآیند ترک کمک کند. هدف به حداقل رساندن علائم ترک و سازگاری با خواب بدون دارو است.