ماندگاری الکل در تست ادرار چگونه مشخص می شود؟ نگرانی بزرگی که بسیاری از مردم دارند این است که الکلی که مصرف کرده اند تا چه مدت در سیستم بدنی و ادراری آن ها باقی می ماند. عوامل زیادی وجود دارد که می تواند بر این امر تأثیر بگذارد اما به طور متوسط، کبد می تواند هر ساعت یک اونس الکل را پردازش کند و سپس برای چند ساعت در خون و برای چند روز در ادرار شناسایی می شود. عوامل موثر شامل وزن، سلامت عمومی، جنسیت، عملکرد کلیه و میزان مصرف الکل، نقش مهمی در تعیین مدت زمان تشخیص الکل در ادرار دارند. بر همین اساس مدت زمانی که الکل قابل تشخیص خواهد بود برای هر فردی متفاوت است. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
الکل به روش های مختلفی جذب و از بدن دفع می شود. وقتی فردی الکل مصرف می کند، مقداری از آن توسط معده به جریان خون جذب شده و بیشتر آن در روده کوچک جذب می شود. بخش اعظم الکلی که یک فرد مینوشد، حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد به کبد راه پیدا میکند. جایی که تجزیه اصلی در آن صورت می گیرد. سلول های کبد اتانول، ماده فعال الکل را به ماده شیمیایی دیگری به نام استالدئید تبدیل می کنند. استالدئید یک ماده شیمیایی سمی بوده که مسئول علائم خماری است. این ماده شیمیایی توسط بدن به استات تبدیل می شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه اعتیاد به الکل کلیک کنید.
استات را می توان به راحتی به دی اکسید کربن و آب تبدیل کرد که هر دو به راحتی حذف می شوند. دی اکسید کربن از طریق بازدم و آب از طریق ادرار دفع می شود. زمانی که فرد مقادیر بیشتری الکل را نسبت به آنچه که کبد قادر به پردازش آن در یک زمان است مصرف کند، الکل در جریان خون تجمع می یابد. مقدار الکل در خون معمولاً به عنوان غلظت الکل خون فرد یا BAC نامیده می شود. همچنین درمورد عوارض خوردن الکل طبی بخوانید.
BAC فرد به راحتی با استفاده از دستگاه تنفس یا از طریق آزمایش خون قابل اندازه گیری است. در حالی که ۹۰ تا ۹۵٪ الکل توسط کبد تجزیه می شود، ۵ تا ۱۰٪ باقی مانده به روش های دیگر، عمدتاً از طریق ریه ها، عرق و ادرار دفع خواهد شد.
اثرات غلظت بالای الکل خون شامل اختلال در حافظه، گیجی و حواس پرتی، گفتار نامفهوم و تهوع می باشد. حدود ۲۰ درصد از الکلی که فرد مینوشد به سرعت از طریق معده به جریان خون جذب میشود و تقریباً ۸۰ درصد دیگر توسط روده کوچک جذب می شود. هر باقیمانده ای که متابولیزه نشده باشد از طریق عرق، ادرار و بزاق بدن را ترک می کند. هنگامی که الکل به جریان خون می رسد، به کبد می رود تا پردازش یا متابولیزه شود.
کبد آنزیم هایی تولید می کند که مولکول های الکل را تجزیه می کنند. هنگامی که شخصی به سرعت الکل می نوشد، کبد نمی تواند تمام الکل را با سرعت یکسان پردازش کند، بنابراین در بدن باقی می ماند. هر چه غلظت الکل خون فرد (BAC) بیشتر باشد، اثرات آن بیشتر است. این اثرات شامل موارد زیر است: کاهش مهار رفتاری، اختلال حافظه، گفتار مبهم، گیجی، مشکل در تمرکز، مشکلات تنفسی، تهوع یا استفراغ. اختلال در تعادل و تحریک پذیری و مشکل در هماهنگی. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه علت تنگی نفس کلیک کنید.
چند روش اصلی برای آزمایش الکل وجود دارد که عبارت است از:
تست الکل EtG: آزمایش الکل اتیل گلوکورونید (EtG) شکل جدیدتری از آزمایش ادرار برای الکل است. این آزمایشات به جای خود الکل، به دنبال وجود EtG، محصول جانبی مصرف الکل هستند. تست های EtG می توانند تشخیص دهند که آیا الکل در ۸۰ ساعت گذشته مصرف شده است یا خیر. همچنین درمورد تاثیر الکل بر رابطه جنسی بخوانید.
EtG چه مدت در سیستم و ادرار باقی می ماند؟ آزمایشات ETG می تواند شامل نمونه برداری از مو، خون، ادرار و حتی ناخن باشد. مدت زمانی که قابل تشخیص باقی می ماند بستگی به نحوه آزمایش آن دارد. طولانی ترین زمانی که می توان آن را تشخیص داد تا ۹۰ روز در نمونه های مو است. چه مدت در ادرار باقی می ماند؟ ای تی جی را می توان تا ۸۰ ساعت بعد از مصرف الکل در ادرار تشخیص داد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه تست اعتیاد کلیک کیند.
ای تی جی ها تست های بسیار حساسی هستند و می توانند حتی مقادیر کمی از مصرف الکل را تشخیص دهند. آزمایشهای ای تی جی ممکن است در افرادی که الکل مصرف نمیکنند اما از چیزی که حاوی الکل است، مانند دهانشویه نیز نتایج مثبت مصرف الکل بدهد.
یکی از مشکلات مهم آزمایش ادرار EtG/EtS این است که این آزمایشها گاهی اوقات نتایج مثبت کاذب نشان میدهند که میتواند اثرات نامطلوب جدی بر روی فرد داشته باشد. یک مطالعه در سال ۲۰۰۶ مورد بررسی قرار گرفت که سطوح EtG ادرار شرکتکنندگانی که از دهانشویههای تجاری حاوی ۱۲ درصد اتانول استفاده کرده بودند را مورد بررسی قرار بدهد. همچنین درمورد ترک الکل بخوانید.
این مطالعه نشان داد که قرار گرفتن تصادفی در معرض اتانول ناشی از استفاده از دهانشویه طبق دستورالعمل می تواند منجر به غربالگری ادرار مثبت برای EtG شود. محققین مطالعه پیشنهاد می کنند که تمام نتایج مثبت EtG باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط بررسی شود.
تنها حدود ۱ تا ۲ درصد از الکلی که یک فرد مینوشد، از طریق ادرار فرد خارج میشود. اتانول موجود در الکل را می توان ظرف یک ساعت پس از نوشیدن در ادرار فرد تشخیص داد و معمولاً تا ۱۲ ساعت پس از مصرف الکل قابل تشخیص است. با این حال، این بازه زمانی می تواند بر اساس تعدادی از عوامل فردی متفاوت باشد. وزن، سلامت روان و جسم، جنسیت، عملکرد کلیه و میزان مصرف الکل از آن جمله اند.
آیا الکل در آزمایش مواد مخدر نیز ظاهر می شود؟ الکل در آزمایشهای دارویی که به طور خاص وجود الکل را تست میکنند نشان داده میشود. معمولاً در آزمایشهای رایج مواد مخدر مانند آزمایش دارویی که برای استخدام انجام میشود آزمایش الکل گنجانده نمیشود. با این حال تشخیص الکل به طور خاص در مواردی که تصادف در محل رخ داده یا برای اهداف قانونی آزمایش می شود.
عوامل مختلفی می توانند بر نحوه جذب و پردازش الکل در بدن افراد موثر باشد و در نهایت بر مدت زمانی که در ادرار آن ها قابل تشخیص باشد تاثیر بگذارد. جنسیت، چربی بدن و قاعدگی از آن جمله هستند. زنان دارای آنزیم دهیدروژناز کمتری هستند که توسط بدن برای تجزیه الکل در کبد استفاده می شود. همچنین درمورد علت پریود نشدن بخوانید.
زنان همچنین به طور متوسط نسبت عضله به چربی و وزن آب کمتری نسبت به مردان دارند. همه این ها می تواند بر BAC فرد تأثیر بگذارد. این بدان معناست که زنان با همه عوامل دیگر برابر یا نسبی، معمولاً به سطوح بالاتری از مسمومیت نسبت به مردان میرسند، حتی زمانی که به همان میزان الکل مینوشند.
افراد مسن بیشتر احتمال دارد که سریع تر مست شوند که به دلیل تغییرات طبیعی مربوط به سن در بدن آن ها می باشد. از جمله کاهش متابولیسم، از دست دادن بافت عضلانی و کاهش وزن آب. نوع الکل مصرفی نیز مهم است. نوشیدنی هایی با غلظت الکل بالاتر یا درصد بیشتری از الکل از نظر حجمی (ABV) مانند مشروبات الکلی و برخی از شراب ها، معمولاً سریع تر توسط بدن جذب می شوند که این منجر به بروز سطوح قابل توجهی از مسمومیت می شود. نوشیدنی های گازدار مانند شامپاین یا مشروبات الکلی مخلوط با نوشابه نیز می توانند همین اثر را داشته باشند. همچنین درمورد مشروب و ترامادول بخوانید.
نوشیدن با معده پر باعث کاهش جذب الکل در بدن می شود. برعکس، نوشیدن با معده خالی اثرات الکل را تسریع میکند و باعث میشود که فرد سریعتر به اوج BAC خود برسد. در برخی موارد، بسته به میزان الکل مصرفی، این افزایش می تواند در عرض ۳۰ دقیقه پس از مصرف رخ بدهد. غذاهای سرشار از پروتئین نیز می توانند از اثرات الکل جلوگیری کنند. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.
برخی از مردم آسیای شرقی فاقد آنزیم های لازم برای تجزیه الکل هستند که می تواند باعث واکنشی شود که شامل گرگرفتگی صورت، حالت تهوع، سرگیجه، ضربان قلب سریع و سردرد است.
اختلال مصرف الکل یا الکلیسم معمولاً به صورت خانوادگی ایجاد می شود که نشان دهنده یک پیوند ژنتیکی است. با این حال، ژن ها به تنهایی مسئول الکلی شدن یک فرد نیستند. ژنتیک می تواند بدن برخی افراد را کم و بیش در پردازش الکل کارآمد کند. هنگامی که برخی از آنزیم های کبدی مانند ADH و ALDH به اندازه کافی کار نمی کنند، بدن قادر به پردازش الکل به شکل معمول و عمومی نیست. در این موارد، فرد ممکن است پس از نوشیدن الکل، افزایش ناگهانی سطح استالدئید خود را تجربه کند. برای دریافت مشاوره ژنتیک کلیک کنید.
این واکنش می تواند عوارض جانبی نامطلوبی از جمله برافروختگی صورت، قرمزی پوست به ویژه در صورت یا گردن، سرگیجه، احساس گرما، تهوع یا استفراغ و تپش قلب ایجاد کند. مطالعات نشان داده اند که عوامل ژنتیکی و محیطی در کنار یکدیگر می توانند بر نحوه پردازش و برخورد بدن با الکل تأثیر بگذارند. اندازه بدن فرد نیز می تواند بر نحوه پردازش الکل تأثیر بگذارد. فردی که وزن کمتری دارد یا دارای جثه کوچک تری است بیشتر از کسی که وزن بیشتر یا بدن بزرگ تری دارد تحت تأثیر قرار می گیرد.
افسردگی، اضطراب و الکل همیشه خوب با هم ترکیب نمی شوند. در حالی که مقادیر کم الکل می تواند یک سرخوشی مختصر در فرد ایجاد کند، مقادیر بیشتر معمولا خلق و خوی فرد را بدتر می کند. فردی که سابق بر این از یک اختلال خلقی یا سلامت روان رنج می برده است ممکن است با نوشیدن الکل علائم خود را تشدید کند.
وضعیت استرسزای بدن همچنین نحوه پردازش الکل توسط بدن را با ایجاد تغییر در آنزیمهای معده تغییر می دهد. افرادی که شرایط سلامتی نامطلوبی در زمان نوشیدن الکل دارند، مانند مشکلات قلبی، دیابت نوع ۲، آسیب کبدی یا مشکلات کلیوی ممکن است الکل را با سرعتی متفاوت یا کندتر از یک فرد سالم معمولی پردازش کنند. شرایطی که بر کبد تأثیر می گذارد می تواند متابولیسم الکل را برای بدن دشوار کند.
آزمایش ادرار روشی ارزان و کم تهاجم برای تشخیص الکل در سیستم بدنی فرد است. از آنجایی که گاهی اوقات الکل می تواند تا دو روز پس از مصرف در ادرار قابل تشخیص باشد، آزمایش ادرار اطلاعاتی در مورد مصرف الکل و در مدت زمان طولانی تری نسبت به سایر آزمایش ها ارائه می دهد. آزمایش الکل در ادرار نسبت به روش های دیگر دقت کمتری دارد. همچنین درمورد اثرات مصرف الکل والدین روی جنین بخوانید.
برخلاف آزمایش تنفس که هر سه تا پنج ثانیه یکبار بازدم می شود، ادرار هر چند ساعت یکبار تخلیه می شود. این به این معنا است که کسی الکل استفاده کند، بعد به آن زمان بدهد تا متابولیسم شود و به سطح مد نظر برسد. سپس یک نمونه ادراری بدهد که همچنان نشان دهد مقدار الکل مصرف شده بالا بوده است.
فراتر از این مشکل بزرگ، راه هایی نیز وجود دارد که آزمایش ادرار الکل را می تواند نادرست جلوه دهد و واجد نتایج کاذب بشود. ادرار حاوی قند است. هنگامی که این قند با برخی عفونتهای مثانه ترکیب میشود، تخمیر شده و الکل را در مثانه نشان می دهد و نمونه ادرار را برای الکل مثبت میکند؛ حتی زمانی که الکل استفاده نشده باشد.
تخمین مدت زمانی که الکل در ادرار قابل تشخیص است به آزمایش مورد استفاده بستگی دارد، زیرا برخی از آزمایشات ادرار بسیار حساس تر از باقی روش ها هستند. در حال حاضر، آزمایشی وجود دارد که می تواند مصرف الکل را تا 80 ساعت یا 3 تا 4 روز پس از آخرین نوشیدنی که فرد مصرف کرده است، تشخیص دهد.
وجود الکل در ادرار یک پنجره تشخیص نسبتا کوتاه دارد. معمولاً تا ۱۲ ساعت. اما محصولات جانبی الکل مانند اتیل گلوکورونید (EtG) تا ۸۰ ساعت پس از مصرف آخرین نوشیدنی در ادرار فرد قابل تشخیص است. سایر آزمایشات آزمایشگاهی نیز ممکن است ادرار را برای اتیل سولفات (EtS) آزمایش کنند. EtS نوع دیگری از ماده متابولیک یا متابولیت است که وجود الکل را در سیستم فرد نشان می دهد. این آزمایشها اغلب قابل اعتمادتر از آزمایش ادرار سنتی هستند و امکان یک پنجره تشخیص طولانیتر را فراهم میکنند. برای دریافت مشاوره تلفنی کلیک کنید.
به همین دلایل، آن ها اغلب روش آزمایشی انتخابی توسط دادگاه ها برای اجرای الزامات آزمایشی می باشند. همچنین اغلب توسط برنامه های توانبخشی برای اطمینان از درمان موثر و شناسایی عود احتمالی استفاده می شوند. با این حال، این آزمایشها معمولاً به جای آزمایش ادرار سنتی استفاده نمیشوند.
به این دلیل است که آزمایش ادرار EtG/EtS معایبی دارد که به شرح زیر می باشد: هزینه بالاتر، ناتوانی در تعیین میزان الکل مصرفی، عدم توانایی در تمایز بین اتانول از نوشیدنی های الکلی و الکل از سایر محصولات مانند داروهای بدون نسخه سرفه و سرماخوردگی، برخی از دهان شویه ها، اسپری های بدن و ضدعفونی کننده های دست. همچنین درمورد تفاوت اتانول و متانول بخوانید.
انواع مختلفی از محصولات وجود دارد که حاوی مقادیر کمی الکل هستند و می توانند منجر به تست مثبت کاذب آزمایش ادرار EtG شوند.
اگر پیشبینی میکنید که به هر دلیلی ممکن است تحت آزمایش EtG قرار بگیرید، برخی از محصولاتی که باید از آن ها اجتناب کنید به شرح زیر می باشد: ضدعفونی کننده های دست مبتنی بر الکل، محصولات پاک کننده، اسپری های تنفسی، دهان شویه، مواد مصرفی پس از اصلاح، مواد آرایشی، مواد غذایی حاوی مقدار کمی الکل، رنگ مو، ضد تعریق و هر چیزی که دارای مقادیر کمی الکل باشد می تواند باعث مثبت کاذب تست EtG شود؛ حتی اگر فقط به صورت خارجی و موضعی استفاده شود. همچنین درمورد غذای کامل بخوانید.
با عوارض طولانی مدت نوشیدن الکل آشنایی دارید؟ خطرات طولانی مدت نوشیدن سنگین الکل شامل ابتلا به بیماری کبد، بیماری قلبی و سکته می شود. اگرچه مصرف الکل در برخی فرهنگ ها رایج است، اما آشنایی با خطراتی که سلامتی فرد را در ارتباط با با نوشیدن زیاد الکل تهدید می کند ممکن است راهی برای کنترل مصرف الکل باشد. مصرف زیاد الکل با عوارضی مانند آنچه در ادامه ذکر می شود مرتبط است:
سرطان دهان، گلو و سینه
سکته
بیماری قلبی
بیماری کبد
بیماری مغز یا سیستم عصبی
تصادفات
مسمومیت با الکل یک وضعیت دو مرحله ای است که به عنوان سمیت اتانول شناخته می شود. این وضعیت زمانی رخ می دهد که شما مقادیر زیادی الکل می نوشید و بر عملکرد اندام های بدن شما تأثیر می گذارد.
یک مرحله شکل حادی از مسمومیت با الکل است که عمدتاً در اثر مصرف زیاد الکل ایجاد می شود. مرحله دوم یک مرحله مزمن بوده که در آن فرد مقادیر زیادی الکل می نوشد، اما به دلیل تحمل بالایی که در طول زمان ایجاد می شود هوشیار مانده و به طور طبیعی رفتار می کند. تجربه فرد از اثر سمییت این بیماری بسته به اینکه در فاز حاد یا مزمن باشد متفاوت خواهد بود. علائم و نشانه های مسمومیت با الکل به BAC شما بستگی دارد. با افزایش سطح BAC، شدت علائم شما نیز افزایش می یابد.
اعتیاد به الکل میتواند عواقب جدی ایجاد کند. رد شدن در تست الکل هنگام کار یا کار با وسیله نقلیه می تواند شما را از نظر قانونی تحت پیگرد قرار دهد و به طور قابل توجهی بر بسیاری از بخش های زندگی شما تأثیر سو بگذارد. اگر خود شما یا کسی از اطرافیان در خانواده با اعتیاد به الکل دست و پنجه نرم می کنید، مراکز بهبودی از الکل آماده هستند تا به شما کمک کنند.
مدت زمانی که الکل در بدن باقی می ماند به عواملی مانند ویژگی های فردی، میزان نوشیدن یک فرد و سرعت آن بستگی دارد. برخی از آزمایشات می توانند الکل را در بدن تا 24 ساعت تشخیص دهند. الکل یک ماده افسرده کننده است که طول عمر کوتاهی در بدن دارد. هنگامی که الکل وارد جریان خون شد، بدن هر ساعت مقدار معینی از الکل را بسته به فرد و عوامل دیگر مانند اندازه و وزن کبد متابولیزه می کند.
در آزمایش تشخیص الکل در ادرار، نوع آزمایشی که انجام میدهید نیز میتواند بر نتیجه تأثیر بگذارد، زیرا آزمونها از نظر حساسیت متفاوت هستند. روش های پیشرفته به گونه ای طراحی شده اند که تجربه بهبودی شما را تا حد امکان راحت و ایمن کنند. درباره برنامههای درمانی حرفهای که میتوانند به شما کمک کنند به آیندهای سالم و عاری الکل را داشته باشید تحقیق کنید. هدف مراکز رسیدن به رهایی پایدار از اعتیاد به الکل می باشد. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی در زمینه ماندگاری الکل در تست ادرار کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*