اعتیاد به خودارضایی | تکنیک های کاهش وسوسه!

تشخیص اعتیاد به خودارضایی یا همان خودارضایی بیش از حد یا اجباری از روی علائم آن ممکن است. اگرچه به عنوان یک وضعیت نگران کننده سلامت روان قابل تشخیص نیست، اما می تواند تأثیر منفی قابل توجهی بر عملکرد روزانه افرادی که رفتار جنسی آن ها خارج از کنترل شده است داشته باشد. خودارضایی در دسته بندی بزرگ تری از اعتیاد جنسی قرار می گیرد. این دسته از اعتیادها شامل انواع رفتارهای اعتیادآور یا اجباری مانند اعتیاد جنسی، اعتیاد به خودارضایی یا اعتیاد به پورن است. گاهی اوقات به اعتیاد جنسی به عنوان رفتار جنسی اجباری نیز گفته می شود. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه با مشاوره تلفنی جنسی تماس بگیرید.

خودارضایی

خود تحریکی بخشی جدایی ناپذیر از تمایلات جنسی انسان است که راهی طبیعی برای تجربه لذت، کشف تکنیک های جنسی و ارضای میل جنسی فراهم می کند. اینکه یک نفر چند وقت یکبار خودارضایی می کند می تواند با دیگری متفاوت باشد. و فقط به این دلیل که ممکن است بیشتر از دیگران درگیر لذت جنسی خود باشید به این معنی نیست که مساله ای نگران کننده وجود دارد. با این حال اگر احساس می کنید بیش از حد خودارضایی می کنید، ممکن است به نوعی از اعتیاد رفتاری دچار باشید. اگر چنین است و اگر اعتیاد به خودارضایی را تجربه می کنید راه عای مختلفی برای ترک آن وجود دارد. از انواع روان درمانی و علت یابی افراط در خودارضایی تا شیوه های مقابله ای ساده مانند حواس پرتی یا شیوه های مدیریت اعتیاد به خودارضایی خواهد بود.

اعتیاد به خودارضایی

همان طور که گفته شد خودارضایی به خودی خود یک فعالیت مضر نیست و برای کسانی که در یک رابطه هستند یا کسانی که از آن برای جبران کمبود رابطه جنسی با شریک زندگی خود استفاده می کنند می تواند لذت بخش باشد. اما برای برخی دیگر از افراد، تمایل به خودارضایی می تواند بیش از حد یا به شکلی اجباری باشد؛ تا جایی که احساس می شود این رفتار از کنترل خارج شده است. از این رو سر به کار بردن واژه اعتیاد برای توصیف آن منافشه وجود دارد. در این مورد، گاهی اوقات از این رفتار به عنوان اعتیاد به خودارضایی یاد می شود اما مردم اغلب به جای (اعتیاد به خودارضایی) به (خودارضایی اجباری) اشاره می کنند. برای آشنایی با انواع اعتیاد جنسی کلیک کنید.

آیا می توان به خودارضایی معتاد شد؟ اصطلاح «معتاد شدن رفتار اعتیادی» معمولاً برای توصیف وابستگی به چیزهای زیادی استفاده می‌شود. از برنامه‌های تلویزیونی گرفته تا مواد غذایی مانند شکلات. به عنوان مثال ممکن است بشنوید که کسی به یک آب نبات با طعمی خاص یا تماشای فیلم و سریال به عنوان چیزی "اعتیادآور" برای خود اشاره می کند. با این حال اعتیاد صرفاً یک احساس یا تمایل شدید برای انجام کاری نیست که از آن لذت می برید.

اعتیاد یک وضعیت پیچیده مغزی است که با ناتوانی در توقف استفاده از یک ماده یا انجام یک رفتار علیرغم پیامدهای منفی آن مشخص می شود. از آنجا که خودارضایی، مواد شیمیایی مرتبط با «احساس خوب» را در مغز آزاد می کند، درست مانند سایر مواد و رفتارهای اعتیادآور، برخی معتقدند که خودارضایی اجباری می تواند یک اعتیاد تلقی شود.

1-میزان شیوع خودارضایی در افراد

بر اساس یک نظرسنجی گزارش شده توسط انجمن بین المللی پزشکی جنسی، خودارضایی بیشتر از فعالیت جنسی با شریک زندگی است. در مردان ۱۸ تا ۵۹ ساله، فراوانی خودارضایی از یک بار در هفته تا چند بار در ماه متغیر بود. حدود ۲۰ درصد از مردان گزارش کردند که دو تا سه بار در هفته و کمتر از ۲۰ درصد بیش از چهار بار در هفته خودارضایی می کنند. زنان نیز گزارش دادند که یک الی دوبار در هفته خودارضایی می کنند. برای آشنایی با آسیب های خودارضایی در زنان و دختران کلیک کنید.

2-علل اعتیاد به خودارضایی

خودارضایی بیش از حد گاهی اوقات در افراد مبتلا به بیماری های خاص مانند بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر، اختلال دوقطبی و اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) رخ دهد. برخی از داروها مانند مت آمفتامین، کوکائین و برخی داروهای تجویزی برای بیماری پارکینسون نیز می توانند منجر به افزایش خود تحریکی شوند. به غیر از شرایط سلامتی، داروها و داروهای تجویزی، عوامل دیگری که ممکن است منجر به خودارضایی اجباری شوند عبارتند از:

• سابقه سوء استفاده جنسی یا جسمی
• سابقه خانوادگی اعتیاد رفتاری
• زندگی با انتظارات فرهنگی یا مذهبی سرسختانه
• سهولت دسترسی به پورنوگرافی
• تغییر سطوح هورمون اکسی توسین و مسیرهای DNA تغییر یافته در مغز که طبق یافته های یک مطالعه در اختلال
• بیش‌جنسی نقش دارند. وضعیتی که با رفتار جنسی اجباری نیز مشخص می‌شود. تحقیقات بیشتری مورد نیاز است اما دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که این کشف می‌تواند به گزینه‌های درمانی جدیدی منجر شود.

3-عوارض خودارضایی مکرر و اعتیاد به آن

شواهد بسیار زیادی نشان می‌دهد که خودارضایی در حد معمول هیچ عارضه جانبی منفی واقعی برای اکثر افراد ندارد. با این حال اگر بیش از حد تکرار شود و شول اعتیادگونه به خود بگیرد می تواند باعث عوارضی شود که در ادامه ذکر می شود.

• ناراحتی عاطفی و روانی از بابت ناکامی برای توقف رفتار
• بروز حساسیت های پوستی روی آلت و اطراف اندام تناسلی مردان
• مشکلات عملکردی در هنگام برقراری رابطه جنسی بروز مشکلات ارتباطی عاطفی و جنسی با شریک جنسی
• شکل گیری وسواس های فکری و عزت نفس پایین، احساس گناه و شرم برای افرادی که از نظر اخلاقی یا مذهبی مخالف خودارضایی هستند. این احساسات همچنین می‌توانند باعث شود که هر مقدار خودارضایی بیش از حد به نظر برسد و حتی اگر خودارضایی فقط گاهی اوقات اتفاق بیفتد، منجر به احساس گناه شدید خواهد شد.

تشخیص اعتیاد به خودارضایی

خودارضایی یک فعالیت طبیعی و سالم است که دارای چندین مزیت برای سلامتی جنسی و روانی است. می تواند استرس را از بین ببرد. به شما کمک کند بهتر بخوابید و خلق و خوی مثبت خود را تقویت کنید. به شما کمک می کند در مورد پاسخ ها و نیازهای جنسی خود اطلاعات بیشتری کسب کنید. اما چه زمانی خودارضایی از مرز یک رفتار سالم گذر کرده و به یک رفتار مشکل‌ساز مبدل می شود؟(برای آشنایی با علت خودارضایی در سنین مختلف کلیک کنید.)

اگر بیشتر از تعداد اعلام شده در بخش قبلی خودارضایی می کنید لزوماً به این معنی نیست که مشکلی وجود دارد. تعداد دفعاتی که یک فرد درگیر لذت جنسی می شود در بین افراد متفاوت است. با این حال اگر دفعات تکرار شما در حدی است که باعث نگرانی خود شما نیز می شود، با شناخت علائمی هایی که نشان می دهد به طور اجباری خودارضایی می کنید یا خیر می توانید به دنبال درمان باشید. (همچین برای آشنایی با علت خودارضایی در کودکان کلیک کنید)

توجه به علام برای تشخیص اعتیاد به خودارضایی

• خودارضایی مکرر که باعث احساس فوریت انجام عمل می شود
• خودارضایی در ملاء عام یا در مکان هایی که ترجیح شما نیست مانند دستشویی عمومی یا هر فضای عمومی دیگر
• ایجاد اخلال در روند انجام طبیعی وظایف شخصی و شغلی در محل کار و خانه
• خودارضایی در زمانی که تمایلی به آن ندارید یا زمانی که برانگیخته نیستید
• استفاده از خودارضایی به عنوان پاسخی به عوامل استرس‌زا در خانه
• در حین یا بعد از خودارضایی متوجه می شوید که همچنان به آن فکر می کنید
• شما خودارضایی را به فعالیت های دیگر ترجیح می دهید. مانند رفتن به خانه به جای ماندن در مهمانی، انتخاب تنها بودن به جای بودن کنار شریک زندگی
• بروز مشکلات و ناراحتی های تناسلی یا سایر علائم آسیب‌دیدگی مانند ایجاد حساسیت ها و تحریک پوستی منجر به درد و خارش و التهاب یا ضعف جسمانی می‌شود.
• کاهش تمایل به رابطه جنسی با شریک زندگی خود به دلیل از دست دادن حساسیت دستگاه تناسلی، احساس گناه یا شرم شدید پس از خودارضایی
• اگر خودارضایی برای شما بیش از حد و در سطح یک رفتار وسواسی شود، هشداری است برای صحبت با یک متخصص سلامت جنسی

اعتیاد به خودارضایی یک ناهنجاری سلامت روان

افراد دارای رفتارهای بیش از حد جنسی تغییرات مغزی مشابهی دارند که در افراد مبتلا به اعتیاد بالینی مشاهده شده است. با این حال اعتیاد به خودارضایی به عنوان یک وضعیت ناهنجار سلامت روان در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) شناخته نشده است. این موضوع در مورد سایر مقوله‌های رفتاری مرتبط با جنسی، مانند اعتیاد جنسی و اعتیاد به پورنوگرافی نیز صادق است. در عوض، این رفتارها معمولاً به عنوان رفتارهای جنسی اجباری شناخته می شوند و گاهی اوقات با اختلال بیش جنسی یا رفتار جنسی خارج از کنترل  گروه بندی می شوند.

اگرچه اعتیاد به خودارضایی در DSM-5 شناسایی نشده است اما همچنان می‌تواند باعث ناراحتی، احساس شرم و مشکلات اجتماعی یا روابط شود. می تواند عمیقاً زندگی یک فرد را تحت تأثیر قرار داده و باعث شود شخصی که آن را تجربه می کند احساس استرس و افسردگی کند. از آنجایی که خودارضایی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی یک اختلال روانی قابل تشخیص نیست، معیار مشخصی برای تعیین اینکه آیا برای شما مشکل ساز شده است یا خیر وجود ندارد. با این حال، پزشک یا درمانگر می‌تواند سؤالاتی بپرسد تا تشخیص دهد آیا این مشکلی است که ممکن است نیاز به دریافت درمان داشته باشید یا خیر.

درمان اعتیاد به خودارضایی

اگر می خواهید خودارضایی را کاهش دهید چه باید بکنید؟ اگر احساس می کنید دچار احساس اجبار برای انجام خودارضایی شده اید و اعتیاد به خودارضایی را تجربه می کنید اولین قدم این است که در مورد آن با یک درمانگر و متخصص سلامت روان صحبت کنید. به خاطر داشته باشید که متخصصان بهداشت کاملا به اصل محرمانه بودن اسرار مراجع اگاهی دارند و همه چیز بین شما و درمانگر باقی می ماند. گزینه های درمانی برای اجبار یا اعتیاد به خودارضایی شامل موارد زیر می باشد.

1-روان درمانی

رواندرمانی که گاهی گفتار درمانی نیز نامیده می شود علت اصلی این رفتار را با گفتگو و پیگیری از طریق پرسش و پاسخ شناسایی می کند. سپس شما و درمانگر می توانید برای ایجاد راهبردهای مقابله ای و راه هایی برای کاهش یا حذف خودارضایی اجباری با یکدیگر همکاری کنید. به عبارتی درمان به شما در تعیین علت اساسی اعتیاد به خودارضایی کمک کرده و امکان می دهد استراتژی هایی برای کاهش این رفتار اتخاذ کنید. به عنوان مثال

1. اگر با ترومای گذشته دست و پنجه نرم می کنید، درمانگر می تواند به شما در حل و فصل و کنار آمدن تروما کمک کند تا مهارت های مقابله ای بهتری برای مدیریت درد عاطفی پیدا کنید.
2. اگر از خودارضایی به عنوان راهی برای کاهش استرس زندگی استفاده می کنید، یک درمانگر می تواند در این مورد نیز به شما کمک کند. مهم است بدانید که ممکن است هفته ها یا ماه ها برای حل مشکلات اساسی زمان نیاز داشته باشید. حتی اگر در ظاهر این رفتار ساده و سرراست در حل کردن به نظر برسد.
3. دارو اگرچه هیچ دارویی برای اعتیاد به خودارضایی وجود ندارد، اما اگر اختلال روانی دیگری مانند افسردگی اساسی یا اختلال وسواس فکری-اجباری تشخیص داده شود، دارو می‌تواند به کاهش رفتارهای اجباری شما کمک کند.

2-شناسایی محرک ها

آیا متوجه شده اید که بی حوصلگی یا تنهایی شما را به سمت خودارضایی سوق می دهد؟ آیا با خودارضایی سعی در کاهش استرس دارید؟ اگر چنین است می توانید فعالیت های دیگری را بیابید که خستگی مزمن، تنهایی یا استرس را کاهش می دهد. به این ترتیب، وقتی این احساسات را تجربه می کنید، به جای آن مهارت های مقابله ای دیگری خواهید داشت که می توانید به آن ها تکیه کنید. علاوه بر این ممکن است به محدود کردن یا حذف محرک های جنسی و هر وسیله جنسی که ممکن است در خانه خود داشته باشید کمک کننده خواهد بود. همچنین پیشنهادات زیر می تواند راه گشا باشد.

1. اجتناب از محرک‌هایی که ترغیب کننده عمل خودارضایی هستند. مانند تصاویر و فیلم های پورنوگرافی
2. اختصاص زمان بیشتر برای سپری کردن اوقات با دیگران در موقعیت‌های اجتماعی
3. پیدا کردن یک گروه پشتیبانی حضوری یا آنلاین تا مکانی امن برای بحث در مورد نگرانی های خود داشته باشید و راه های جدیدی برای مدیریت رفتارهای جنسی بیاموزید. برای آشنایی با جبران آسیب های خودارضایی کلیک کنید.

پیشگیری برای جلوگیری از اعتیاد به خودارضایی

افرادی که به خودارضایی بیش از حد معتاد و درگیر آن هستند، در حین انجام این عمل، پناهگاهی موقت از احساسات و نگرانی‌های روزمره دارند. با این حال، یک رویکرد مثبت و سالم‌تر به همین موضوع می‌تواند به هر کسی کمک کند تا بر این تمایلات غلبه کند، و به تدریج آنها را به سطحی کاهش دهد که دیگر بر شما تأثیری نگذارند، یا حداقل آن را کنترل کنند! تکنیک های زیر ممکن است موثر باشند:

1-کاهش موقعیت های وسوسه برانگیز

از پورنوگرافی دوری کنید.مهم نیست که چقدر می خواهید از برخی افراد تصادفی و اعمال آنها لذت ببرید یا از آنها لذت ببرید، سعی کنید با وسوسه مبارزه کنید. از تنهایی بپرهیزید. بیشتر این زیاده‌روی‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که در امنیت تنهایی تنها هستید، در حالی که هیچ‌کس وجود ندارد که شما را قضاوت کند یا کل صحنه را ناخوشایند کند.از تنهایی بپرهیزید، زیرا تا زمانی که به تنهایی در حضور خود ادامه دهید، وسوسه خواهید شد که فقط یک بار دیگر از آن عبور کنید. 

2-یوگا و مدیتیشن

 همچنین می‌توانید یوگا را برای آرامش شروع کنید، برخی از وضعیت‌های آساناهای یوگا ذهن شما را درگیر می‌کند و به شما کمک می‌کند تا مرتباً خودارضایی را متوقف کنید. یوگا ماهیچه های شما را شل می کند، تنفس شما را عادی می کند و بدن را نیز خوش فرم می کند. این یک راه خوب برای رهایی از اعتیاد به خودارضایی است.

3-ادرار و حمام کردن 

یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای جلوگیری از تمایل به خودارضایی، ادرار کردن است. ادرار کردن به شما کمک می کند تا آلت تناسلی را تخلیه کنید و حرارت بدن خود را کاهش دهید. این تکنیک به شما کمک می کند احساس خودارضایی را کنترل کنید و فکر خودارضایی را از شما دور می کند. هر زمان که میل به خودارضایی دارید، می توانید با گرفتن دوش آب سرد آرام بگیرید که می تواند دوباره شما را آرام کند و دمای بدن و کیسه بیضه را کاهش دهد.

4-کاهش اوقات فراغت

از زمان به درستی استفاده کنید. روشی موثر برای ترک اعتیاد به خودارضایی، می توانید شروع به دادن زمان برای فعالیت در فضای باز کنید. حتی می‌توانید سرگرمی‌های جدیدی مانند آواز خواندن، نقاشی یا ورزش کردن را شروع کنید که به آن‌ها مشغول هستید و برای مغزتان مفید است. هر زمان که ذهنتان شما را به این مسیر باز می گرداند، سرگرمی را انتخاب کنید تا در آن غرق شوید، توجه، افکار و ذهن خود را به سمت فعالیت های سالم تر و «واقعاً جذاب» منحرف کنید.

سخن آخر

 اگر نگران هستید که دفعات یا تمایلات خودارضایی شما مشکل ساز شود، بدانید که تنها نیستید، گزینه هایی در دسترس هستند که می توانند به شما در غلبه بر آن کمک کنند. اگر با مراجعه حضوری به متخصص سلامت روان احساس ناراحتی می‌کنید، گزینه‌های درمانی آنلاینی وجود دارد که می تواند برای شما مفید باشد.

خودارضایی می تواند برای فردی که مبادرت به انجام آن می کند خوب و لذت بخش باشد. اینکه چقدر این کار را انجام می دهید یک تصمیم شخصی بر اساس نیازهای شما است. اگر به زندگی شخصی یا حرفه ای شما آسیب نمی رساند یا باعث ناراحتی شما نمی شود، یک فعالیت کاملاً طبیعی بوده که بنا به صلاحدید شما انجام می شود. اما اگر احساس می‌کنید که باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی شما شده، کمک های مشاوره ای برای ارائه پشتیبانی لازم برای مدیریت بهتر آن وجود دارد.برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه از مشاوره روانشناسی مشورت بگیرید.