زولپیدم یک داروی تجویز شده است که بصورت قرص خوراکی و اسپری خوراکی تهیه می شود. ترک زولپیدم، یکی از مشکلات مصرف کنندگان طولانی مدت آن است. قرص خوراکی به سه شکل آزاد شدن فوری، آزادشدگی در زمان طولانی تر و زیرزبانی است. فرم آزادسازی فوری، دارو را بلافاصله در بدن شما آزاد می کند. فرم آزادسازی طولانی مدت، دارو را به آرامی در بدن آزاد می کند. قرص های خوراکی زولپیدم برای درمان بی خوابی (مشکل خواب) استفاده می شود. آن ها می توانند در به خواب رفتن یا داشتن خواب طولانی تر کمک کنند. اما تحقیقات نشان داده این دارو تا حدی اعتیاد آور است. در این مقاله با عوارض آن و نحوه ترک اعتیاد به آن آشنا می شوید. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع مواد اعتیاد آور کلیک کنید.
قرص های خوراکی زولپیدم در اصل برای درمان بی خوابی استفاده می شود. اگر به هنگام خواب رفتن مشکلی وجود داشته باشد از قرص های آزاد فوری و قرص های زیرزبانی اد.لوآر استفاده می شود. اگر در خواب رفتن یا خواب ماندن(همزمان) مشکلی باشد، از قرص های با انتشار طولانی استفاده می شود. برای زمانی که به هر دلیلی نیمه شب بیدار می شوید و یا هر گونه مشکلات خواب دارید تجویز می شود. شایان ذکر است که بی خوابی یا بدخوابی تاثیرات ناگواری بر مغز دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر از تاثیر مشکلات خواب بر سلامت روان کلیک کنید.
دوز زولپیدم که پزشک تجویز می کند به عوامل مختلفی بستگی دارد. این موارد شامل نوع بی خوابی شبانه که از زولپیدم برای درمان آن استفاده می کنید می شود. به سن یا جنسیت بستگی دارد. شکل زولپیدمی که شما می گیرید و سایر موارد پزشکی که ممکن است داشته باشید، مانند آسیب کبدی، همگی بر دوز تجویزی اثر گذار هستند. به طور معمول، پزشک شما دوز کمتری را شروع می کند و آن را به مرور تنظیم می کند تا به دوز مناسب شما برسد. آن ها در نهایت کمترین دوز را تجویز می کنند که اثر مورد نظر را فراهم می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره علت بی خوابی کلیک کنید.
افرادی که پس از مصرف زولپیدم مرتکب جنایات خشن شده اند، گاهی اوقات اقدامات خود را در شهادت دادگاه به گردن مصرف زولپیدم می اندازند. در حالی که جرایم خشن شدید هستند، رفتارهای غیرعادی مربوط به خواب در ارتباط با زولپیدم معمول است. این معمول بودن با توجه به استفاده گسترده از این دارو نگران کننده است. نتایج ویزیت های اورژانس بین سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱، زولپیدم ۱۲٪ از کل بازدیدهای بخش اورژانس را برای حوادث ناخواسته دارویی مربوط به داروهای روانپزشکی به خود اختصاص داده است. ۲۱ درصد از کل این بازدیدها مربوط به بزرگسالان ۶۵ سال به بالا بوده است. طی سال های اخیر دارو درمانی روانی رواج زیادی یافته است که باید با دقت بیشتری بازنگری شود.
زولپیدم می تواند عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند. لیست زیر شامل برخی از عوارض جانبی مهم است که ممکن است هنگام مصرف زولپیدم رخ دهد. این لیست شامل تمام عوارض جانبی احتمالی نیست. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی احتمالی زولپیدم یا نکاتی در مورد چگونگی کنار آمدن با یک عارضه جانبی نگران کننده با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. این عوارض مختص به زولپیدم نیست، بلکه در بسیاری از داروهای خواب آور یافت می شود.
برخی به بعضی از داروها یا غذاها آلرژی دارند، اگر تا به حال نسبت به آن واکنش آلرژیک داشته اید این دارو را دیگر مصرف نکنید. مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد. علایم می تواند شامل تورم زبان یا صورت و مشکل تنفسی باشد. عوارض جانبی شایع زولپیدم می تواند شامل موارد زیر باشد:
علائم می تواند شامل موارد زیر باشد، افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود، از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که معمولاً از آنها لذت می برید. احساس گناه یا بی ارزشی، کمبود انرژی - مشکل در فکر یا تمرکز یا علائم کم خطر تر نظیر:
علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
قرص خوراکی زولپیدم می تواند با چندین داروی دیگر تداخل داشته باشد. فعل و انفعالات مختلف می تواند تأثیرات متفاوتی ایجاد کند. به عنوان مثال برخی از آن ها می توانند در عملکرد دارو اختلال ایجاد کنند، در حالی که برخی دیگر می توانند باعث افزایش عوارض جانبی شوند. در زیر لیستی از داروهایی وجود دارد که می توانند با زولپیدم تداخل داشته باشند. این لیست شامل تمام داروهایی نیست که ممکن است با زولپیدم تداخل داشته باشند.
برخلاف باور احتمالی عموم بر مصرف داروها همراه با غذا، برخی داروها بهتر است در حالت گرسنگی مصرف شود. از جمله زولپیدم که خوردن غذا با آن ممکن است اثر دارو را طولانی تر کند. طولانی شدن اثرات به تجربه ی ناخوشایند عوارض در زمان طولانی تر منجر می شود. شما باید این دارو را با معده ی خالی مصرف کنید.
نوشیدن الکل می تواند خطر ایجاد آرامش و خواب آلودگی در اثر زولپیدم را افزایش دهد. شب ها هنگام نوشیدن الکل نباید این دارو را مصرف کنید. اگر الکل می نوشید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد از نظر عوارض جانبی با دقت بیشتری کنترل شوید.
مصرف زولپیدم با داروهای خاص خطر عوارض جانبی زولپیدم را افزایش می دهد. این به این دلیل است که ممکن است مقدار زولپیدم در بدن شما افزایش یابد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: آنتی بیوتیک هایی مانند کلاریترومایسین و اریترومایسین. داروهایی که برای درمان عفونت های قارچی استفاده می شوند مانند کتوکونازول، ایتراکونازول و ووریکونازول، ریتوناویر و آتازاناویر. همچنین مطالعه مقاله پرومتازین و تداخلات دارویی آن پیشنهاد می شود.
قبل از مصرف زولپیدم، حتماً تمام داروهای تجویز شده بدون نسخه و سایر داروهای مصرفی خود را به پزشک و داروساز خود بگویید. همچنین در مورد ویتامین ها، گیاهان و مکمل هایی که استفاده می کنید به آن ها بگویید. اشتراک این اطلاعات می تواند به شما کمک کند تا از تداخل احتمالی داروها جلوگیری کنید. اگر در مورد تداخلات دارویی که ممکن است روی شما تأثیر بگذارد سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.
ترکیب داروها از جمله داروهای تجویزی مانند زولپیدم، با الکل یا سایر داروها می تواند عواقب جدی و بالقوه خطرناکی داشته باشد. پیروی از دستورالعمل های ارائه شده توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی و مشورت با آن ها در مورد تداخلات دارویی بالقوه همیشه ضروری است. در اینجا برخی از عوارض جانبی بالقوه و خطرات مرتبط با استفاده همزمان از داروهایی مانند زولپیدم با الکل و سایر داروها آورده شده است:
فاش کردن مصرف تمام داروها از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و هر گونه مصرف مواد برای متخصص مراقبت های بهداشتی بسیار مهم است. آن ها می توانند راهنمایی هایی در مورد تداخلات احتمالی ارائه دهند و در مورد استفاده ایمن و مناسب از داروها توصیه کنند. اکیداً توصیه می شود از ترکیب زولپیدم با الکل یا سایر داروها بدون نظارت مناسب پزشکی خودداری کنید.
همانطور که گفته شد، زولپیدم متعلق به دسته ای از داروها به نام خواب آور است. گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند. این داروها اغلب برای درمان بیماری های مشابه استفاده می شوند. زولپیدم فعالیت گابا را افزایش می دهد. گابا یک ماده شیمیایی در بدن شما است که باعث خواب آلودگی می شود. افزایش فعالیت آن در به خواب رفتن شما کمک می کند.
قرص خوراکی زولپیدم با چندین هشدار همراه است. آگاهی از آن ها می تواند در پیش آگهی بهتر برای مداخله نقش داشته باشند. اینجا چند نمونه از هشدارها را یاداور شده ایم و به شرح و تفصیل آن ها پرداخته ایم. هشدارها را جدی بگیرید و در صورت رخ دادن هر عارضه ای سریعا با نزدیک ترین مرکز درمانی یا فردی که به مراکز درمانی دسترسی داشته باشد تماس بگیرید. دیازپام هم نوعی دارو است که برای اختلالات خواب و اضطراب تجویز می شود که عوارضی شبیه به زولپیدم دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره دیازپام و عوارض آن کلیک کنید.
اگر زولپیدم مصرف می کنید و خواب کامل شبانه ندارید، ممکن است در روز بعد آگاهی و قدرت واکنش کمتری داشته باشید. این ممکن است در رانندگی مشکل ایجاد کند. اگر این دارو را مصرف می کنید و خواب کامل شبانه ندارید، نباید رانندگی کنید یا فعالیت های دیگری را که نیاز به هوشیاری دارند انجام دهید. اگر از قرص های زیر زبانی عمومی با دوز کم استفاده می کنید نباید بدون داشتن حداقل ۴ ساعت خواب بعد از مصرف، رانندگی یا فعالیت هایی را انجام دهید که نیاز به هوشیاری دارند.
در این قسمت به مرور دو اثر خطرناک زولپیدم که در نتیجه انجام تحقیقات طولی به دست امده است می پردازیم. سازمان غذا و دارو، اخیراً هشدار داده است كه بیماران نباید روز پس از مصرف زولپیدم ( با رهش طولانی ) رانندگی كنند و یا به فعالیت های دیگری كه نیاز به هوشیاری ذهنی كامل دارند بپردازند. خواب آلودگی پس از مصرف خطرناک است.
در تحقیقات، هشت ساعت پس از مصرف فقط ۱۰ میلی گرم زولپیدم، ۱۵٪ از زنان و ۳٪ از مردان هنوز مقادیر زیادی از زولپیدم در بدن خود داشتند که توانایی رانندگی آن ها را مختل می کرد. در حقیقت یک مطالعه در کره جنوبی در مورد افرادی که زولپیدم را برای خواب مصرف می کنند افزایش قابل توجهی در حوادث رانندگی را در روز بعد نشان داد. این نوع اختلالات در داروهای دیگری نظیر کلرال هیدرات نیز دیده شده است.
توهم در افرادی که زولپیدم مصرف می کنند گزارش شده است. مدت زمان آن ها از یک تا هفت ساعت است و اگر زولپیدم همراه با داروی ضد افسردگی با کارکرد مهارکننده ی انتخابی جذب مجدد سروتونین، مانند سرترالین، زولوفت یا قرص فلوکستین و پروزاک، مصرف کنید، احتمال بروز آن بیشتر است. برای افرادی که این مشکل را پشت سر گذاشته اند توهمات بسیار ترسناک است.
مطالعات متعدد ارتباط بین استفاده از زولپیدم و افزایش خطر ابتلا به سرطان و یا مرگ را نشان داده است. این افزایش خطر با سایر داروهای کمکی خواب نیز وجود دارد. این ارتباط حتی در بیمارانی که زولپیدم را با سرعت کمتر از ۱۸ دوز در سال و طی یک دوره زمانی دو و نیم ساله مصرف می کردند، ظاهر شد.
مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید. اگر مدتی این دارو را مصرف کرده اید و ناگهان مصرف آن را متوقف کنید ممکن است علایم جدی ترک مصرف داشته باشید. علائم می تواند شامل گرفتگی عضلات، استفراغ، تعریق، برافروختگی (قرمز شدن و گرم شدن پوست) و تغییرات عاطفی باشد. تغییرات عاطفی هم می تواند شامل احساس عصبی بودن، حملات هراس و گریه های غیرقابل کنترل باشد.
مرحله اول در ترک هر نوع اعتیاد به دارو یا انواع مواد افیونی سم زدایی برای ترک اعتیاد است. سم زدایی برنامه های از پیش تعیین شده تخصصی هستند که زیر نظر متخصصان این امر باید انجام شود. اقدام به ترک اعتیاد به داروها در منزل ممکن است با عوارض خطرناک منجر به مرگ همراه باشد. بنابراین پیشنهاد می شود با مراجعه به مراکز ترک اعتیاد متخصص در این امر اقدام به سم زدایی و سپس ترک کامل بکنید. بهتر است قبل از ترک اعتیاد به زولپیدم با پزشک متخصص مشورت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه ترک اعتیاد قرص خواب آور کلیک کنید.
داروهای دیگری نیز برای درمان بیماری شما موجود است. بعضی از آن ها ممکن است بیش از سایرین برای شما مناسب باشد. با پزشک خود در مورد گزینه های دارویی دیگر که ممکن است برای شما مفید باشد صحبت کنید. از مصرف بی رویه و سرخود دارو جدا خودداری کنید. هیچ دارویی برای استفاده طولانی مدت تأیید نشده است. شنیدن اینکه زولپیدم برای درمان طولانی مدت بی خوابی مورد تایید نیست، بسیاری از افراد را متعجب می کند. برخلاف آمبین سی آر، زولپیدم ای آر، محدود به استفاده کوتاه مدت نیست و می تواند به صورت طولانی مدت تحت نظر پزشک مورد استفاده قرار گیرد. برای کسب اطلاعات بیشتر از مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
این مقاله تمام تلاش خود را کرده است تا اطمینان حاصل کند تمام اطلاعات آورده شده صحیح، جامع و به روز هستند. با این حال این مقاله نباید به عنوان جایگزینی برای دانش و تخصص یک متخصص درنظر گرفته شود. همیشه قبل از مصرف هر دارویی باید با پزشک یا سایر متخصصان بهداشت و درمان مشورت کنید. اطلاعات دارویی موجود در این مقاله با توجه به تغییر احتمالی نتایج تحقیقات علمی، قابل تغییر است. تمام اطلاعات موارد استفاده شامل دستورالعمل ها، احتیاط ها، هشدارها، تداخلات دارویی، واکنش های آلرژیک یا عوارض جانبی را لزوما پوشش نمی دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر از مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*