جایگزین قرص اکسی کدون چیست؟ هر ساله میلیون ها نسخه برای داروهای ضد درد نوشته می شود. بسیاری از آن ها مواد افیونی قدرتمندی هستند که می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند و منجر به اعتیاد شوند. اما بسیاری از درمانهای غیرافیونی مانند جایگزین قرص اکسی کدون نیز برای درد وجود دارد. از جمله آسپرین، ایبوپروفن و استامینوفن با نسخه و بدون نسخه. داروهای غیر دارویی مانند ماساژ و طب سوزنی؛ و درمان های پیشرفته با استفاده از امواج رادیویی و سیگنال های الکتریکی. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
داروی اکسی کدون یک داروی مخدر است که صرفا با نسخه پزشک در دسترس است. اکسی کدون برای تسکین درد متوسط تا شدید استفاده می شود. این دارو تنها زمانی باید استفاده شود که سایر اشکال تسکین درد غیرافیونی در مدیریت درد موفقیت آمیز نبوده و یا قابل تحمل نیستند. اکسی کدون معمولاً برای درمان درد مزمن توصیه نمی شود و مستقیماً بر روی گیرندههای اپیوئیدی در سیستم عصبی مرکزی کار میکند و با قطع نحوه سیگنالدهی اعصاب درد بین مغز و بدن، احساس درد را کاهش میدهد.
اپیوئید یا همان مواد افیونی نوعی از داروهای ضد درد مخدر هستند که توسط پزشک تجویز می شود. آن ها با اتصال خود به گیرنده های کوچک روی اعصاب، عملکرد طبیعی را مسدود کرده و احساسات جدید ایجاد می کنند. مواد افیونی به روش های مختلفی در قسمت های مختلف مغز و سیستم عصبی عمل می کنند، از جمله: روی سیستم لیمبیک که احساسات را کنترل می کند. در اینجا، مواد افیونی می توانند احساس رضایت، لذت یا آرامش ایجاد کنند. روی ساقه مغز که عملکردهای خودکار بدن مانند تنفس و برخی از پاسخ های درد را کنترل می کند. روی نخاع که پیام ها و احساسات را از بدن قبل از ارسال به مغز دریافت می کند.انواع مواد افیونی عبارتند از
داروهای مسکن تجویزی ممکن است انتخاب مناسبی برای برخی بیماران باشد. گاهی اوقات دارو برای استفاده های کوتاه مدت است، مانند بهبودی پس از یک جراحت یا جراحی. برای سایر بیماران به دلیل یک بیماری مزمن داروی مسکن تجویز می شود. همه داروها دارای سطحی از عوارض جانبی هستند. عوارض جانبی داروهای مخدر عبارتند از: خستگی، یبوست، احساس خواب آلودگی در طول روز، گیجی یا مه مغزی. استفاده طولانی مدت از داروهای مخدر می تواند باعث موارد زیر شود: افسردگی، سطوح پایین تستوسترون در مردان، افزایش خستگی، از دست دادن عضله و کاهش میل جنسی.
مصرف همزمان داروهای ضد درد اپیوئیدی و بنزودیازپین ها مانند (والیوم، زاناکس)، خطر مصرف بیش از حد دارو را افزایش می دهد و در نتیجه تنفس سرکوب و فرد دچار ایست تنفسی می شود. انواع خاصی از داروهای افیونی می توانند باعث سندرم سروتونین شوند. از علائم این سندرم می توان به افزایش ضربان قلب، تشنج، افزایش دما و غیره اشاره کرد. داروهای اپیوئیدی همچنان واکنش منفی نسبت به سایر داروهایی که در حال حاضر در بدن هستند نشان می دهد. پزشکان و داروسازان هرگونه تداخل دارویی احتمالی را به دقت بررسی می کنند. مصرف مواد افیونی برای درد ممکن است به معنای تغییر دارو برای شرایط دیگر باشد.
همه مواد افیونی از جمله اکسی کدون، می توانند عوارض جانبی داشته باشند که شامل مشکلات تنفسی بوده و تهدید کننده زندگی می شود. عوارض جانبی اکسی کدون مشابه سایر انواع مواد اعتیادآور است و عبارتند از: سبکی سر، گیجی، یبوست یا اسهال و استفراغ، حالت تهوع. از جهت مهم است که همیشه داروها را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید.
خطر مصرف در مواردی از قبیل آنچه در ادامه می آید بیشتر است: هنگامی که برای اولین بار اکسی کدون مصرف می کنید، هنگامی که افزایش دوز داشته باشید و اگر مسن باشید یا اگر مشکل ریوی داشته باشید. خطرات مرتبط با اکسی کدون نیز مشابه سایر مواد است. اپیوئیدها داروهای ضد درد قوی هستند و می توانند باعث مشکلات تنفسی تهدید کننده زندگی باشند. اگر اکسی کدون مصرف می کنید، ممکن است به این دارو وابسته شوید، حتی اگر آن را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. پزشک شما نحوه استفاده شما از اکسی کدون را برای کاهش خطر آسیب، از جمله از طریق استفاده نادرست، سوء استفاده و اعتیاد، در نظر خواهد گرفت و بر همین مبنا دارو رو تجویز خواهد کرد. همچنین درمورد عوارض اکسی کدون بخوانید.
تا زمانی که پزشک به شما گفته است به مصرف اکسی کدون ادامه دهید. اگر به طور ناگهانی مصرف اکسی کدون را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک اعتیاد را تجربه کنید. اکسی کدون ممکن است رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین را برای شما دشوار کند. بنابراین حین و یا پس از مصرف از اشتغال به چنین فعالیت هایی خودداری کنید. اگر اخیراً شروع به مصرف اکسی کدون یا یک داروی مخدر دیگر کرده اید یا دوز مصرفی خود را تغییر داده اید، ممکن است در معرض خطر تصادف باشید. اگر عملکرد کلیه یا کبد شما مختل شده باشد، ممکن است پزشک تشخیص دهد که اکسی کدون برای شما مناسب نیست.
عوامل دیگری وجود دارد که ممکن است استفاده شما از اکسی کدون را محدود کند. به عنوان مثال، اگر الکل مینوشید یا داروهای دیگری مصرف میکنید که میتوانند باعث خواب آلودگی شوند. پزشک شما بهترین فردی است که به شما توصیه می کند که آیا اکسی کدون داروی مناسبی برای شما است یا خیر، به چه مقدار نیاز دارید و چه مدت آن را مصرف کنید. همچنین درمورد اعتیاد به الکل بخوانید.
آیا جایگزینی برای اکسی کدون وجود دارد؟ درد هر فردی منحصر به فرد است و داروهای مسکن مختلف در شرایط مختلف موثر خواهند بود. درد برخی افراد به داروهای غیرافیونی که عموماً با خطرات و عوارض جانبی کمتری همراه هستند، به خوبی پاسخ میدهد. بسیاری از درمانهای غیرافیونی مانند جایگزین قرص اکسی کدون نیز برای درد وجود دارد. از جمله آسپرین، ایبوپروفن و استامینوفن با نسخه و بدون نسخه. داروهای غیر دارویی مانند ماساژ و طب سوزنی؛ و درمان های پیشرفته با استفاده از امواج رادیویی و سیگنال های الکتریکی. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه آسپرین برای ترک اعتیاد کلیک کنید.
برخی از بیماران مبتلا به درد مزمن به سادگی با داروهای غیرافیونی یا درمان هایی مانند فیزیوتراپی تسکین نمی یابند. برای آن ها، تکنیک های جدیدی در حال توسعه است که درد آن ها را تسکین دهد و در برخی موارد از بازگشت آن جلوگیری کند. برخی از جدیدترین روش های پیشرفته برای تسکین درد مزمن عبارتند از: امواج رادیویی. فرسایش با فرکانس رادیویی شامل وارد کردن یک سوزن در کنار عصب مسئول درد و سوزاندن عصب با استفاده از جریان الکتریکی ایجاد شده توسط امواج رادیویی است.
این سیگنال، مدت درد را کوتاه می کند. تسکین درد میتواند تا یک سال ادامه داشته باشد. همچنین درمورد الکتروشوک درمانی بخوانید. شیوه های جایگزین انواع مختلفی از درمانها را ارائه میدهند که میتوانند در درمان درد مفید باشند و به کاهش یا حتی حذف و نیاز به داروهای مخدر مانند اکسی کدون کمک کنند. در ادامه به بخشی از این شیوه های جایگزین اشاره شده است.
بلوک های عصبی از جمله این روش ها می باشد. بلوک های عصبی معمولاً کمردرد، میگرن و درد سیاتیک را درمان می کنند. روش های تزریقی می توانند اعصابی را که پیام درد ارسال یا دریافت می کنند مسدود کنند. با استفاده از تصویربرداری اشعه ایکس، پزشکان داروهای مسکن و بیحسکنندهای را تزریق می کنند که درد را مسدود یا کاهش میدهد و حتی ممکن است از ایجاد درد مزمن جلوگیری کند. محل تزریق بستگی به منبع و نوع درد دارد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه درمان میگرن کلیک کنید.
درد در بازو یا صورت را می توان با مسدود کردن اعصاب در گردن کاهش داد. تسکین ممکن است به یک سری تزریق و درمان مکرر نیاز داشته باشد. بسته به محل تزریق، بلوک های عصبی می توانند درد را تقریباً در هر مکان خاصی در بدن درمان کنند. تزریق به مفاصل خاص به منظور کاهش درد و التهاب یک شیوه بلوکه سازی است. مفاصل در نظر گرفته شده برای تزریق عبارتند از: شانه، آرنج، زانو، لگن و ساکروایلیاک.
در حالی که محققان از شیوه و مکانیسم اثر این پدها مطمئن نیستند، گمانه زنی ها بر این باور استوار است که پدها ممکن است سیگنال های عصبی به مغز را قطع کند یا تولید اندورفین "احساس خوب" را تحریک کند که جز مسکن های طبیعی بدن می باشد. هنگامی که روشهای دیگر با شکست مواجه میشوند، متخصص درد ممکن است تحریک طناب نخاعی (SCS) را توصیه کند که از یک دستگاه ضربانساز مانند، استفاده میکند و درد را با احساس قابلتحملتری جایگزین میکند.
معمولاً احساس گزگز یا ماساژ مانند بیشترین چیزی است که بیمار حس می کند. پزشک دستگاه را در قسمت پایین کمر کاشت می کند و آن را به سیم های کوچکی که در کانال نخاعی قرار دارند وصل می کند. هنگامی که بیماران احساس درد می کنند، می توانند با کنترل از راه دور برای ارسال سیگنال به ناحیه دردناک استفاده کنند. این تکنیک می تواند به کمردرد و همچنین درمان قطعی نوروپاتی کمک کند.
اکسی کدون یکی از داروهای مسکن برای دردهای مزمن کمر و مفاصل و تنگی نخاع است. به عنوان جایگزین استفاده از آن، روش فشار کم تهاجم کمر می تواند کمردرد ناشی از تنگی نخاع را کاهش دهد. رفع فشار یک روش جراحی است که برای کاهش درد ناشی از فشار دادن اعصاب انجام می شود. رفع فشار کمر شامل برداشتن بخش کوچکی از استخوان یا مواد دیسک و ایجاد فضای بیشتر برای ریشه عصبی است. تزریق نقطه ای تزریقی است که در ماهیچه ها و رباط های بدن برای تسکین درد انجام می گیرد. نقاط ماشه ای گره های عضلانی هستند که وقتی عضلات شل نمی شوند تشکیل می شوند. برای دریافت مشاوره تلفنی فردی کلیک کنید.
یخ برای آسیبهای دردناک، التهاب و تورم های تازه ایجاد شده مفید است. یخ با انقباض رگ های خونی موثر واقع می شود. بنابراین خونریزی، تورم و التهاب را به حداقل می رساند. ورزشکاران حرفه ای از واحدهای سبکی از یخ که برای بیماران در دسترس است استفاده می کنند که آب یخ در گردش را با فشرده سازی متناوب وازوپنوماتیک ترکیب می کند.
درمان های دستی برای هر آسیبی مفید است. این رویکرد عملی، فیزیوتراپیست ها را از بسیاری دیگر از پزشکان سلامت جدا می کند. تکنیکهای درمانی دستی مانند تحریک بافت نرم و مفاصل، ماساژ، نشانههای لامسه و تقویت دستی، به آموزش مجدد بدن در وضعیتها و الگوهای حرکتی مناسب کمک میکنند. این ها راههای مؤثری برای کاهش یا حذف محدودیتها هستند و به بیماران کمک میکنند تا بهتر حرکت کنند.
کشش نوعی درمان رفع فشار است که فشار ستون فقرات را کاهش می دهد و می تواند به صورت دستی یا مکانیکی انجام شود. از آنجایی که غیر تهاجمی است، اغلب یک گزینه موثر برای جایگزینی درمان های تهاجمی تر مانند مصرف قرص اکسی کدون می باشد. ورزش تقریباً برای هر آسیب یا بیماری مفید است. اگرچه ممکن است اثرات واضح نباشد، اما ورزش کردن حتی حرکات ساده، در حال حاضر به عنوان یک راهبرد رو به جلو برای درمان درد و جلوگیری از عود مجدد آن شناخته می شود. حرکات کششی و یا تقویتی هدفمند آسیب های ناشی از سبک زندگی کمتر فعال را برطرف می کند.
سوزن خشک برای تسکین درد و آرامش اسپاسم بسیار موثر است. سوزن خشک توسط فیزیوتراپیست ها به عنوان تکنیکی که بخشی از یک برنامه درمانی بزرگ تر است استفاده می شود. فیزیوتراپیست ها از سوزن خشک با هدف آزادسازی یا غیرفعال کردن نقاط ماشه ای برای تسکین درد یا بهبود دامنه حرکتی استفاده می کنند. تحقیقات نشان میدهد که سوزن خشک کنترل درد را بهبود میبخشد، تنش عضلانی را کاهش داده و تکانههای عصبی را که به عضلات منتقل میشود، عادی میکند.
درد ناشی از آسیب به بافت بدن (پاسخ طبیعی بدن به تحریک شدید) معمولاً بهعنوان دردی تیز، دردناک، کسلکننده یا ضرباندار توصیف میشود. گزینههای درمانی: NSAIDها (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) با مهار آنزیمهای COX مسئول تولید پروستاگلاندینها عمل میکنند که باعث التهاب و درد می شوند. ایبوپروفن، ناپروکسن، ملوکسیکام، سلکوکسیب، دیکلوفناک و غیره از داروهای غیرافیونی و جایگزین قرص اکسی کدون می باشند.
همیشه قبل از ایجاد هر گونه تغییر در دوز یا نوع دارویی که برای مدیریت درد مصرف می کنید، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. اگر درد مزمن دارید، ممکن است پزشک تغییراتی در سبک زندگی برای کمک به مدیریت ناراحتی پیشنهاد دهد که شامل تناسب اندام و فعالیت بدنی، فعالیت های اجتماعی، تکنیک های آرام سازی و مدیریت کلی سلامت باشد. از جایگزین قرص اکسی کدون به عنوان درمان اولیه بهره ببرید و اگر نتیجه نداد به پیشنهاد و تجویز پزشک به مصرف اکسی کدون روی بیاورید.
بسیاری از داروهای ضد درد غیرافیونی جایگزین قرص اکسی کدون وجود دارد که بدون نسخه یا با نسخه در دسترس هستند، مانند ایبوپروفن، استامینوفن، آسپرین و استروئیدها. برخی از بیماران گزارش می کنند که این ها تنها مواردی است که برای کنترل درد نیاز دارند. سایر افراد با درمان های غیردارویی که می توانند به تنهایی یا همراه با داروها استفاده شوند، تسکین پیدا می کنند. برای دریافت خدمات مشاوره روانشناسی کلیک کنید.
دیدگاه ها
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای مورد نیاز نشانه گذاری شده اند*